“Η σύμμαχος..”

Του Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

Μακαρίζοντας ο ιερότατος Φώτιος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, σε ένα από τα τροπάρια του κανόνος του θεοτοκαρίου, στον ήχο γ’ γράφει τα εξής :
“Σύμμαχος ημίν και προστάτις φάνηθι Δέσποινα, θραύουσα πολέμους πονηρούς, των νοητών εχθρών και φυλάττουσα ατρώτους και σκέπουσα, ημάς εκ πάσης βλάβης και κακώσεως”.
Σύμμαχος η Παναγία και προστάτης στον πόλεμο τον οποίο διεξάγουμε καθημερινά “προς τα αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, προς τα πνευματικά της πονηρίας εν τοις επουρανίοις”, κατά την έκφραση του Αποστόλου Παύλου στην προς Εφεσίους επιστολή του.

Σύμμαχος στον αγώνα μας για την ελευθερία από τα δεσμά της αμαρτίας, προκειμένου να πετύχουμε την κάθαρση και να φτάσουμε στο φωτισμό και τη θέωση.
Σύμμαχος κατά την έξοδο της ψυχής από το σώμα και την άνοδο προς την ατελεύτητη μακαριότητα.

Σύμμαχος θραύουσα πολέμους πονηρούς των νοητών εχθρών.

Σύμμαχος και προστασία όταν θα βρεθούμε μπροστά στο φοβερό βήμα του δικαιοκρίτου Κυρίου. Γι’ αυτό και ψάλλουμε “μη μου ελέγξει τας πράξεις ενώπιον των αγγέλων, παρακαλώ σε Παρθένε βοήθησόν μοι εν τάχει”.

Σύμμαχος, ακόμη, και σ’ αυτή τη ζωή, στις καθημερινές δυσκολίες, στα προβλήματα και τις αντιξοότητες, στα κύματα τα οποία υψώνονται πελώρια και είναι έτοιμα να μας καταποντίσουν μέσα στη ζοφώδη θάλασσα της παρούσης ζωής.

Σ’ αυτές τις στιγμές η Παναγία «ρύει τους προστρέχοντας» στη σκέπη της και τη βοήθειά της «αποφυμούσα» κατά την έκφραση του θεοφόρου πατρός γλώσσας δολίων ανδρών και παρέχει τη σωτηρία στην ασφάλεια.

Γι’ αυτό και ο Ακάθιστος Ύμνος που ψάλλεται απόψε στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας εις ανάμνηση της σωτηρίας της Βασιλίδος των Πόλεως, της Κωνσταντινουπόλεως, από τους Αβάρους και γενικότερα εις ανάμνηση της προστασίας της Παναγίας προς το γένος μας δεν είναι τίποτα άλλο παρά έκφραση ευγνωμοσύνης στο σεπτό πρόσωπό της, ευχαριστία στην Υπέρμαχο στρατηγό, εκζήτηση της προστασίας της για την αποτροπή των κινδύνων και των πειρασμών.

Γι’αυτό και μαζί με τον ιερό υμνογράφο επαναλαμβάνουμε κι εμείς απόψε σ’ αυτήν την ικετήρια ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου, μαζί με τους κατοίκους τότε της πόλεως, μαζί με τους ορθοδόξους όλης της οικουμένης το αίτημα «εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον».
Να μας ελευθερώσει η Παναγία από τους εσωτερικούς και εξωτερικούς κινδύνους, από τους φανερούς και τους αφανείς, από εκείνα που οι δαίμονες επιζητούν και οι άνθρωποι κινούμενοι απ’ αυτούς σκέφτονται εναντίον των συνανθρώπων τους.
Να μας ελευθερώσει η Παναγία από τους ψυχικούς και ηθικούς κινδύνους, από εκείνους που έχουν στα χέρια τους «το πυρ» και θέλουν να εμπρήσουν το Ναό του Θεού, όπως τονίζει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος.

Να μας ελευθερώσει η Παναγία και από τους κινδύνους που εγκυμονούν για την Πατρίδα μας, από εκείνους που αντιμετωπίζουνε ως ανάδελφο έθνος, όπως μας θεωρούν, και οι οποίοι έχουν οδηγήσει σ’ αυτήν την τραγωδία την Πατρίδα μας.

Σ’ αυτές τις δύσκολες στιγμές που ζει ο λαός μας, μήπως θα πρέπει να μιμηθούμε τους Κυπρίους αδελφούς μας που κατέφυγαν την περασμένη Κυριακή στη Μητέρα του Θεού στο Μοναστήρι του Κύκκου; Και της είπαν «εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον»!
Ίσως θα ήταν το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε αυτές τις ώρες, αφού γνωρίζουμε πως η μητρική καρδιά της Παναγίας χτυπάει για τον καθένα μας, αφουγκράζεται τους παλμούς μας, καταλαβαίνει τα σκιρτήματα και τα ψελλίσματα των χειλέων μας και μας θωπεύει με την αγάπη της, μας σκεπάζει με την στοργή της, και απευθύνει θερμές ικεσίες στο θρόνο του Υιού και Θεού της.

Άρα λοιπόν, είναι η σύμμαχος και η προστάτης.
Γι’ αυτό και την παρακαλούμε «εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον»!