Του Σωτήρη Μ. Τζούμα/exapsalmos.gr
ΧΑΛΚΗΔΟΝΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ: Οι δύο επιστολές Πατριάρχη προς την Εκκλησία της Ελλάδος, η προκλητική ομιλία του Χαλκηδόνος Εμμανουήλ στην Ι. Μονή Ζάβορδας και η… καραμπόλα που εκτόπισε τον Ιεροκήρυκα του Μητροπολιτικού Ναού Αθηνών
Όταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος εξέλεξε τους δύο ηγουμένους των Σταυροπηγίων που υπάρχουν στην Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου στην Κρήτη,σε Επισκόπους -τον ηγούμενο της Μονής Κυρίας των Αγγέλων Γουβερνέτου σε Επίσκοπο Ευμενείας , τον ταπεινό Ειρηναίο και τον ηγούμενο της Αγίας Τριάδος Τσαγγαρόλων σε Επίσκοπο Δορυλαίου, τον επικοινωνιακό Δαμασκηνό- είχαμε γράψει τότε «πού το πάει το Φανάρι με τα Σταυροπήγια και τι θα πράξει με τα Σταυροπήγια που υπάρχουν στην Ελλάδα;».
Ο ίδιος ο Πατριάρχης που είχε διαβάσει το άρθρο μας, μας είχε απαντήσει τότε ότι «δεν το πάει πουθενά» και ότι πέραν των δύο αυτών εκλογών δεν θα υπάρξουν άλλες και «δεν είναι το ίδιο με τα Σταυροπήγια στην Ελλάδα».
Να, όμως που «πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρίς» το σκηνικό αρχίσει να αλλάζει! Η επίσκεψη του Σεβ. Γέροντος Χαλκηδόνος Εμμανουήλ στην Μονή Οσίου Νικάνορος Ζάβορδας στα Γρεβενά, η οποία θεωρείται και φέρεται (από τότε που ανέλαβε τα ηνία της Μονής η νέα αδελφότητα που μετανάστευσε πρόθυμα από την Μητρόπολη Μαντινείας) ως Πατριαρχικό Σταυροπήγιο και τα όσα είπε ο Εμμανουήλ παρουσία του οικείου Ποιμενάρχη Γρεβενών Δαβίδ (ο οποίος άκουσε παθητικά όλες αυτές τις προσβολές και δεν είπε λέξη) είναι το ελάχιστο προκλητικά, προσβλητικά και απαράδεκτα!
Το συγκεκριμένο αφήγημα που εν μέσω των πυρκαγιών στην Ελλάδα ήλθε και μας αράδιασε ο Εμμανουήλ μπορεί -αν δεν σταματήσει η αναμετάδοση και η υλοποίηση του- να αποβεί εθνικά επιζήμιο.
Με τον τρόπο αυτό ανοίγει την Κερκόπορτα αλλαγών σε όλα τα Σταυροπήγια της Ελλάδος. Πρόκειται για τα μοναστήρια, τα οποία το Οικουμενικό Πατριαρχείο θεωρεί πως εκτός από την πνευματική τους δικαιοδοσία η οποία του ανήκει, θα έπρεπε και να τα διοικεί κιόλας απ´ευθείας το ίδιο. Αυτά μας είπε ο Εμμανουήλ στην Μονή Ζάβορδας.
Κατά παρέκκλιση της Πατριαρχικής Πράξεως του 1928 που είναι κάτι παραπάνω από σαφής στο σχετικό άρθρο (ι):
« ἡ διοίκησις τῶν Μονῶν καί ἡ ἐν γένει διαχείρισις καί ὁ επ´ αὐτῶν ἔλεγχος ὑπάγονται ὑπό τήν ἄμεσον δικαιοδοσίαν τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐφαρμοζούσης καί ἐπί τῶν Μονῶν τούτων τάς ἱσχυούσας διά τάς ἐν τῇ ἰδίᾳ αὐτῆς περιοχῇ Ἱεράς Μονάς διατάξεις».
Το καθεστώς που ισχύει για τα μοναστήρια που βρίσκονται στο ελληνικό κράτος ισχύει και για τα Σταυροπήγια λέει ο νόμος, που στο Οικουμενικό Πατριαρχείο φαίνεται να τον αγνοούν ή κάνουν πως δεν τον ξέρουν.
Ο «αντ’ αυτού» του Πατριάρχου, όπως θέλει να παρουσιάζεται αυτή τη στιγμή ο Μητροπολίτης Γέρων Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ, εξέφρασε στη Ζάβορδα αντίθετη άποψη από τους νόμους του ελληνικού κράτους και απο όσα περιλαμβάνει σαφώς η Πράξη . Και μάλιστα πολύ παράκαιρα και προκλητικά, καθώς τα χείλη του δεν πρόφεραν ούτε μια φράση συμπαράστασης προς τον δοκιμαζόμενο λαό της Ελλάδος.Λες και δεν αφορούσε το Πατριαρχείο το δράμα που ζούσαν οι Έλληνες με τις φωτιές.
Το πνεύμα των προθέσεών του το κατέθεσε στο Σταυροπήγιο του Αγίου Νικάνορος στα Γρεβενά και προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στους Ιεράρχες.
Και τι ήλθε να μας πεί;
«Τα Σταυροπήγια εἶναι μία προέκτασις τῶν Αὐλῶν τοῦ Φαναρίου… καί οὐδείς Ἱεράρχης λειτουργός ἔχει φήμη κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν εἰ μή μόνον ὁ οἰκεῖος Ἐπίσκοπος, δηλαδή ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης», είπε.
«Τα Σταυροπήγια», υπογράμμισε, «εἶχαν πάντοτε οὐσιώδη σημασίαν διά τόν Θρόνον διά τοῦτο καί κατά τήν Πράξιν τοῦ 1928, ἐκράτησεν ὁ Κωνσταντινουπόλεως τήν μνημόνευσίν Του ἐν αὐτοῖς καί ἀπαραμείωτον τό κανονικόν Του δικαίωμα, ἐνῷ παρεκάλεσεν, ἀπό μέρους Του, ὡς ἐντολοδόχον, τήν ἀδελφήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νά ἀσκῇ ἐποπτείαν μόνον δι΄ὅσα δέν ἐμπίπτουν εἰς τό κανονικόν τοῦτο δικαίωμα, τά ἐπί μέρους διοικητικά, ἀπευθείας ἐκείνη καί ὄχι διά τοῦ πλησιοχώρου Μητροπολίτου!».
Ο Γέρων Χαλκηδόνος αλλά και οι υπόλοιπο στο Οικουμενικό Πατριαρχείο φαίνεται πως θεωρούν τους οικείους Μητροπολίτες των Νέων Χωρών ως ανίκανους να διαποιμάνουν τα μοναστήρια αυτά, τα οποία δέχονται το ίδιο ποίμνιο των τοπικών κοινωνιών -γιατί περί του ίδιου ποιμνίου πρόκειται- και ζητούν να αναλάβουν εκείνοι την διαποίμανση, εκτοπίζοντας τους οικείους Μητροπολίτες. Δεν καταλαβαίνουν ότι κάτι τέτοιο θα αποβεί μοιραίο για το Φανάρι;
Η συγκεκριμένη «επιθετική» γραμμή που αποφάσισε να εφαρμόσει το Οικουμενικό Πατριαρχείο, οι πληροφορίες μας λένε οτι έχει εμπνευστή της τον Γέροντα Χαλκηδόνος Εμμανουήλ (έκανε το Παρίσι… θερινό και λέει να το συνεχίσει τώρα να επεκτείνει το θέρος κι αλλού) και την υιοθετεί, δυστυχώς, και ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, αφού ως γνωστόν του αρέσουν όλα αυτά δεδομένου οτι επί των ημερών του άρχισαν οι όποιες διεκδικήσεις του Φαναρίου από την Εκκλησία της Ελλάδος.Επί Δημητρίου δεν τέθηκε ποτέ ανάλογο θέμα.
Ωστόσο για να αλλάξει το καθεστώς όπως μηχανεύονται πρέπει να αλλάξει ο νόμος του ελληνικού κράτους. Παρ’ ότι αυτό κατά καιρούς έχει ζητηθεί από εκπροσώπους του Οικουμενικού Πατριαρχείου από υπουργούς των εκάστοτε ελληνικών κυβερνήσεων – ευτυχώς και δικαίως- οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν την ίδια ανένδοτη στάση και δεν ικανοποιούν τα αιτήματα του Φαναρίου στο θέμα αυτό. Μάλιστα τόσο ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης όσο και ο πρώην Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στο παρελθόν είχαν ξεκαθαρίσει πως το καθεστώς δεν αλλάζει και δεν πρόκειται να αλλάξει.
Η στάση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ.Ιερωνύμου
Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος μπορεί να μην μιλάει συχνά και να μην δημιουργεί ειδήσεις αλλά μας καταπλήσσει ευχάριστα κάθε φορά που αποφασίζει να κινηθεί επί θεμάτων που υπάρχουν στο παρασκήνιο.
Εδώ και καιρό ακούγεται ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος έχει αποστείλει δύο επιστολές στην Εκκλησία της Ελλάδος, η μία αναφορικά με τα Πατριαρχικά Σταυροπήγια και τις αξιώσεις του Φαναρίου επ´αυτών (μια δόση μας έδωσε όπως προείπαμε ο Σεβ. Γέρων Χαλκηδόνος στην εορτή του Οσίου Νικάνορος στην Ι. Μονή Ζάβορδας στα Γρεβενά, όπου εν μέσω πυρκαγιών βρήκε να μας πει ποιος επιτρέπεται να κρατά το…μπαστούνι και ποιος όχι).
Και η δεύτερη επιστολή αφορά την διαφωνία του Φαναρίου στην επιβολή Εξάρχου σε Μητροπόλεις των Νέων Χωρών, όταν παρουσιαστεί ανάγκη λόγω προβλημάτων υγείας των οικείων Ιεραρχών. Το Φανάρι λέει όχι σε αυτό τον νέο θεσμό. Δηλαδή το Φανάρι προτιμά οι Μητροπόλεις να γίνονται πλιάτσικο από τους παρατρεχάμενους των ανήμπορων Ιεραρχών από το να υπάρχει μία εποπτεύουσα αρχή που θα αναφέρεται στη Σύνοδο και η οποία θα αποτρέψει την εκμετάλλευση και την ιδιοποίηση της εξουσίας των γερόντων Ιεραρχών από τους επιτήδειους, όπως κατήγγειλε ευθαρσώς ο σοφός γέρων Θήρας Επιφάνιος με την παραίτηση του. Στο Πατριαρχείο δεν καταλαβαίνουν, δυστυχώς, ότι στην νόμω κρατούσα Εκκλησία της Ελλάδος είναι δύσκολο να απομακρυνθεί ένας Αρχιερεύς από τη θέση του αν δεν παραιτηθεί από μόνος του. Το ζούμε αυτό με δέκα τουλάχιστον Αρχιερείς αυτή τη στιγμή, οι οποίοι δεν είναι όλοι γέροντες αλλά ανήμποροι.. Ενώ στο Πατριαχείο που επικρατεί η ενός ανδρός αρχή μπορεί να είσαι ακμαιότατος αλλά μη αρεστός στο… σύστημα και να κοιμηθείς τη μια μέρα ως λ.χ. Νέας Ιερσέης και την επόμενη μέρα να ξυπνήσεις ως … Σάρδεων !!!Το παράδειγμα είναι καθαρά συμπτωματικό.
Και τα δυο Πατριαρχικά γράμματα, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος τα αντιμετώπισε με ψυχραιμία. Άλλωστε μέχρι σήμερα κάθε πρόκληση και απαίτηση του Φαναρίου αντιμετωπίζεται με ψυχραιμία από τον Αρχιεπίσκοπο. Γιαυτο και δεν έφερε τα έγγραφα επισήμως στην ΔΙΣ. Έκανε μόνο μια προφορική αναφορά και είπε οτι θα τα δούμε και αυτά εν ευθέτω χρόνω. Δεν επείγουν!
