Η Παναγία, ως Πηγή της Ζωής, τιμάται ιδιαιτέρως στον απόηχο της Λαμπροφόρου εορτής της Αναστάσεως του Κυρίου την Παρασκευή της Διακαινησίμου σε Μονές, Ναούς και Αγιάσματα επικαλουμένων την μεσιτεία της Θεοτόκου για την ίαση ψυχικών και σωματικών ασθενειών.
Συγκεκριμένα πανηγυρίζουν οι αφιερωμένοι στη Ζωοδόχο Πηγή Ενοριακοί Ναοί Μικρής Δοξιπάρας και Άρζου, η φερώνυμος παλαίφατος Μονή στο Διδυμότειχο, και τα Αγιάσματα της Μονής Δαδιάς και της Μονής Αγίας Σκέπης-Αγίας Παρασκευής στη Νέα Βύσσα, ως και εκείνα στα Λάβαρα και τα Πετρωτά.
Ο Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ.Δαμασκηνός συνεχίζοντας την μεταπασχάλια περιοδεία του την εβδομάδα της Διακαινησίμου, την παραμονή της εορτής προέστη της Εσπερινής ακολουθίας και ευλόγησε τους άρτους στον πανηγυρίζοντα Ενοριακό Ναό της Μικρής Δοξιπάρας και ανήμερα το πρωί ιερούργησε στον ωσαύτως πανηγυρίζοντα Ενοριακό Ναό του Άρζου. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις προσήλθαν ο Δήμαρχος Ορεστιάδος Διαμ. Παπαδόπουλος, ο επιχώριος αντιδήμαρχος Τριγώνου- Κυπρίνου Μανώλης Χατζηπαναγιώτου και ο Διοικητής του 21ου Συντάγματος Συνταγματάρχης Δημ. Τσαφούλης και πυκνό εκκλησίασμα.
Ο Σεβασμιώτατος προσεγγίζοντας το περιεχόμενο της εορτής ερμηνεύοντας το υμνογραφικό: «Εξ ακενώτου σου πηγής, Θεοχαρίτωτε, επιβραβεύεις μοι πηγάζουσα τα νάματα αενάως της σής χάριτος», μεταξύ άλλων τόνισε·
«Εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας τα αναρίθμητα θαύματα της Υπεραγίας Θεοτόκου που αποτελούν μία συνεχιζόμενη πραγματικότητα, μία διαρκή εμπειρία όσων ευλαβούνται την Παναγία Μητέρα του Κυρίου μας και μητέρα όλων των χριστιανών και επικαλούνται τη χάρη και τη βοήθειά της με πίστη και με ταπείνωση. Διότι η Υπεραγία Θεοτόκος είναι πάντοτε πρόθυμη να ανταποκριθεί στις παρακλήσεις και τις ανάγκες των τέκνων της. Είναι πρόθυμη να θεραπεύσει τις ασθένειές τους και τις σωματικές και τις ψυχικές. Είναι πρόθυμη να δροσίσει τις ψυχές τους με το ύδωρ το ζών της χάριτός της, αλλά και να μεταφέρει στον Υιό της και Κύριό μας τα αιτήματα των καρδιών μας και να τον ικετεύσει για τη σωτηρία μας…
»Ιδιαιτέρως όμως στις ημέρες μας, κατά τις οποίες δεν ζούμε μόνο την απειλή της κλιματικής αλλαγής, η οποία οδηγεί προοδευτικά στη μείωση των υδάτινων πόρων, αλλά ζούμε και σε ένα περιβάλλον πνευματικής ξηρασίας, ζούμε συχνά «εν γη ανύδρω» εξαιτίας της κακίας και της αμαρτίας, η οποία επλεόνασε στον κόσμο μας, ζούμε συχνά σε μία έρημο, την οποία δημιουργεί η απομόνωση των ανθρώπων, εξαιτίας της ελλείψεως της αγάπης προς τον συνάνθρωπο και τον πλησίον, η χάρη της Παναγίας δροσίζει και ζωογονεί τις ψυχές μας. Θεραπεύει μαζί με τις σωματικές μας ασθένειες και τα τραύματα της ψυχής μας, μας καλύπτει κάτω από τη σκέπη της και καθοδηγεί τα βήματά μας μέσα από την έρημο της παρούσης ζωής στον δρόμο της σωτηρίας που μας χαρίζει ο Υιός της και Κύριός μας…
»Γι’ αυτό και ο ιερός υμνογράφος αναφέρεται στα «αενάως πηγάζοντα νάματα» της χάριτός της, με τα οποία η Ζωοδόχος Πηγή, η Υπεραγία Θεοτόκος, καταρδεύει τις ψυχές όλων όσων την τιμούν και την ευλαβούνται, όλων όσων, την πλησιάζουν με πίστη και εμπιστοσύνη και ζητούν ό,τι έχουν ανάγκη, με τη βεβαιότητα ότι η Παναγία μπορεί να μας χαρίσει ό,τι της ζητήσουμε, εφόσον βεβαίως είναι προς όφελος της ψυχής μας».
