Το μήνυμα της Σαρακοστής δίδει ο Μητροπολίτης Κισάμου Αμφιλόχιος στην ποιμαντορική το εγκύκλιο μεταφέροντας στους πιστούς εκείνα τα στοιχεία που κάνουν αυτή την περίοδο ξεχωριστή.
Αναλυτικά η εγκύκλιος του Σεβασμιωτάτου:
Προς
Τον Ιερό Κλήρο, τις Μοναστικές Αδελφότητες
και τον φιλόθεο λαό των Επαρχιών Κισάμου και Σελίνου
«Έφθασε καιρός, η των πνευματικών αγώνων αρχή….»
(Δοξαστικό των αίνων Κυριακής της Τυρινής)
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Μας καλεί και πάλι από σήμερα η Μητέρα μας Εκκλησία, με τον Εσπερινό της Συγχωρήσεως, σε ένα πνευματικό ταξίδι άσκησης, προσευχής, μετάνοιας, νηστείας και ταπείνωσης, με στόχο τον αγώνα της παθοκτονίας, της απομάκρυνσής μας, δηλαδή, από κάθε τι που μας αποξενώνει από την χάρη και το έλεος του Θεού και προορισμό του το Πάσχα, την μετοχή μας εις το φως της Ανεσπέρου Βασιλείας και της αγάπης του Θεού!
Αρχίζει ο πνευματικός μας αυτός αγώνας, με τις πλούσιες και ξεχωριστές λατρευτικές ευκαιρίες της Μεγάλης Σαρακοστής: Τους Κατανυκτικούς Εσπερινούς, τα Μεγάλα Απόδειπνα, τις Προηγιασμένες Θείες Λειτουργίες, τους Χαιρετισμούς της Παναγίας μας. Πλούτος αδαπάνητος και μοναδικός. Συνοδίτης μας αχώριστος, η προσευχή, η θερμή προσευχή, η κατανυκτική προσευχή, η προσευχή, η οποία αναγεννά και ανατροφοδοτεί πνευματικά τον άνθρωπο. Η προσευχή και η ταπείνωση, ως προιόντα (καρποί) μιάς αδιάκοπης πνευματικής προσπάθειας. Παραγγέλλει ο Άγιος Παίσιος ο Αγιορείτης: «Εκείνος που ζητάει ταπείνωση από τον Θεό, αλλά δεν δέχεται τον άνθρωπο που στέλνει ο Θεός για να τον ταπεινώνει, δεν ξέρει τι ζητάει… Τους περισσότερους πειρασμούς, τους δημιουργεί ο ίδιος μας ο εαυτός, όταν βάζουμε τον εαυτό μας στις συνεργασίες μας μαζί με τους άλλους, όταν δηλαδή θέλουμε να υψώνουμε τον εαυτό μας. Στον Ουρανό δεν ανεβαίνει κανείς με το κοσμικό ανέβασμα, αλλά με το πνευματικό κατέβασμα. Όποιος βαδίζει χαμηλά, βαδίζει πάντα με σιγουριά και ποτέ δεν πέφτει, καταλήγει ο Άγιος Παίσιος. Σε αυτό το πνευματικό ταξίδι της κάθαρσης και της παθοκτονίας καλούμεθα, όπως σημειώνει και ο Απόστολος Παύλος, να «ενδυθούμε τον Χριστό». Ο Χριστός είναι το ένδυμά μας, ο «φωτεινός χιτών» από την ώρα της βαπτίσεώς μας (Γαλ. 3,27). Καλούμεθα, λοιπόν, αυτή την όμορφη και ευλογημένη περίοδο της Μεγάλης Σαρακοστής,
Τι είναι λοιπόν η Μεγάλη Σαρακοστή; Είναι «καιρός», ευκαιρία, δηλαδή, και περίοδος εργασίας πάνω στην καρδιά μας. Γιατί μόνο εάν θα καθαρίσουμε την καρδιά μας, τότε θα αξιωθούμε να δούμε το Πρόσωπο του Θεού: «μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται» (Ματθ. 5,8). Η τραγωδία του σημερινού ανθρώπου, όπως σημειώνει σύγχρονος θεολόγος, συνίσταται εις το ότι ζει έξω από την καρδιά του. Σκέφτεται, μιλά, εργάζεται, ακόμα αγαπά και προσεύχεται έξω από την καρδιά του. Η περίοδος όμως της Μεγάλης Σαρακοστής δίδει την μεγάλη και μοναδική αυτή ευκαιρία να βρούμε την καρδιά μας και να επιστρέψουμε σε αυτήν ως ο άσωτος υιός. Να ακούσουμε την φωνή του Κυρίου που ηχεί στην καρδιά μας: «Υιέ μου, δος μοι σην καρδίαν» (Παροιμ. 23,26). Για να βρούμε όμως την βαθειά καρδία μας και εκεί να εισέλθουμε εις την ζωοποιό παρουσία του Χριστού, είναι απαραίτητη προϋπόθεση ο πνευματικός μας αγώνας, ο αγώνας της άσκησης και της καλλιέργειας των αρετών. Μόνο έτσι μπορούμε να ελκύσουμε την Χάρη του Θεού. Η προσευχή και η ταπείνωση, είναι τα εργαλεία εκείνα που θα καθαρίσουν την καρδιά μας και θα ανοίξουν τις πύλες του Ουρανού. «Ουδέν γλυκύτερον της προσευχής», όπως σημειώνει και ο Ιερός Χρυσόστομος.
Ιδού, λοιπόν, αδελφοί μου, ο στόχος αυτής της Μεγάλης Σαρακοστής. Η αύξηση και καλλιέργεια της προσευχής και της ταπείνωσης. Μόνο διά αυτής της οδού η ψυχωφελής αυτή περίοδος θα καταστεί καιρός πνευματικής ανανέωσης και σταθμός χάριτος και ευλογίας. Μόνο έτσι θα προκληθεί εις την ψυχή μας ο ακατάσχετος πόθος να απαλλαγούμε από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της πτώσεώς μας και να παραδοθούμε ολοκληρωτικά εις τον Θεό του Φωτός και της αγάπης, όπως σημειώνει ο Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ εις το βιβλίο του «Οψόμεθα τον Θεόν καθώς εστί». Μόνο με αυξημένα τα πνευματικά μας αισθητήρια θα μπορέσουμε να αντισταθούμε, να αντιπαλέψουμε και τελικώς να νικήσουμε την επικρατούσα εκείνη αντίληψη των καιρών και της εποχής μας, που έχει μεταλλάξει τους κατά φύσιν τρόπους σε παρά φύσιν επιλογές, που συστηματικά προκαλεί σύγχυση ανάμεσα στο καλό και το κακό, που παραμορφώνει την έννοια του ηθικού και αγνοεί αυτή του πνευματικού, που διαρκώς παραποιεί και περιπλέκει το αυτονόητο, που, με ένα λόγο, έχει ως στόχο να ισοπεδώσει ηθικά, πνευματικά και αξιακά τον άνθρωπο, απογυμνώνοντας και αποψιλώνοντάς τον από την ιερότητα της ζωής και θεωρώντας τον προιόν τυχαίας δημιουργίας με σαρκικές και υλικές ανάγκες.
Ιδού, λοιπόν, γιατί δεν θα πρέπει κανείς μας να μείνει αδρανής εις τον πνευματικό αυτό αγώνα και το κάλεσμα της Εκκλησίας σας. Ιδού, γιατί χρειάζεται εις το πνευματικό αυτό ταξίδι της άσκησης, της προσευχής, της ταπείνωσης, της εγκράτειας, της νηστείας και της μετάνοιας, να πορευτούμε και να αγωνιστούμε «τον αγώνα τον καλόν».
Καλή Αγία Τεσσαρακοστή, αδελφοί, νικηφόροι οι πνευματικοί μας αγώνες, με την χάρη και το έλεος του Αγίου Θεού μας.
Μετ’ ευχών και πολλής της εν Κυρίω αγάπης,
Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΑΣ
† Ο Κισάμου & Σελίνου
ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ
-120x86.jpg)
