Μητροπολίτης Διδυμοτείχου: Καθώς συμπληρώθηκε η τεσσαρακονθήμερος περίοδος που ακολουθεί την Ανάσταση του Κυρίου, η Αγία μας Εκκλησία γιορτάζει την απόδοση της εορτής και τιμά την επίσης μεγάλη Δεσποτική εορτή της Αναλήψεως.
Με την ευκαιρία αυτή ο Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός επι τη αποδόσει της Αναστάσεως ιερούργησε στον Ιερό Ναό Αναστάσεως του Κυρίου στα Παλαιά Κοιμητήρια της Ορεστιάδος και το απόγευμα της ίδιας ημέρας επι τη εορτή της Αναλήψεως του Κυρίου προέστη του Μεγάλου Εσπερινού και ευλόγησε τους άρτους στον πανηγυρίζοντα Ενοριακό Ναό του Θουρίου. Τον Θείο λόγο κήρυξε ο Αρχιμανδρίτης Κύριλλος Κολτσίδης, Αρχιερατικός Επίτροπος Διδυμοτείχου και Ηγούμενος της αυτόθι Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής.
Το πρωί της εορτής ο Μητροπολίτης ιερούργησε στον ίδιο Ιερό Ναό και τον θείο λόγο κήρυξε ο εκ Θουρίου καταγόμενος Πρωτοπρ. Δημήτριος Κεσκίνης, λόγιος κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως. Στη Θεία Λειτουργία προσήλθαν ο Δήμαρχος Ορεστιάδος κ. Διαμαντής Παπαδόπουλος και πλήθος κόσμου. Πρό της απολύσεως ο Μητροπολίτης ευλόγησε τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα οποία με ευλάβεια προσφέρουν κατά το έθος οι ποιμένες της περιοχής σε έκφραση ευχαριστίας στον Κύριο για τις πλούσιες δωρεές Του.
Συνοψίζοντας ο Μητροπολίτης το μήνυμα της εορτής σημείωσε· «O απόστολος Παύλος θέλοντας να τονίσει εμφαντικά το γεγονός της εις ουρανούς αναβάσεως του Χριστού και της παρρησίας Του στο θρόνο του Θεού Πατρός, έγραψε πως Αυτός “διαθήκης καινής μεσίτης ἐστί, ὅπως, θανάτου γενομένου εἰς ἀπολύτρωσιν τῶν ἐπί τῇ πρώτη διαθήκῃ παραβάσεων, τήν ἐπαγγελίαν λάβωσιν οἱ κεκλημένοι τῆς αἰωνίου κληρονομίας” (Εβρ.9,15). Λάβαμε την “οἰκονομίαν τῆς χάριτος” (Εφεσ.3,2), ως υπέρτατη δωρεά της υψώσεως Αυτού. Ο φαεινός θρόνος Του στους ένδοξους ουρανούς είναι στο εξής το σημείο συνάντησης Θεού και ανθρώπων, διότι ο Ίδιος διαβεβαίωσε πως “ουδείς ἔρχεται πρός τόν Πατέρα εἰ μή δι’ ἐμοῦ” (Ιωάν.14,6)…
»Μέσα λοιπόν στην χαροποιό περίοδο του Πεντηκοσταρίου προβάλλει η μεγάλη εορτή της Αναλήψεως για να μας χαροποιήσει έτι περισσότερο και να μας υπενθυμίσει ότι η δοξασμένη επάνοδος του Λυτρωτή μας Χριστού στο θρόνο της Θεότητας προσφέρει άπειρες σωτήριες δωρεές για την ανθρωπότητα και ολόκληρη τη δημιουργία. Αυτός ως ο δοξασμένος Θεάνθρωπος μετέχει ταυτόχρονα του κτιστού και του ακτίστου, καθιστάμενος έτσι ο σωτήριος σύνδεσμος μεταξύ Δημιουργού και δημιουργημάτων. Αυτή είναι η πεμπτουσία της σωτηρίας και το κεντρικό νόημα της μεγάλης εορτής που υποδεικνύει ότι τελικός μας προορισμός είναι η Βασιλεία των Ουρανών».
