Μαρωνείας Παντελεήμων: Εγκύκλιος του Μαρωνείας Παντελεήμονος για τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή.
Προς Τόν
Ιερόν Κλήρον και τον ευσεβή Λαόν της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως.
Αγαπητοί μου Αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω αγαπημένα,
Εισερχόμαστε από αύριο στην πιό ευλογημένη και όμορφη περίοδο του εκκλησιαστικού έτους, τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Αυτή είναι για τους χριστιανούς η κατεξοχήν περίοδος του πνευματικού αγώνα. Από αύριο ανοίγει το στάδιο των αρετών και η Εκκλησία μας καλεί να γίνουμε συνοδοιπόροι σε αυτό το ανηφορικό πνευματικό μονοπάτι που οδηγεί στη Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών του Κυρίου μας και στην ένδοξη Ανάστασή Του.
Μάς υπενθυμίζει, ότι πέρα από τη σύγχυση των μεριμνών, των αγωνιών, των απογοητεύσεων της καθημερινότητας, υπάρχει η επιλογή της μετανοίας, της προσευχής, της υπομονής, της εγκρατείας, της ταπεινώσεως, της απλότητος, της ευγένειας, της αγάπης και της φιλαδελφίας. Και το πρώτο βήμα για να γίνει αυτό, είναι να ελέγξουμε με γενναία ειλικρίνεια τον εαυτό μας, να παραδεχτούμε τα σφάλματα, τις αδυναμίες μας, χωρίς να προσπαθούμε να αναπαύσουμε τη συνείδησή μας προβάλλοντας η εφευρίσκοντας δικαιολογίες και προφάσεις, χωρίς λογισμούς αυτοδικαίωσης.
Η σύγχρονος άνθρωπος πάσχει από πολλές πνευματικές ασθένειες, και αυτό έχει άμεσο αντίκρυσμα στην καθημερινότητά του. Οι σχέσεις μας στο οικογενειακό, στο εργασιακό και στο ευρύτερο κοινωνικό μας επίπεδο, δηλητηριάζονται από τη ζήλια και τον φθόνο, το ψέμμα και την υποκρισία, τη φυγοπονία, την αναίδεια, την ασέβεια προς τον συνάνθρωπο και τις παραδοσιακές μας αξίες. Η βάση αυτής της παθολογίας είναι η παντελής απουσία του Θεού από τη ζωή μας. Ο Θεός εξακολουθεί να υπάρχει. Να μας φροντίζει και να περιμένει την μετάνοιά μας, την επιστροφή μας, όπως περίμενε τον άσωτο υιό της παραβολής. Εμείς διώξαμε πλήρως τον Θεό από τη ζωή μας. Επαναπαυόμαστε στη δική μας μικρόψυχη, ελλειπή και πολλές φορές ιδιοτελή πίστη, μία πίστη κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μας, μία πίστη χλιαρή, η οποία στηρίζεται στα δικαιώματά μας και όχι στο θέλημα του Θεού.
Άς παραμερίσουμε το θέλημά μας, τον ανόητο εγωισμό μας και άς υπακούσουμε στα κελεύσματα της Εκκλησίας μας, όπως τα μικρά παιδιά στους γονείς τους, με εμπιστοσύνη και με καθαρό λογισμό, διότι είναι ο αιώνιος Λόγος και η Χάρις του Θεού στον κόσμο. Η Εκκλησία με την είσοδό μας στο Τριώδιο μας δίδαξε, ότι η δικαίωση επαφίεται στην ευσπλαχνία του Θεού που αγκαλιάζει την ταπεινή και μετανοημένη ψυχή. Μάς κάλεσε σε μετάνοια και επιστροφή. Μάς τόνισε ότι η ζωή αυτή είναι μικρή και για όλους έρχεται η ώρα της κρίσεως. Μάς θύμισε, ότι είμαστε πλασμένοι και προορισμένοι να ζούμε στον παράδεισο της Βασιλείας του Θεού. Σήμερα μας καλεί στον εσπερινό της συγνώμης να αλληλοσυγχωρηθούμε. Η συγχώρεση στις δύο όψεις της είναι το επιστέγασμα της ταπείνωσης και της μεγαλοψυχίας. Δεν υπάρχει γενναιότερη έκφραση ταπείνωσης από τον μετανοημένο άνθρωπο που ζητά συγγνώμη από τον Θεό, αλλά και από τον συνάνθρωπο. Δεν υπάρχει υψηλότερη πράξη μεγαλοψυχίας από το να συγγχωρούμε και εμείς, όπως ο Θεός εμάς, κάθε συνάνθρωπό μας που έσφαλε απέναντί μας.
Από αύριο αρχίζει η περίοδος της πιό μακράς και πιό αυστηρής νηστείας. Άς αποφασίσουμε να δώσουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία να εισέλθει στον πνευματικό αγώνα της περιόδου που ανοίγεται μπροστά μας, να μην αμελήσουμε και να μην περιφρονήσουμε τη νηστεία, αλλά να προσπαθήσουμε φιλότιμα να την τηρήσουμε σε όλες τις διαστάσεις της, και όχι μόνο στη τροφή. Να νηστέψουμε από τις τροφές, να νηστέψουμε όμως και από την πολυλογία και την αργολογία. Να σταματήσουμε την κατάκριση. Να προσευχηθούμε περισσότερο, τόσο κατά μόνας όσο και στην Εκκλησία, συμμετέχοντας στην πλούσια λατρευτική ζωή της περιόδου, στα Μεγάλα Απόδειπνα, τις Προηγιασμένες Θείες Λειτουργίες και τους Χαιρετισμούς.
Εύχομαι ολόψυχα σε όλους πλούσιο το θείο έλεος και τον φωτισμό, ώστε να φτάσουμε και να προσκυνήσουμε με μετανοημένη καρδία τα Άγια Πάθη του Χριστού, τον Ζωοποιό Σταυρό Του και την πανένδοξη και πανευφρόσυνη Ανάστασή Του.
Διάπυρος ευχέτης προς τον Ιησούν Χριστόν
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
