ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΒΕΡΟΙΑΣ: Την Πέμπτη 27 Μαρτίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων στη σειρά των διαδικτυακών εκπομπών «Επισκοπικός Λόγος» ανέπτυξε το θέμα: «Διά την ημετέραν σωτηρίαν», καθώς φέτος συμπληρώνονται 1700 χρόνια από τη σύγκληση της Α´ Οικουμενικής Συνόδου.
Ο διαδικτυακός «Επισκοπικός Λόγος» μεταδίδεται κάθε Πέμπτη στις 7:00 μ.μ. στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook, στο κανάλι στο Youtube καθώς και στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως μας «Παύλειος Λόγος 90.2 FM».
Στη διαδικτυακή ομιλία του, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων, ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: Συνεχίζoοντας την ανάλυση του Συμβόλου της πίστεώς μας, άς σταθούμε σήμερα και άς προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε, όσο αυτό είναι δυνατό για τις ταπεινές ανθρώπινες δυνατότητές μας, το νόημα της σωτηρίας μας και τη συμβολή του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, σε αυτήν.
Ο άνθρωπος με την πτώση των πρωτοπλάστων και την έξωση από τον Παράδεισο απομακρύνθηκε και αποκόπηκε από τον Θεό. Ξέχασε την εικόνα του. Έγινε δέσμιος της αμαρτίας. Εφεύρε την κακία, σκοτίστηκε από τα πάθη, περιφρόνησε την αθάνατη ψυχή που κατοικούσε μέσα του, θεοποίησε και λάτρευσε το σώμα του. Ξέφτισε η φύση του, παραμορφώθηκε, νεκρώθηκε. Παραδόθηκε στις αντίθεες δυνάμεις. Και παρότι υπέφερε, δεν είχε τη δυνατότητα να απελευθερωθεί από την αμαρτία και το κακό. Ό,τι και να έκανε, ήταν αδύνατο να εξιλεωθεί για τις αμαρτίες του και να προσεγγίσει και πάλι τον Θεό. Δεν μπορούσε σε καμία περίπτωση να σωθεί μόνος του.
Ποιος θα μπορούσε να σώσει τον άνθρωπο από την εξουσία και τη δυναστεία του πονηρού; Η ποιος θα μπορούσε να περιγράψει πάλι και να φανερώσει την εικόνα του αληθινού Θεού;
Έπρεπε κάποιος που δεν είχε αμαρτίες, που δεν είχε χρέος έναντι του Θεού, να αναλάβει το ανθρώπινο χρέος και να εξοφλήσει το τίμημα, ώστε να απαλλάξει τον άνθρωπο από το βάρος και την καταδίκη.
Ποιος όμως θα μπορούσε να το κάνει; Ποιος ήταν αναμάρτητος για να το επιτύχει; Κανένας άνθρωπος, εφόσον όλοι έφεραν το στίγμα του προπατορικού αμαρτήματος.
Αυτό όμως που δεν μπορούσε να προσφέρει ο άνθρωπος ως θυσία προς τον Θεό για τη σωτηρία του, αποφάσισε να το προσφέρει η αγάπη του Θεού.
Γιά μας, για μένα, για σένα, για τον καθένα προσωπικά και για όλους μας, για τη σωτηρία μας ήρθε στη γη ο Σωτήρ Υιός του Θεού. Πρέπει επομένως να παραδεχτούμε την καταστροφή, για να πιστεύσουμε στη σωτηρία.
Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η ανάγκη της σωτηρίας των ανθρώπων κατέβασε τον Υιό του Θεού στη γή. «Διά την ημετέραν σωτηρίαν κατήλθε».
Όταν, λοιπόν, ομολογούμε στο τρίτο άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως «τόν δι᾽ ημάς τους ανθρώπους και διά την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ πνεύματος αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα», να σκεφτόμαστε ότι δεν μπορούμε να εξηγήσουμε το θείο μυστήριο της σαρκώσεως και ενανθρωπήσεως του Υιού του Θεού από την Παρθένο και εκ Πνεύματος Αγίου, παρά μόνο να το δεχόμαστε με ευγνωμοσύνη και χαρά.
Και ακόμη να νιώθουμε βαθειά ότι χανόμαστε, ότι είμαστε πεσμένοι και βυθισμένοι στην ύλη, προκειμένου να δεχθούμε τη σωτηρία από τον Σωτήρα μας, που κατέβηκε από τον ουρανό για να είναι μαζί μας, μέσα μας, τροφέας, προστάτης και εμπνευστής, ώστε μαζί του να πορευτούμε στον ουρανό.
