ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΤΡΩΝ: Με λαμπρότητα εορτάσθη στην πόλη των Πατρών η μεγάλη εορτή και λαμπρά πανήγυρις της Ορθοδοξίας, την Α’ Κυριακή των Νηστειών.
Ο Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος, εχοροστάτησε στον Όρθρο και ετέλεσε την Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Ευαγγελιστρίας των Πατρών, εν πληθούση Εκκλησία, παρουσία Εκπροσώπων Αρχών και Φορέων.
Ο Μητροπολίτης εκήρυξε τον θείο λόγο, αναφερθείς στον θρίαμβο της Ορθοδοξίας, εναντίον των αιρέσεων και στους αγώνες μέχρις αίματος των Ομολογητών και Μαρτύρων της πίστεώς μας οι οποίοι διετήρησαν απαραχάρακτον την ιεράν παρακαταθήκην και την Αποστολικήν διδασκαλία και παράδοση και την παρέδωσαν ακέραιη σε μας.
Ο Μητροπολίτης ανέφερε χαρακτηριστικά:
«…Σήμερα μέσα από αυτήν την πανευφρόσυνον και μεγάλην πανήγυριν, εορτάζομε τον θρίαμβον της αγίας ημών Ορθοδόξου πίστεως και την νίκην της αληθείας, έναντι του ψεύδους και των δυσωνύμων αιρετικών οι οποίοι, ως όργανα του μισοκάλου διαβόλου, μέσα από την βορβορώδη ζωή και διδασκαλία τους ετάραξαν την Εκκλησίαν του Χριστού και παρέσυραν πολλάς ψυχάς εις τον όλεθρον και τον βούρκον της αποστασίας από τον Θεόν και της φρικτής πνευματικής πανωλεθρίας.
Η ημέρα της Αναστηλώσεως των ιερών και αγίων Εικόνων, των ιερών Εκτυπωμάτων της μορφής του Κυρίου μας, της Παναγίας Μητρός Του και Μητρός μας, Κυρίας Θεοτόκου και των Αγίων μας, μας δίδει το έναυσμα να επαναλάβωμεν, όλη ψυχή και διανοία όσα οι Άγιοι Απόστολοι, οι Πατέρες, οι Όσιοι, οι Διδάσκαλοι, οι καλλίνικοι Μάρτυρες και οι Ομολογηταί της πίστεως, με τον λόγο τους, την ζωή και το με το αίμα τους διετράνωσαν.
Εν ευχαριστίαις δε προς τον Κύριον εορτάζομεν ουχί μόνον ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί, αλλά και ως απόγονοι των Ελλήνων πατέρων μας, οι οποίοι φωτισθέντες με το Φως της αληθείας, ως συνέβη εν Πάτραις με τον άγιον Απόστολον Ανδρέαν, ουχί μόνον την πίστιν εκράτησαν, αλλά ακεραίαν εις ημάς παρέδωκαν με την υποχρέωσιν εκ μέρους μας να κρατήσωμεν αυτή την ιεράν παρακαταθήκην, ως λαμπάδα άσβεστον και να την παραδώσωμεν εις τους επιγενομένους, αφού «αύτη η νίκη η νικήσασα τον κόσμον η πίστις ημών».
Λαμβανομένου δε υπ’ όψιν ότι η Ορθοδοξία είναι η μόνη οδός της σωτηρίας διά της αγίας μας Εκκλησίας, μέσω της αγιαστικής Χάριτος των ιερών Μυστηρίων, επαναλαμβάνομεν μυρίοις στόμασιν και γεγονυία τη φωνή ότι η Ορθοδοξία μας μεταφέρει την εξ’ Αποκαλύψεως αλήθειαν.
1. Περί της Μιάς, Αγίας και Ζωοποιού και Αδιαιρέτου Τριάδος, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αυτήν την αλήθεια υπερασπίστηκε η Αγία μας Εκκλησία με αγώνες και μαρτύρια.
2.Περί του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, του Υιού και Λόγου του Θεού, του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος, ο οποίος ενηνθρώπησε, ίνα τον άνθρωπον θεόν απεργάσηται. Οι Θεοφόροι Πατέρες της Εκκλησίας, οι Θεοκήρυκες διδάσκαλοι, συνδιασκεψάμενοι εν Αγίω Πνεύματι, ηγωνίσθησαν εναντίον του αιρεσιάρχου Αρείου και των ομοίων του αιρετικών, από της αρχής και μέχρι των εσχάτων, κατοχυρώσαντες την διδασκαλίαν και καταστρώσαντες διά των Αγίων και Οικουμενικών Συνόδων αυτήν εν ταίς ιεροίς δέλτοις, ότι ο Ιησούς Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος. Δεν είναι κτίσμα του Πατρός, δεν είναι ψιλός άνθρωπος, δεν είναι ένας μύστης μιάς θρησκείας, δεν είναι ένας κοινωνικός επαναστάτης, ως θα ήθελε η θεωρία του συγκρητισμού.
3.Περί του Παναγίου Πνεύματος, ως Παρακλήτου τελείου Θεού και ουχί ως μιάς δυνάμεως του Θεού. Ο Παράκλητος όλον συγκροτεί τον θεσμόν της Εκκλησίας, ως και εις το Σύμβολον της πίστεως διακηρύττομεν.
4.Περί της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, η οποία είναι το Σώμα του Κυρίου και διά της οποίας σώζεται ο άνθρωπος με την συμμετοχή του στα ιερά και θεία Μυστήρια. Εξ’ άλλου «Η Εκκλησία εν τοις Μυστηρίοις σημαίνεται»».
Είναι ανάγκη διά μίαν εισέτι φοράν, να υπενθυμίσωμεν στην αγάπη σας, ότι μία είναι η Εκκλησία, διότι μία είναι η αλήθεια, ένας είναι ο Κύριος, μία είναι η πίστις…
5. Περί της αξίας του ανθρώπου ως δημιουργήματος του Θεού κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν αυτού.
Ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματική οντότης και έχει αξία μεγίστη, αφού είναι προορισμένος για την θέωση. Το σώμα σπείρεται εις την γην, η αθάνατος ψυχή ευρίσκεται εις τας αιωνίους σκηνάς και ο όλος άνθρωπος αναμένει την κοινήν Ανάστασιν.
Όταν ο άνθρωπος ευτελίζεται, όταν διασύρεται η προσωπικότητά του, όταν απαξιώνεται ο προορισμός του, όταν αμφισβητήται η δημιουργία του και ο ρόλος του ως ανδρός και γυναικός, όταν βάναυσα καταρρίπτεται η ηθική τάξις και όταν πλήττεται ο θεσμός της οικογενείας, όταν ευρισκόμεθα μπροστά σε φαινόμενα ενδοσχολικής ενδοοικογενειακής βίας, αντιλαμβανόμεθα πόσην αξίαν έχει η Ορθόδοξος στάσις και διδασκαλία περί του ανθρώπου…»
Σε άλλο σημείο ο Ιεράρχης έκανε λόγο για την σχέση της Ορθοδοξίας με τον Ελληνισμό και την Πατρίδα μας και την κοινή πορεία Ελληνισμού και Χριστιανισμού, ως Ορθοδόξου πίστεως επί 2000 χρόνια.
«…Όμως υπάρχει και μια άλλη διάσταση η οποία έχει σχέση με την Ορθοδοξία και η οποία κάποτε αγνοείται.
Η ζωντανή σχέση της Ορθοδοξίας με την Πατρίδα μας.
Η Ορθόδοξη πίστη και διδασκαλία, ανεμόρφωσε, έκανε τα πάντα καινά, καινούργια δηλαδή, στον χώρο μας. Στην αναζήτηση των Ελλήνων για την αλήθεια και το Φως ήλθε η απάντησις του Θεού. Η χάρις επεσκέφθη τους Έλληνες, η αλήθεια έλαμψε και εφώτισε όχι μόνο τον Ελληνισμό, αλλά δι’ αυτού τον κόσμον ολόκληρο. Η γλώσσα μας χρησιμοποιήθηκε ως όργανον για την διάδοση της Ορθοδόξου πίστεως, ο πολιτισμός διά της Ορθοδοξίας διέδωσε τα υγιή στοιχεία του…
Πορεύτηκε η Πατρίδα μας με την Ορθοδοξία και πορεύεται δύο χιλιάδες χρόνια. Η Ορθόδοξη πίστη εκράτησε και εστερέωσε τον λαό σε καιρούς επώδυνους και σε ώρες δυστυχίας, σε χρόνια πικρής σκλαβιάς.
Διετηρήθη η ψυχή του Γένους γιατί ήτο Ορθόδοξη.
Ουδείς άλλος Λαός θα άντεχε τόσους αιώνες πικρής σκλαβιάς, όπως συνέβη με τους Έλληνες.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία έσωσε και σώζει την Ελλάδα.
Η Πατρίδα μας με την Ορθόδοξη πίστη αγωνίστηκε αμυνομένη με ποταμούς αιμάτων για την ελευθερία, με την διττή της έννοια και την εξωτερική, αλλά και την πνευματική. Ουδέποτε έκαμε επιθετικούς πολέμους, αλλά αγωνίστηκε αμυνομένη της πίστεως και των αιωνίων αξιών…
Αδελφοί μου, ο σημερινός εορτασμός είναι μια ακόμη ευκαιρία δοξολογίας προς τον εν Τριάδι προσκυνούμενον Θεόν ημών, τιμής προς την Θεοτόκον και στους Αγίους μας.
Είναι ημέρα μνήμης προς τους ήρωας και μάρτυρας της Ορθοδοξίας, Ορθοδόξους Πατριάρχας, Αρχιερείς, Βασιλείς, Κληρικούς και Λαικούς, που αγωνίστηκαν έργοις, λόγοις και αίμασι εναντίον των αιρέσεων και διετράνωσαν την Ορθόδοξον πίστιν.
Σήμερα παρά ποτέ ο κόσμος έχει ανάγκην αυτού του μηνύματος της Ορθοδοξίας. Μηνύματος αγάπης εις καιρούς μίσους και απανθρωπίας, μηνύματος ειρήνης σε καιρούς πολέμων σε Βορρά και Μέση Ανατολή και όπου αλλού. Ο Δυτικός ανθρωποκεντρικός πολιτισμός παταγωδώς απέτυχε. Είναι η ώρα της Αλήθειας. Και αυτή η Αλήθεια είναι η Ορθόδοξη πίστις.
Είναι όμως και ευκαιρία να αναλογισθώμεν τας ευθύνας μας, έναντι της ιεράς παραδόσεως και παρακαταθήκης την οποίαν εκείνοι παρέδωσαν εις ημάς, ως και εις την αρχήν αναφέραμε. Πόσον επίκαιρος είναι ο Παύλειος λόγος: Ώρα ημάς ήδη εξ ύπνου εγερθήναι· νυν γαρ εγγύτερον ημών η σωτηρία η ότε επιστεύσαμεν. η νυξ προέκοψεν, η δε ημέρα ήγγικεν. αποθώμεθα ούν τα έργα του σκότους και ενδυσώμεθα τα όπλα του φωτός. ως εν ημέρα ευσχημόνως περιπατήσωμεν, μη κώμοις και μέθαις, μη κοίταις και ασελγείαις, μη έριδι και ζήλω, αλλ’ ενδύσασθε τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, και της σαρκός πρόνοιαν μη ποιείσθε εις επιθυμίας. (Πρ. Ρωμαίους ΙΓ´ 11 – 14).
Κατακλείοντες τον λόγον επαναλβάνομεν εν χαρά και αγαλλιάσει και εν Κυρίω καυχήσει:
«Αύτη η πίστις των αποστόλων, αύτη η πίστις των πατέρων, αύτη η πίστις των ορθοδόξων, αύτη η πίστις την οικουμένην εστήριξεν.».
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ελιτανεύθησαν οι Ιερές Εικόνες, εντός του Ιερού Ναού και ανεγνώσθη το Συνοδικόν της Ορθοδοξίας.
