1. Στο σημερινό μου κήρυγμα, αδελφοί χριστιανοί, θα σας πω λίγα λόγια για τον Παράδεισο. Με πόνο πρέπει να παρατηρήσουμε ότι στην σημερινή εποχή δεν ακούονται κηρύγματα για τον Παράδεισο, ούτε για την κόλαση, ούτε για την παρθενική ζωή, ενώ παλαιότερα θυμάμαι εγώ σαν παιδί, ότι οι ιεροκήρυκες όλα τους τα κηρύγματα τα τελείωναν με την ευχή να εισέλθουμε στην Βασιλεία του Θεού, δηλαδή, στον Παράδεισο. Και παλαιότερα ακόμη ακουόταν σαν κύρια και καλύτερη ευχή το, «καλό παράδεισο»!
Για τον Παράδεισο, λοιπόν, θα σας μιλήσω σήμερα, αδελφοί, σε ένα ολιγόλεπτο κήρυγμα. Και λαμβάνω την αφορμή να μιλήσω για το θέμα αυτό από το σημερινό άγιο Ευαγγέλιο, που μας είπε για κάποιον που πλησίασε τον Χριστό και τον ρώτησε, τι να κάνει για να κερδίσει την αιώνια ζωή, δηλαδή, τον Παράδεισο.
2. Για να μη σας αργώ, αγαπητοί μου, σας λέγω σύντομα ότι ο Θεός έκανε τον άνθρωπο για να έχει στενή κοινωνία μαζί Του, για να ζει στον Παράδεισο. Δημιούργησε ο Θεός τον άνθρωπο μας λέει η Αγία Γραφή και τον έβαλε στον Παράδεισο, εκεί που ήταν Αυτός. Και ο άνθρωπος εκεί ζούσε μέσα στην αγκαλιά του Θεού, μέσα στην Χάρη Του και την δόξα Του, θέλω να πω. Ο νούς του συστρεφόταν σαν στρόφιγγας γύρω από τον Θεό και αυτό ήταν για τον άνθρωπο η ευτυχία του, ήταν η φυσική του, η νορμάλ ζωή, γιατί πλάστηκε για τον Θεό. Αλλά έγινε έπειτα η θλιβερή πτώση. Ο άνθρωπος, δηλαδή, αμάρτησε. Και επειδή το κακό δεν μπορεί να έχει σχέση με το καλό, γιατί ο Θεός δεν μπορεί να συγκατοικήσει με το κακό, εξεβλήθη, εξορίστηκε ο άνθρωπος από τον Παράδεισο. Και που τον έβαλε ο Θεός; Τον έβαλε «απέναντι του Παραδείσου»! Γιατί «απέναντι»; Για να τον βλέπει ο άνθρωπος και να σκέπτεται: Που ήμουν και που ήρθα…! Τι είχα και τι έχασα!… Και το όλο έργο του ανθρώπου έξω από τον Παράδεισο είναι το να σκέπτεται πως να ξαναμπεί στον Παράδεισο, πως να γίνει πάλι ευτυχισμένος. Και όλη η Αγία Γραφή, η Παλαιά Διαθήκη πρώτα, μας παρουσιάζει πόσο άθλια είναι η ζωή του ανθρώπου έξω από τον Παράδεισο και μας λέει μυστικά-μυστικά, ότι θα ξαναμπούμε σ᾽ αυτόν με τον ερχομό του Μεσσία. Και η Καινή Διαθήκη έπειτα μας λέει και μας μιλάει καθαρά και δυνατά, και όχι μυστικά, ότι ήρθε ο Μεσσίας, ο Ιησούς Χριστός, και άνοιξε τον Παράδεισο. Και μπαίνουν σ᾽ αυτόν, και μπαίνουν και μπαίνουν, πατριάρχες και ασκητές και οικογενειάρχες και από κάθε ιδίωμα άνθρωποι. Και ξέρετε, χριστιανοί μου, ποιος μπήκε πρώτος στον Παράδεισο; Ένας πολύ-πολύ αμαρτωλός, ένας κλέφτης και κακοποιός. Τόσο κακοποιός που η κοινωνία του είπε, «δεν υποφέρεσαι», και τον καταδίκασε για όσα έκανε να πεθάνει φρικτό θάνατο καρφωμένος σε ξύλο. Ο ληστής, αυτός μπήκε πρώτος στον Παράδεισο, γιατί από το ξύλο καρφωμένος είπε στον Χριστό, «μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία Σου».
Και ο Χριστός του είπε από τον Σταυρό Του και Αυτός, όπου ανέβηκε για την σωτηρία μας, του είπε, «σήμερα θα είσαι μαζί μου στον Παράδεισο»! Ο ληστής, λοιπόν, ο πολύ αμαρτωλός, αυτός μπήκε πρώτος στον Παράδεισο. Με την αμαρτία των πρωτοπλάστων έκλεισε ο Παράδεισος, αλλά με τον σταυρικό Του θάνατο, ο Χριστός, δηλαδή, με τον Σταυρό Του σαν με κλειδί, άνοιξε τον Παράδεισο. Παράδεισος, λοιπόν, κατά τα παραπάνω, είναι το να ζει ο άνθρωπος την αγάπη του Θεού, το να απολαμβάνει την δόξα Του, για την οποία και πλάστηκε. Και αυτή η γεύση του Παραδείσου αρχίζει από τότε που ο άνθρωπος γνωρίζει τον Χριστό και συνεχίζεται και συνεχίζεται διαρκώς και δεν τελειώνει ποτέ των ποτών! Δηλαδή, ο Παράδεισος αρχίζει από την γήινη αυτή ζωή με την γνωριμία μας και την σχέση μας με τον Χριστό και συνεχίζεται και μετά τον θάνατό μας στην επουράνιο Βασιλεία του Χριστού. Αλλά αρχίζει από αυτήν την επίγεια ζωή. Και αν δεν αρχίσει για ᾽μας ο Παράδεισος από αυτήν την ζωή, μην περιμένουμε να τον απολαύσουμε μελλοντικά, στην άλλη ζωή, μετά τον θάνατό μας.
3. Για να το πω απλά, αλλά κατανοητά και πρακτικά, αδελφοί, παράδεισος είναι αυτό που ένοιωθε ο άγιος Νεκτάριος όταν προσευχόταν γονατιστός στην Παναγία την Χρυσολεόντισσα και έλεγε και έλεγε και δεν τελείωνε. Ή, Παράδεισος είναι αυτό που ένοιωθε ο παπα-Τύχων ο αγιορείτης όταν λειτουργούσε ή ο άγιος παπα-Νικόλας ο Πλανάς, ο απλούς, που άρχιζε την Θεία Λειτουργία από το πρωί και την τελείωνε στις 3 το απόγευμα. Ναί, Παράδεισος είναι η Θεία Λειτουργία. Εκεί έχουμε ζωντανά την παρουσία του Θεού μας και τον απολαμβάνουμε τρώγοντας από το Δένδρο της Ζωής, κοινωνούντες, δηλαδή, το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Ποιοί όμως γεύονται γλυκά και απολαυστικά αυτόν τον Παράδεισο, την Θεία Λειτουργία; Τον γεύονται όσοι αγαπούν θερμά τον Χριστό και εφαρμόζουν το άγιο θέλημά Του. Αυτοί, όταν βρίσκονται στην Θεία Λειτουργία, λένε ποτέ να μην τελειώσει, γιατί απολαμβάνουν την μεγάλη τους ευτυχία και χαρά. Αλλά, οι άλλοι χριστιανοί που δεν έχουν αυτήν την θεία αγάπη, υποφέρουν βρισκόμενοι στην Θεία Λειτουργία και νοιώθουν απελευθέρωση όταν ακούσουν το «Δι᾽ ευχών…». Έτσι θα συμβεί με την αιώνιο βασιλεία του Θεού, τον ουράνιο Παράδεισο. Ο Χριστός θα έλθει με την δεύτερή Του Παρουσία «εν πάση τη δόξη Αυτού». Όσοι έχουν καθαρή την ψυχή θα σκιρτήσουν από χαρά, βλέποντες αυτήν την δόξα του Ιησού Χριστού. Αυτό είναι Παράδεισος! Οι άλλοι όμως, που δεν έχουν ψυχική καθαρότητα, δεν θα μπορούν να αντέξουν βλέποντες την δόξα του Χριστού, όπως εκείνος που έχει αρρωστημένα μάτια δεν μπορεί να αντικρούσει το φως του ηλίου. Τον καίει. Αυτό είναι κόλαση! Στην ορθόδοξη αγιογραφία και ο Παράδεισος και η κόλαση παριστάνονται με την ίδια εικόνα. Ο Χριστός είναι στην κορυφή, λάμπων από την δόξα Του και οι πιστοί Του, που τον βλέπουν, πορεύονται προς Αυτόν με χαρά. Αυτό είναι ο Παράδεισος! Οι άλλοι όμως, όσοι αμάρτησαν και έμειναν αμετανόητοι, αυτοί παριστάνονται να πηγαίνουν προς τα κάτω, μη αντέχοντας να βρίσκονται εκεί που είναι ο Θεός. Αυτό είναι κόλαση! Είναι το να μας βασανίζει η παρουσία του Θεού, αντί να μας ευφραίνει.
4. Χριστιανοί μου, δεν επαρκεί ο χρόνος να σας πω περισσότερα. Ξαναλέγω ότι ο Παράδεισος αρχίζει από εδώ, από αυτήν την ζωή, ζώντες στην Εκκλησία του Ιησού κατά το άγιο θέλημά Του. Όποιοι δεν γευόμαστε τώρα τον γλυκασμό της αγάπης του Χριστού, μην περιμένουμε ότι θα τον γευθούμε απότομα στην Βασιλεία των Ουρανών. Δεν θα υπάρχει προϋπόθεση για μια τέτοια θεική απόλαυση. Γι᾽ αυτό προετοιμασία από αυτήν την ζωή με προσευχή και εξομολόγηση, για να αξιωθούμε της Βασιλείας των Ουρανών, ζώντες αιώνια στην δόξα του Θεού, ΑΜΗΝ!
Με πολλές ευχές,
† Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας
-120x86.jpg)
