Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου
Το εξαιρετικά επίκαιρο θέμα «Διαδίκτυο: Φίλος ή εχθρός;», παρουσίασε ο π. Λάζαρος Μαρόγιαννης, στο Ενοριακό Αρχονταρίκι του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Παρασκευή 11 Νοεμβρίου.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του τρίμηνου προγράμματος του Ναού, με τον τίτλο «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Ο π. Λάζαρος συνέδεσε το θέμα, με τις επιπτώσεις του στην καθημερινή ζωή των παιδιών, η οποία στις μέρες μας έχει γίνει περισσότερη πολύπλοκη από παλαιότερες εποχές.
Είναι γεγονός ότι τα παιδιά σήμερα έχουν πολύ καλή επαφή με την τεχνολογία, με αποτέλεσμα να θεωρούν ως δεδομένα, πράγματα που παλαιότερα ήταν στην σφαίρα της φαντασίας.
Αρχικά ο ομιλητής έκανε μία μικρή αναδρομή στην ιστορία του διαδικτύου, το οποίο και χαρακτήρισε ως πολύ σπουδαίο εργαλείο.
Το διαδίκτυο λοιπόν, εμφανίζεται με την πρώτη του μορφή περίπου στο 1960, ως μέσο επικοινωνίας μεταξύ δύο πανεπιστημίων.
Στην πραγματικότητα της χώρας μας, αρχίζει να εμφανίζεται μετά το 1990, στα Ελληνικά σπίτια. Το κόστος ήταν σχεδόν απαγορευτικό, έπρεπε κάποιος να δεσμεύσει την τηλεφωνική του γραμμή για να βρίσκεται μέσα στο διαδίκτυο, ενώ οι ταχύτητες ήταν πολύ αργές.
Όλο αυτό το πράγμα άρχισε πολύ γρήγορα να εξελίσσεται με αποτέλεσμα, μέσα σε λίγο καιρό το διαδίκτυο να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής όλων μας.
Μπαίνοντας στα προβλήματα που δημιουργεί η ανεξέλεγκτη χρήση του διαδικτύου, ο π. Λάζαρος σημείωσε:
«Ακούμε συχνά ότι το διαδίκτυο δημιουργεί προβλήματα στη ζωή των παιδιών και των μεγάλων. Διαβάζουμε για ιστοσελίδες που υπόσχονται την αποστολή ανώνυμων μηνυμάτων. Για την πορνογραφία που υπάρχει σε μεγάλη έκταση. Για σελίδες που προάγουν την βία. Για ιστοσελίδες με ρατσιστικό περιεχόμενο.
Ακόμη και για σελίδες που όχι μόνο προάγουν την αυτοκτονία, αλλά και δίνουν οδηγίες για το πώς μπορεί κανείς να φτάσει στην αυτοκτονία με επιτυχία. Ή άλλες που προσφέρουν οδηγίες για το πώς μπορεί να γίνει ένα παιδί ανορεκτικό.»
Το εύρος των πληροφοριών που παρέχει είναι τεράστιο. Είναι λοιπόν το διαδίκτυο ένα πολύ σπουδαίο εργαλείο, ένα πολυεργαλείο, που κρύβει όμως κάποιους κινδύνους.
Ευτυχώς έχει πολύ περισσότερα πράγματα να προσφέρει. Πολλές φορές έχει κάνει τη ζωή μας πιο εύκολη. Είναι φοβερή η προοπτική που μας δίνει και πάρα πολλά τα εργαλεία που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε. Όμως κάθε εργαλείο χρειάζεται να προσέχουμε την χρήση του.
Ένα συνηθισμένο λάθος που κάνουν οι γονείς, όσον αφορά τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, είναι ότι θεωρούν ότι είναι ένα μηχάνημα που ανήκει σε κάποιον μέσα στο σπίτι.
Κάτι που βρίσκεται σε αντίθεση με τις υπόλοιπες συσκευές που βρίσκονται σε ένα σπίτι και ανήκουν σε όλη την οικογένεια. Επομένως είναι παραλογισμός να πούμε ότι ανήκει σε κάποιον συγκεκριμένο. Τα σύγχρονα λειτουργικά συστήματα άλλωστε, επιτρέπουν την ύπαρξη πολλών λογαριασμών χρηστών στον ίδιο υπολογιστή..
Άρα είναι ξεκάθαρο ότι ο ηλεκτρονικός υπολογιστής δεν ανήκει σε έναν μόνο. Είναι συσκευή του σπιτιού και τη χρησιμοποιούμε με βάση κάποιους κανόνες.
Όπως τόνισε ο π. Λάζαρος, οι γονείς θα πρέπει να συζητήσουν με τα παιδιά, το ποια είναι η σχέση τους με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, το tablet, το κινητό, και πόσο ανήκει σε καθέναν.
Να συζητήσουν με τα παιδιά για το διαδίκτυο, τι προσφέρει και τους κινδύνους που υπάρχουν.
Πως μπορούν όμως οι γονείς να αντιμετωπίσουν την πρόκληση ότι τα παιδιά έχουν ένα κινητό από το οποίο έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο, 24 ώρες το 24ωρο;
Απαντώντας ο ομιλητής είπε μεταξύ άλλων:
«Κατ’ αρχήν να αποκτήσουν και να εδραιώσουν μία σχέση εμπιστοσύνης. Να καταλάβουν τα παιδιά ότι οι γονείς είναι εκεί για να τους λύσουν όποια απορία έχουν και γι’ αυτό οφείλουν να είναι ενημερωμένοι.
Και να είναι κοντά τους, όχι σαν να τα κατασκοπεύουν, αλλά για να συμπορευθούν μαζί τους.
Θα μπορούσαν να βάλουν κάποια όρια. Κι όσο πιο ξεκάθαρα είναι αυτά, τόσο πιο καλή σχέση εμπιστοσύνης θα έχουν με το παιδί κι αυτό θα χρησιμοποιεί σωστά το διαδίκτυο.»
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στα προβλήματα που δημιουργούνται με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δίνοντας έμφαση στις ανεξέλεγκτες πληροφορίες που κοινοποιούν τα παιδιά, αλλά και οι μεγάλοι, μέσω αυτών των δικτύων, διακινδυνεύοντας την καθημερινή τους ζωή.
Το διαδίκτυο όμως κρύβει κι έναν άλλο κίνδυνο. Ένα παιδί που παίζει πολλές ώρες, στερείται δημιουργικότητας, αφού όλα γίνονται με βάση ένα σενάριο, σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο και με συγκεκριμένες κινήσεις.
Ακολούθως παρουσίασε μια σειρά παραδειγμάτων για το πώς μπορεί να εξαπατηθεί κάποιος από κακόβουλους χρήστες του διαδικτύου και πως μπορεί να αντιδράσει η οικογένεια.
Καταλήγοντας, ο π. Λάζαρος τόνισε:
«Πρέπει λοιπόν να θέσουν οι γονείς κάποιους κανόνες που θα τους συζητήσουν με τα παιδιά, έτσι ώστε να τεθεί η χρήση του διαδικτύου σε νέα βάση.
Και είναι σημαντικό οι ίδιοι οι γονείς να δίνουν το παράδειγμα και για τον χρόνο χρήσης του διαδικτύου, αλλά και για τον τρόπο χρήσης του.»
-120x86.jpg)
){kind=link}