“Στις δύσκολες στιγμές, ας στρέφουμε το βλέμμα μας, στον Αναστημένο Κύριο, όπως οι Εβραίοι στον υψωμένοόφι στην έρημο. Ας μην έχουμε καμμία αμφιβολία, για την Ανάστασή μας. Η ελπίδα θα λάμπει και θα φωτίζει πάντα τις καρδιές μας” αναφέρει μεταξύ άλλων ο Μητρ. Γλυφάδας στο Πασχαλινό μήνυμά του. Αναλυτικά:
Αγαπητοί μου αδελφοί και αγαπητά μου τέκνα εν Κυρίω Αναστάντι,
*«Αναστάσεως ημέρα και λαμπρυνθωμεν λαοί!»*
Χαίρεται σήμερα η οικουμένη και λαμπρύνεται, γιατί αιώνεςολόκληρους
περίμενε αυτήν την μεγαλειώδη στιγμή, που οι οδύνες του θανάτου και
της ασθένειας θα έχαναν την δύναμή τους.
Όταν ο άνθρωπος αποφάσισε να αυτονομηθεί και να φύγειαπό την προστασία του
Θεού, την οποία είχε, όταν βρισκόταν μέσα στον Παράδεισο της Τρυφής,
όλα έγιναν πιο δύσκολα γι’ αυτόν. Ο Θεός με πόνο τον ενημέρωσε «με κόπο θα βγάζεις το
ψωμί σου, με πόνο θα γεννάς τα παιδιά σου».
Εκάθισε λοιπόν ο Αδάμ απέναντι του Παραδείσου, κλαίγοντας για την γύμνωσή
του, μην μπορώντας να συνειδητοποιήσει την αιφνίδια αλλαγή στην κατάστασή
του. Ο διάβολος τον παραπλάνησε και ενώ του είχε τάξει μεγαλεία, τον
παρέσυρε στην φθορά και στον Θάνατο.
Πως, όμως, ήταν δυνατόν ο Πολυεύσπλαχνος Πατέρας νά αντέχει να βλέπει το
πλάσμα Του, μέσα στον πόνο, την αρρώστια και την φθορά; Πως ήταν δυνατόν να
βλέπει τον άνθρωπο, μακριά από την κοινωνία Του;
Με την πολλή αγαθότητά Του και την ανεξικακία Του δέχθηκε κάτι το
πρωτόγνωρο. Να θυσιάσει τον Μονογενή Του Υιό, προκειμένου να επαναφέρει το
πλάσμα Του κοντά Του, στην αρχαία του μακαριότητα.
Έτσι, με την συγκατάβαση του Πατρός και την συνέργεια τού Παναγίου Πνεύματος
ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού, γίνεται άνθρωπος και ακολουθεί με
ακρίβεια το προαιώνιο σχέδιο της σωτηρίας του ανθρώπου. Προδίδεται από τον
μαθητή Του, συλλαμβάνεται από τον όχλο, δικάζεται και καταδικάζεται ο Αθώοςα
πο ανόμους κριτές, υβρίζεται και εμπτύεται από το πλάσμα Του και τέλος, στο
αποκορύφωμα, δέχεται θάνατο φρικτό, τον σταυρικό θάνατο.
Ο Χριστός πίνει το πικρό ποτήρι του θανάτου μέχρι τέλους. Αυτός ο Θάνατος όμως,
έμελλε να είναι η απαρχή της σωτηρίας τών ανθρώπων. Τα χέρια τα απλωμένα στο
Σταυρό, επαναφέρουν την κοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό. Τον Θεό, ο Οποίος
είναι η Ανάσταση και η Ζωή. Ο Θάνατος, δεν μπορεί να κρατήσει, φυλακισμένο
τον Αρχηγό της Ζωής. Κατεβαίνει στον Άδη και απόεκεί ξεκινά την Μεγαλειώδη
Του πορεία.
Αδελφοί μου, ο Χριστός Ανέστη!
Πληρούνται τα σύμπαντα φωτός, διαλύονται τα δεσμά τού Θανάτου, η φύση
θεραπεύεται και θεραπευμένη χαίρεται μαζί με τον Πλάστη της. Ο φόβος και η λύπη
δραπετεύουν και η χαρά επικρατεί,σε όλη την πλάση. «Ουρανοί μεν
επαξίως ευφραινέσθωσαν
γη δε,αγαλλιάσθω, εορταζέτω δε κόσμος ορατός τε άπας και αόρατος· Χριστός
γαρ εγήγερται, ευφροσύνη αιώνιος», ψέλνουν όλοι
οιχριστιανοί, αναγγέλλοντας το μήνυμα της Αναστάσεως.
Ο ίδιος ο Χριστός μας είπε: «και αν ο κόσμος σας μισεί, γιατί δεν
είσαστε δικοί
του, έχετε θάρρος, εγώ τον νίκησα τον κόσμο».
Κανείς λοιπόν, δεν πρέπει να
φοβάται. Εφ’ όσον ο Χριστός Ανέστη, και εμείς αναστηθήκαμε. Στις δύσκολες
στιγμές, ας στρέφουμε το βλέμμα μας, στον Αναστημένο Κύριο, όπως οι Εβραίοι
στον υψωμένοόφι στην έρημο. Ας μην έχουμε καμμία αμφιβολία, για την
Ανάστασή μας. Η ελπίδα θα λάμπει και θα φωτίζει πάντα τις καρδιές μας.
Με Αναστασιμες ευχές και πολλές ευλογίες,
Ο Επίσκοπος και Ποιμενάρχης Σας.
-120x86.jpg)
