Δωδεκαθεϊσμός: Είναι σαφές ότι οι θεοί των αρχαίων Ελλήνων είναι ανύπαρκτοι. Είναι δημιουργήματα της ομολογουμένως πλούσιας φαντασίας των αρχαίων Ελλήνων, οι οποίοι υπήρξαν στο έπακρο πολυθεϊστές.
Γράφει ο κ. Ανδρέας Κεφαλληνιάδης, Δάσκαλος Β΄ Αρσακείου Τοσιτσείου Δημοτικού Σχολείου Εκάλης
Αν οι πιστοί της «πατρώας» θρησκείας έχουν αντίρρηση, δεν έχουν παρά να ανέβουν ως τον Όλυμπο, προκειμένου να πεισθούν με τα ίδια τους τα μάτια. οι «αθάνατοι» θεοί, στους οποίους πιστεύουν, πολύ απλά δεν υπάρχουν. αν πάλι έχουν μία άλλη, δική τους, ανώτερη ιδέα περί θεών, τότε έρχονται σε σύγκρουση με αυτά που πιστεύει η αρχαία θρησκευτική παράδοση.
η πίστη στο δωδεκάθεο, συνοδεύεται δυστυχώς κι από ένα σωρό άλλες παραδοξότητες που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. αν λοιπόν πιστέψουμε στους θεούς του Ολύμπου, θα πρέπει ταυτόχρονα να πιστέψουμε ότι τους κεραυνούς τους ρίχνει ο Δίας από τον Όλυμπο, ότι τους σεισμούς τους προκαλεί ο θαμμένος στη γη γίγαντας Εγκέλαδος, ότι τις τρικυμίες στη θάλασσα τις προκαλεί ο οργισμένος Ποσειδώνας, ότι η άνοιξη έρχεται γιατί επιστρέφει η Περσεφόνη από τον Άδη στη γη κλπ κλπ. Κατά τα άλλα, οι ολυμπιστές κατηγορούν τους Χριστιανούς γιάαμάθεια και σκοταδισμό!
η θρησκευτική παράδοση των αρχαίων κάθε άλλο διεπόταν από ελεύθερο πνεύμα. στην Αθήνα του 5ου π. Χ. αιώνα, αν κάποιος αρνιόταν την ύπαρξη των θεών, κινδύνευε να τιμωρηθεί. Όσοι αμφισβητούσαν τους θεούς διώκονταν ποινικά. Γνωστότερη όλων, η περίπτωση του Σωκράτη, που κατηγορήθηκε ότι εισάγει στην πόλη «καινά δαιμόνια» και καταδικάσθηκε σε θάνατο. την κατηγορία της ασέβειας αντιμετώπισε και ο φιλόσοφος Αναξαγόρας, επειδή εξηγούσε με επιστημονικό τρόπο τα φυσικά φαινόμενα. Παρόλα αυτά, οι δωδεκαθεϊστές δεν διστάζουν να κατηγορούν τους Χριστιανούς γιάμισαλλοδοξία και φανατισμό!
Θεοί που δεν είναι τέλειοι δεν μπορούν να είναι θεοί. οι θεοί του Ολύμπου όμως, όχι μόνο δεν ήταν τέλειοι, αλλά ήταν και γεμάτοι από ανθρώπινα πάθη και ελαττώματα. ο Δίας, αν και παντρεμένος με την αδερφή του την Ήρα, συχνά κατέβαινε στη γη, ακόμα και με μορφή ζώου, για να έλθει σε σαρκική μείξη με τις κοινές θνητές, διαπράττοντας το αμάρτημα της μοιχείας! Παράλληλα οι ερωτικές του προτιμήσεις αφορούσαν και άνδρες, όπως π. χ. τον Γανυμήδη! Ακόμα και ως πατέρας επέδειξε χειρίστη διαγωγή πετώντας το γιο του Ήφαιστο από τον Όλυμπο με αποτέλεσμα να τον αφήσει κουτσό! η Ήρα ζήλευε το Δία και συχνά τσακωνόταν μαζί του! ο Ερμής έκλεψε τα βόδια του βασιλιά Άδμητου! ο Άρης όχι μόνο έβαζε τους ανθρώπους να πολεμούν, αλλά μετείχε κι αυτός στις μάχες, σκοτώνοντάς τους! Άλλοτε πάλι οι θεοί φθονούσαν ακόμα και τους θνητούς! για παράδειγμα, η Νιόβη έχασε όλα τα παιδιά της, επειδή τόλμησε να καυχηθεί για τη γονιμότητά της στη θεά Λητώ, που είχε μόνο δύο! αν ήταν υπαρκτοί και ζούσαν στην εποχή μας, θα πήγαιναν φυλακή για εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου! Αυτούς τούςθεούς λατρεύουν και θέλουν να φέρουν πίσω οι δωδεκαθεϊστές ;
οι αρχαιόθρησκοι αμφισβητούν ότι η αρχαία θρησκεία ήταν ειδωλολατρική. Δυστυχώς όμως, ήταν! οι αρχαίοι κατασκεύαζαν αγάλματα (είδωλα), δηλ. ομοιώματα θεοτήτων, στα οποία πίστευαν ότι κατοικούσαν οι ίδιοι οι θεοί. γι αυτό και φιλόσοφοι, όπως ο Ξενοφάνης και ο Ηράκλειτος, καυτηρίασαν το φαινόμενο της λατρείας των ειδώλων. και σαν μην έφτανε η λατρεία των ειδώλων, οι αρχαίοι λάτρευαν ακόμα και απλά φυσικά αντικείμενα, όπως οι πέτρες και τα δέντρα κι άλλοτε ορισμένα ζώα, όπως ο ταύρος, ο χοίρος και το φίδι. η αρχαία Ελλάδα γνώρισε όλες τις μορφές της ειδωλολατρίας, ακόμα και τη λατρεία ανθρώπων. στην Αθήνα π. χ. από το 307 π. Χ. ο Αντίγονος και ο γιος του Δημήτριος ο Πολιορκητής, τιμήθηκαν ως θεοί κι επονομάσθηκαν σωτήρες! πως λοιπόν οι ελληνολάτρες αρνούνται ότι η πίστη τους αποτελεί ειδωλολατρία και ανθρωπολατρία ;
η λατρεία της αρχαίας θρησκείας περιείχε πολλά στοιχεία, για τα οποία θα πρέπει να αισθανόμασθε ντροπή. για παράδειγμα, στα Διονύσια, οι εορταστές μεθούσαν, βωμολοχούσαν και περιφέρανε ένα μεγάλο φαλλό, ενώ στους ναούς της Αφροδίτης, οι ιερόδουλες ασκούσαν την «ιερά πορνεία», ωςλατρεία προς τη θεά! Άλλοτε πάλι η λατρεία ήταν εντελώς βάρβαρη κι εγκληματική, όπως π. χ. συνέβαινε με τις Μαινάδες (ακόλουθες του θεού Διονύσου), οι οποίες όταν βρίσκονταν σε κατάσταση έκστασης, ξέσχιζαν ζωντανά τα θύματά τους και κατασπάραζαν ωμή τη σάρκα τους! Παράλληλα λάβαιναν χώρα και ανθρωποθυσίες προς τους θεούς! Είναι γνωστή η απόπειρα θυσίας της Ιφιγένειας από τον Αγαμέμνονα, προκειμένου να πνεύσει ευνοϊκός άνεμος και να αποπλεύσουν τα πλοία των Ελλήνων προς την Τροία. Ανθρωποθυσίες γίνονταν στη Λέσβο, τη Χίο, τη Σπάρτη και αλλού. Κορυφαία θέση έχει η θυσία βρέφους επάνω στο βωμό του Λυκαίου διος στην Αρκαδία, κατά την οποία ακολουθούσε διανομή και βρώση των ψημένων τεμαχίων του θυσιασθέντος βρέφους! στο τελετουργικό της αρχαίας θρησκείας βρίσκεται ακόμα η άσκηση της σκοτεινής μαγείας και της μαντείας, που η επιβίωσή τους εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να παραπλανά τους ανθρώπους. Παράλληλα λάτρευαν και τη θεάτύχη, κτίζοντας και βωμούς προς τιμήν της. Παρόλες τις αποτρόπαιες πράξεις και τις ατέλειωτες προλήψεις και δεισιδαιμονίες, οι νεοπαγανιστές πιστεύουν ότι η αρχαία ελληνική θρησκεία ήταν από τις πλέον φωτισμένες που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα !
Ακόμα και οι ίδιοι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι, διέβλεπαν τα θρησκευτικά ψεύδη και οι πιο τολμηροί ασκούσαν κριτική σε μία τέτοια θρησκεία. ο φιλόσοφος Ξενοφάνης ( 6ος π. Χ. αιώνας ) καταφέρθηκε εναντίον της πολυθεΐας και της συνήθειας να δημιουργούν οι άνθρωποι θεούς «κατ εικόνα και ομοίωση» των ανθρώπων, γι αυτό και θεωρεί γελοία την ιδέα ότι οι θεοί κλέβουν, μοιχεύουν κι εξαπατούν ο ένας τον άλλο. ο ποιητής Ευριπίδης σαρκάζει και ειρωνεύεται τις αντιλήψεις που είχαν οι σύγχρονοί του και οι παλαιότεροι για τους θεούς η αρχαία ελληνική σκέψη αντιλήφθηκε ότι η καθιερωμένη θρησκεία δεν μπορούσε πια να δώσει βοήθεια στην αναζήτηση της αλήθειας περί Θεού. σε μία θρησκεία λοιπόν, που απέρριψαν οι ίδιοι οι αρχαίοι ποιητές και φιλόσοφοι, πιστεύουν ακόμα οι οπαδοί του δωδεκάθεου ;
και μόνο από τα όσα επιγραμματικά αναφέραμε παραπάνω, καθίσταται ολοφάνερο ποια είναι η δαιμονική θρησκεία, την οποία τα τέκνα του Ιουλιανού, θέλουν να επαναφέρουν στην πατρίδα μας. Αλλά ευτυχώς, τα αρχαία παρήλθαν. οι Έλληνες κατανόησαν την αλήθεια και εγκατέλειψαν το ψεύδος. Όσο κι αν οι νοσταλγοί των φαντασμάτων του παρελθόντος διώκουν με μίσος τον Χριστιανισμό, μάταια κοπιάζουν. Όσο νωρίτερα αντιληφθούν ότι «είναι σκληρό πράγμα να κλοτσάς (τα πόδια σου) στα καρφιά» (πραξ. κστ΄ 14) τόσο το καλύτερο για τους ίδιους.
Ορθόδοξος Τύπος
-120x86.jpg)
