Γόρτυνος Ιερεμίας κατά του Οικουμενισμού: Ναι στις ευχές όχι στις συμπροσευχές

Νέα αιχμηρή παρέμβαση από το Μητροπολίτη Γόρτυνος κ. Ιερεμία κατά του Οικουμενισμού με άρθρο του που τιτλοφορείται “Ο Εκκλησιαστικός συγγραφέας Ηγήσιππος”  και σε αυτό γίνεται λόγος τόσο για τον Γνωστικισμό όσο και τον σημερινό Οικουμενισμό.

Με λίγα λόγια ο Μητροπολίτης λέει ΝΑΙ στις κοινές ευχές, «υπέρ της των πάντων ενώσεως», αλλά όχι στις συμπροσευχές. 

Διαβάστε τι γράφει: 

Ο ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΗΓΗΣΙΠΠΟΣ

1. Τα κηρύγματά μας, αδελφοί μου χριστιανοί, όπως σας είναι γνωστό, αναφέρονται στους αγίους Πατέρες. Παίρνουμε κατά χρονολογική σειρά, ένα-ένα Πατέρα ή Εκκλησιαστικό συγγραφέα και λέμε λίγα λόγια για τον βίο του και την διδασκαλία του. Ίσως σε πολλούς να φαίνονται ανιαρά τα κηρύγματα αυτά, αλλά μην ξεχνάτε, χριστιανοί μου, ότι το κήρυγμα είναι μάθημα, είναι διδασκαλία, με την οποία μορφώνονται οι χριστιανοί. Καί μορφωνόμαστε θεολογικά και μαθαίνουμε το βάθος της πίστης μας με την διδασκαλία των αγίων Πατέρων μας.

2. Με την χρονολογική σειρά που ακολουθούμε, σήμερα θα σας μιλήσω για έναν άλλο διδάσκαλο της Εκκλησίας μας, τον Ηγήσιππο. Είναι σπουδαίος εκκλησιαστικός άνδρας ο Ηγήσιππος. Καί η προσφορά του στην Εκκλησία, στην εποχή μάλιστα που έζησε, ήταν πολύ-πολύ μεγάλη. Γιά να καταλάβετε την προσφορά του Ηγησίππου, θα σας περιγράψω, αδελφοί μου, με λίγα λόγια την εποχή που έζησε. Ήταν η εποχή μετά τα μέσα του 2ου αι. Μιά εποχή με σύγχυση στην πνευματική ζωή των χριστιανών, γιατί είχε γίνει κάποιο μπέρδεμα.
Αν και ήταν μια εποχή κοντά σχεδόν στους Αποστόλους, όμως είχαν εμφανιστεί αιρέσεις. Καί από όλες τις αιρέσεις η πιο μεγάλη ήταν η αίρεση του Γνωστικισμού. Όσοι μάλιστα ανήκαν στον Γνωστικισμό έλεγαν για τους εαυτούς τους ότι «είναι οπαδοί του ανωτέρου χριστιανισμού»! Βέβαια, με εκείνα τα ωραία που έγραψε ο άγιος Ιγνάτιος ο θεοφόρος, που είδαμε, για την απόλαυση του Χριστού στην θεία Λειτουργία με την Θεία Κοινωνία και με τον θερμό έρωτα σ᾽ Αυτόν, ξεπερνιόνταν όλες οι αιρέσεις.

Αλλά είχε μεσολαβήσει και η εποχή των Απολογητών, περί των οποίων μιλήσαμε. Με τους Απολογητές ξεχάσαμε κάπως την θεολογία και την ατμόσφαιρα του αγίου Ιγνατίου. Μην παρεξηγηθώ γι᾽ αυτό που γράφω, γιατί οι Απολογητές πρόσφεραν μεγάλο έργο στην Εκκλησία, όπως το είδαμε σε προηγούμενα κηρύγματα. Αλλά τα κηρύγματά τους ήταν με λογικά επιχειρήματα, γιατί έτσι έπρεπε να κάνουν, αφού απευθύνονταν σε ειδωλολάτρες αναγνώστες. Δεν μιλούσαν όμως οι Απολογητές για το σκίρτημα των χριστιανών στην λειτουργική ζωή της Εκκλησίας μας και για τον γλυκασμό της θείας Κοινωνίας. Τέλος πάντων! Η εποχή για την οποία μιλούμε ήταν συγκεχυμένη από αιρέσεις και σε μεγάλη κλίμακα οι πιστοί φαίνονταν ότι χάνουν το βάθος της πίστης μας και της Παράδοσής μας.

3. Σ᾽ αυτήν την εποχή, αγαπητοί μου, έζησε ο Ηγήσιππος. Αυτός δεν συμ- μορφώθηκε με το κλίμα της εποχής του, δεν αναπαύθηκε σ᾽ αυτό, αλλά αναζήτησε εκείνο το γλυκό και καθαρό της πρώτης και γνήσιας Παράδοσης, της Παράδοσης του αγίου Ιγνατίου του θεοφόρου. Από τον μεγάλο του πόθο για να βρεί αυτήν την λησμονημένη κάπως Παράδοση σκέφτηκε ότι πρέπει να επισκεφτεί τις Εκκλησίες εκείνες, που είχαν Παράδοση από μεγάλους Γεροντάδες. Έτσι δεν λυπήθηκε τον κόπο να πάει στην Κόρινθο και στην Ρώμη και προπαντός στα Ιεροσόλυμα. Γιατί προπαντός στα Ιεροσόλυμα; Γιατί εκεί ήταν η Παράδοση του αγίου Ιακώβου του αδελφοθέου. Καί αυτήν την Παράδοση ήθελε να δεί και να παραλάβει. Μετά από τα επίπονα ταξίδια του, την τότε εποχή μάλιστα, κατέγραψε σε πέντε βιβλία όσα είδε, όσα άκουσε και όσα έζησε στις ιερές του αυτές περιοδείες.
Τα βιβλία αυτά τα ονόμασε «Υπομνήματα». Είναι δυστύχημα, χριστιανοί μου, το ότι το πεντάτομο αυτό έργο του Ηγησίππου χάθηκε στο πέρασμα του χρόνου. Όσα ξέρουμε απ᾽ αυτά τα ξέρουμε από τον ιστορικό Ευσέβιο, ο οποίος όμως μας διέσωσε μικρά μόνο αποσπάσματα από το περίφημο αυτό έργο.

4. Καί τώρα, αγαπητοί μου, προσέξτε ιδιαίτερα αυτό που θα πω: Αν φύγουμε από την εποχή εκείνη του Ηγησίππου και έλθουμε στα σημερινά μας χρόνια, θα δούμε, αν εξετάσουμε καλά τα πράγματα, ότι δεν διαφέρει η εποχή μας από την δική του. Μάλιστα η εποχή μας είναι πολύ -πολύ χειρότερη από την δική του. Καί σήμερα έχουμε φοβερή σύγχυση στην πίστη. Γύρω μας είναι όχι μια και δυό, αλλά πολλές αιρέσεις. Το δε μεγάλο και ανησυχητικό κακό είναι ότι και ιερωμένοι ακόμη, και «θεολόγοι» ακόμη, δεν λέγουν τις αιρέσεις ως αιρέσεις, αλλά τις θεωρούν ως μια άλλη θρησκευτική ιδεολογία και συνιστούν μάλιστα να έχουμε αγάπη και συναναστροφή και συμπροσευχή με τους οπαδούς των αιρέσεων αυτών.
Γιά να αφήσουμε την μεγάλη αίρεση του Παπισμού, ερχόμαστε στην παναίρεση του Οικουμενισμού. Ναί! Όπως στην εποχή του Ηγησίππου είχαν την μεγαλύτερη αίρεση, τον Γνωστικισμό, τον οποίο θεωρούσαν ως «ανώτερο χριστιανισμό», έτσι ακριβώς και σήμερα έχουμε τον Οικουμενισμό. Καί μάλιστα όσοι είναι Οικουμενιστές πιστεύουν τους εαυτούς τους για ανωτέρους, για προοδευμένους και υψηλού επιπέδου ανθρώπους(!…) και περιφρονούν και υβρίζουν εμάς, που θέλουμε και αγωνιζόμαστε να ακολουθούμε την πίστη των αγίων Πατέρων μας. Όπως δηλαδή στην εποχή του Ηγησίππου είχαν τον Γνωστικισμό και τον έλεγαν «ανώτερο χριστιανισμό», έτσι συμβαίνει σήμερα με τον Οικουμενισμό.

Τι είναι ο Οικουμενισμός, χριστιανοί μου; Οικουμενισμός σημαίνει όλα τα θρησκεύματα όλων των λαών, και η δική μας βέβαια πίστη, η Ορθόδοξη, να ενωθούν όλα και να συμπροσευχόμαστε όλοι μαζί, ο καθένας στον θεό του. Καί όλες αυτές οι προσευχές, από κοινού λεγόμενες («συμπροσευχή»), ενώνονται και κατευθύνονται όλες στον ένα κοινό θεό. Δηλαδή, με τον Οικουμενισμό δεν φαίνεται η Ορθόδοξη πίστη η μόνη αληθινή, αλλά ως μία σαν τις άλλες θρησκείες. Οικουμενισμός, όπως τον χαρακτήρισε ο Γέροντας της Φλώρινας πατήρ Αυγουστίνος, είναι «ένα παπούτσι, για όλα τα πόδια»!

Στην εποχή μας ο Οικουμενισμός έχει «πιάσει» πολύ, γιατί κηρύττεται με το ωραίο σύνθημα της αγάπης και της συναδελφώσεως των λαών. Καί βέβαια πρέπει να ευχόμαστε «υπέρ της των πάντων ενώσεως» και πρέπει να αγαπούμε όλους τους λαούς, όχι όμως να συμπροσευ- χόμαστε μαζί τους και να αναμείξουμε την Ορθόδοξη αλήθεια μας με το δικό τους ψέμα. Αυτό ΠΟΤΕ!

5. Τι να κάνουμε, χριστιανοί μου, για να «σταθούμε στα πόδια μας» και να κρατήσουμε καθαρή την Ορθόδοξη Παράδοσή μας; Να κάνουμε αυτό που έκανε ο Ηγήσιππος, για τον οποίο μιλάμε. Ο Ηγήσιππος πήγε σε κέντρα που φυλασσόταν η Παράδοση, για να την ζήσει και για να την δώσει και στους άλλους χριστιανούς, που φαινόταν ότι την είχαν λησμονήσει. Το ίδιο και εμείς. Να επισκεπτόμαστε τέτοια κέντρα. Ένα τέτοιο κέντρο, που κρατά την Παράδοση, κάστρο της Ορθόδοξης Παράδοσης, είναι το Άγιον Όρος! Με μεγάλη μας χαρά μαθαίνουμε και βλέπουμε ότι πολλοί άνδρες χριστιανοί και μάλιστα νέοι στην ηλικία, επισκέπτονται συχνά το Άγιον Όρος και βρίσκουν σ᾽ αυτό άγιους πνευματικούς Πατέρες, στους οποίους εξομολογούνται και από τους οποίους κατευθύνονται πνευματικά. Στις γυναίκες και σε όσους δεν έχουν την δυνατότητα να επισκεφθούν το Άγιον Όρος, τους συνιστούμε, στον κόσμο που είναι, να ψάξουν και να βρούν αγίους Παπούληδες, με ασκητικότητα και με αγωνιστικό- τητα για την Ορθόδοξη πίστη μας.

Χριστιανοί μου, την πίστη μας και την άγια Παράδοσή μας! Αυτή που μας παρέδωσε ο Χριστός μας και οι άγιοι Απόστολοι και δίδαξαν και ερμήνευσαν οι άγιοι Πατέρες μας! Καί αν έρθουν χρόνια μαρτυρίου, ας μας δώσει την Χάρη Του ο Χριστός, διά των Ευχών της Παναγίας μας, να μην αρνηθούμε την Πίστη μας, αλλά να δώσουμε και με το αίμα μας την μαρτυρία μας για την αγάπη του Χριστού, όπως το έκαναν οι άγιοι Μάρτυρες, που προσκυνάμε τα άγια λείψανά τους.

† Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας