Η άσκηση κατά την διδασκαλία του Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος

του πατρός Ιερωνύμου Κάρμα

Την Κυριακή 14 Απριλίου 2013 (Ε΄Νηστειών) τελέσθηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννου Καλλιθέας Αιγίου ο Πέμπτος Κατανυκτικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σάμου και Ικαρίας κ. Ευσεβίου και συμπροσευχομένων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Βρεσθένης κ. Θεοκλήτου και Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβροσίου. Τους Εκκλησιαστικούς Ύμνους απέδωσε Χορός Ιεροψαλτών υπό την Διεύθυνση του Μουσικοδιδασκάλου κ. Βασιλείου Μπίκου. Τον Θείο Λόγο θα κήρυξε ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Ιερώνυμος Κάρμας, Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Μεγάλου Σπηλαίου, με θέμα: «Η άσκηση κατά την διδασκαλία του Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος».

Αναφερόμενος στον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Ιωάννου, παρομοίασε την «Κλίμακα» με ένα δώρο μοναδικό και ανεπανάληπτο που χαρίζει ο Άγιος σε όποιον αποφασίσει να την ανέβει, καθώς του δίνει την δυνατότητα να ενωθεί με τον ουρανό.

Μετά την πτώση του Ανθρώπου, η ανθρώπινη φύση έγινε αμαρτωλή και σκοτεινιάζει, ο νους έχει σκορπιστεί και ασθενήσει, η βούληση και η σκέψη του έχει γίνει αδύναμη και με συνεχή ροπή προς το κακό.

Η άσκηση, όμως, είναι ένα ισχυρό όπλο για να υπερνικήσει τις αδυναμίες του, να καθαριστεί από τα σκοτεινά πάθη του, να ενισχυθεί η βούλησή του προς το καλό και το αγαθό, να αποκτήσει αρετές και να εφαρμόσει το θείο θέλημα της σωτηρίας. Η ζωή μας είναι ζωή διαρκούς ασκήσεως, ψυχικής και σωματικής. Η άσκηση αποβλέπει πάντοτε στον όλο άνθρωπο και τη σωτηρία του.

Η άσκηση δεν είναι σκοπός της πνευματικής μας ζωής, αλλά το μέσο. Σκοπός της ασκήσεώς μας είναι η ένωσή μας με το πρόσωπο του Χριστού. Είναι πολύ εύκολο να παρασυρθεί ο άνθρωπος και να εννοήσει το μέσο ως σκοπό.

Στην σημερινή κρίση που περνάμε, αν δεν καταλάβουμε ότι δεν έχουμε μόνο σώμα και καλοπέραση, αλλά έχουμε και ψυχή, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να δώσουμε λύση στα πρωτόγνωρα για την εποχή μας προβλήματα που απασχολούν την πατρίδα μας, αλλά και όλο τον κόσμο, διότι και η ψυχή έχει ανάγκη από φροντίδα, ζεστασιά, καθαριότητα και τροφή. Τροφή για την ψυχή είναι η μετάνοια, το ασκητικό πνεύμα της Εκκλησίας και η συχνή μετάληψη του Σώματος και Αίματος του Κυρίου μας.

Η άσκηση είναι υποχρέωση όλων των Χριστιανών και καλούμαστε να απαρνηθούμε κάθε τι  που δεν είναι θέλημα του Θεού, για να πετύχουμε έτσι την ολοκληρωτική αφιέρωσή μας σε Εκείνον.

Σημασία δεν έχει σε ποιο σκαλί της κλίμακας βρισκόμαστε, αλλά η για την άσκησή μας και το ανέβασμα το πνευματικό, την ανοδική πορεία μας.