Πρότυπο ιεραποστολικής μορφής! Σπάνιος άνθρωπος σιωπής, ησυχίας, ταπείνωσης, απλότητας, ευγένειας, διακρίσεως!
Μητροπολίτου Φαναρίου Αγαθαγγέλου Γενικού Διευθυντού της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος
Μορφή και φυσιογνωμία ιεροπρεπής!
Πνευματικός ηγέτης που άντεχε τους αδελφούς και τα τεκνία του!
Συναρπαστικός στην δράση, τα οράματα, τον λόγο, την συγγραφή!
Χαρισματικός Ιεράρχης!
Παρήλθαν σαράντα και πλέον ημέρες από την ημέρα κατά την οποία ο μακαριστός Μητροπολίτης Πισιδίας, ο από Κορέας, Σωτήριος παρέδωκε την αγία του ψυχή στον ηγαπημένο Κύριό Του και Κύριό μας.
Σε μια εποχή οικειώσεως του κακού και σκότους, το οποίο κύκλωσε την γη και τις καρδιές των ανθρώπων, σε μια περίοδο κατά την οποία η εκκλησιαστική παρουσία διαχωρίζεται από την πνευματικότητα για να επιβληθεί ως εξουσία, η απουσία του αοιδίμου Ιεράρχου θα γίνει στην τρέχουσα εκκλησιαστική ιστορία αισθητή.
Ο Θεός με αξίωσε να τον γνωρίσω και να λάβω την ευχή του αρκετές φορές.
Κάθε επίσκεψή του ήταν πραγματική ευλογία!
Το πρόσωπό του έλαμπε ως ιλαρό φώς, ανέπαυε και μεταποιούσε την καθημερινότητα της διακονίας σε γλυκύτητα και ειρηνική δρόσο. Σε μία τηλεφωνική του επικοινωνία με τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιο, κατά την οποία έτυχε να είμαι παρών, διδάχθηκα από το περιεχόμενο της συνομιλίας και το ήθος δύο σπάνιων εκκλησιαστικών μορφών. Μας εμπιστεύθηκε προς έκδοσιν τά έργα του. Χάρηκε την έκδοση των δύο βιβλίων του. Ακολουθούν ακόμη δύο που θα εκδοθούν ως ελάχιστο αντίδωρο στην μνήμη του και για την πνευματική οικοδομή του λαού του Θεού. Μια μεγάλη προσφορά του είναι η μετάφραση της Θείας Λειτουργίας και του Προσευχηταρίου στην περσική διάλεκτο φαρσί, έργο για το οποίο δούλεψαν υπό την επίβλεψή του συνεργάτες του και το οποίο μας παρέδωσε προς έκδοσιν.
Η αγωνία του για την διδαχή του λόγου του Θεού δεν είχε τέλος.
Τα κηρύγματά του στην ρωσσική, την τουρκική, την περσική γλώσσα, μας τα εμπιστεύθηκε για να δημοσιευθούν στην ιστοσελίδα της Αποστολικής Διακονίας. Πολλοί ωφελήθηκαν. Και η χαρά του ήταν χαρά μας. Χαρά πασχάλια.
Διότι, ο Μητροπολίτης Σωτήριος, όταν ζητούσε κάτι για την Εκκλησία, μας προσέφερε ένα πολύτιμο δώρο, μια ανείπωτη ευλογία: μας έκανε καλύτερους στο διακονικό μας έργο, πιο ανοιχτούς στον κόσμο. Μας μετέδιδε πρωτοχριστιανικό ενθουσιασμό, προφητική ανησυχία και βέβαια ελπίδα για την πορεία της Εκκλησίας.
Ελπίδα ιδική μας πλέον είναι ότι εκεῖνος, αναπαυμένος στην Βασιλεία του Θεού, θα ιερουργεί και θα εύχεται στο ουράνιο θυσιαστήριο για την Εκκλησία, τους καρπούς που ακούραστα εκείνος έσπειρε, το έργο για το οποίο εκείνος αφιέρωσε και ανάλωσε τον βίο του.
Ας έχουμε την ευχή σου, άγιε τοῦ Θεοῦ Ιεράρχα!
