1. Σύντομη, πολύ σύντομη, ήταν η σημερινή ευαγγελική περικοπή, αδελφοί χριστιανοί, αλλά μας έδωσε ένα δυνατό μήνυμα και μάθημα. Μας είπε να μην παραποιούμε τις αρετές. Οι αρετές εκφράζουν το θέλημα του Θεού και με αυτές σωζόμαστε.
Αλλά θα πρέπει να τις εκφράζουμε σωστά στην ζωή μας και όχι όπως μας συμφέρει. Για παράδειγμα, ας πάρουμε την κορυφαία αρετή, για την οποία και μας μίλησε σήμερα το Ευαγγέλιο, που είναι η αγάπη. Ναί, αδελφοί, η αγάπη είναι κορυφαία αρετή, γι᾽ αυτό και ο Θεός μας έδωσε ως εντολή να την εφαρμόζουμε μεταξύ μας. Με την ευκαιρία να σας πω ότι δύο είναι οι εντολές του Θεού, που οπωσδήποτε πρέπει να τηρούμε, για να σωθούμε. Η μία είναι το να τελούμε την θεία Λειτουργία και να κοινωνούμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Γιατί ο Χριστός μας είπε: «Τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν» (Λουκ. 22,19)! Γι᾽ αυτό και εμείς οι ιερείς, όταν τελούμε την θεία Λειτουργία, λέγουμε στον Κύριό μας Ιησού Χριστό, «μεμνημένοι τοίνυν της σωτηρίου ταύτης εντολής». Είναι εντολή του Χριστού το να τελούμε την θεία Λειτουργία και να κοινωνούμε. Και η δεύτερη εντολή για την σωτηρία μας είναι το να έχουμε αγάπη μεταξύ μας. Εντολή αυτό του Χριστού, γιατί μας είπε: «Ταύτα εντέλλομαι υμίν, ίνα αγαπάτε αλλήλους» (Ιωάν. 15,17).
2. Αυτή, αδελφοί μου, η εντολή, η εντολή της αγάπης, για την οποία μας μιλούσε το Ευαγγέλιο σήμερα, είναι το παν! Γιατί ο Θεός είναι αγάπη (Α´ Ιωάν. 4,8). Και από αγάπη δημιούργησε τον άνθρωπο. Αλλά ο άνθρωπος είναι εικόνα του Θεού. Και αφού είναι εικόνα του Θεού ο άνθρωπος, είναι και αυτός αγάπη, όπως το πρωτότυπο της εικόνος του, ο Θεός, είναι αγάπη. Έτσι, λοιπόν, σαν αγάπη που είναι πλασμένος ο άνθρωπος πρέπει να εκφράζεται με αγάπη προς τον Θεό και με αγάπη προς τον πλησίον του, τον συνάνθρωπό του. Όταν λέγουμε ότι αμάρτησε ο άνθρωπος, σημαίνει αμάρτησε κατά την αγάπη. Ότι, δηλαδή, λιγόστεψε ή δεν εκφράστηκε καλά η αγάπη του προς τον Θεό και τον συνάνθρωπό του. Και όταν πάλι λέγουμε για τον άνθρωπο ότι μετανόησε και διορθώθηκε, αυτό σημαίνει ότι ξαναπόκτησε την πρώτη του αγάπη προς τον Θεό και προς τους άλλους ανθρώπους. Η αγάπη, λοιπόν, αν είναι σωστή, αυτή εκφράζει την όλη αρετή και την πνευματική ποιότητα του ανθρώπου.
3. Αλλά το Ευαγγέλιο σήμερα, αδελφοί χριστιανοί, μας μιλούσε για παραποιημένη αγάπη, για αγάπη, δηλαδή, όχι όπως την θέλει ο Θεός, αλλά όπως την έκανε ο άνθρωπος προς το συμφέρον του και τις αμαρτωλές του επιθυμίες. Πραγματικά! Υπάρχει αγάπη συμφεροντολογική, με το να αγαπούμε τον άλλο για το συμφέρον μας. Υπάρχει αγάπη εγωπαθής, με το να δείχνουμε ότι αγαπάμε και ευεργετούμε, για να αναδείξουμε το «εγώ» μας και ότι είμαστε καλοί και ευεργέτες. Υπάρχει αγάπη σαρκική, για την οποία μιλάνε τα μοντέρνα τραγούδια και σιγοκουβεντιάζουν και τα νεαρούτσικα παιδιά μας ακόμη. Αυτές οι αγάπες, χριστιανοί μου, οι εγωπαθείς, οι συμφεροντολογικές και οι σαρκικές είναι αμαρτωλές αγάπες. «Και γαρ οι αμαρτωλοί το αυτό ποιούσι», είπε ο Χριστός σήμερα στο Ευαγγέλιο!
4. Και πως πρέπει να αγαπάμε; Ποια είναι η αγάπη που θέλει ο Χριστός, η αγάπη που μας σώζει; Κατά πρώτον η αγάπη δεν πρέπει να είναι προσωποληπτική. Να μην απευθύνεται, δηλαδή, σε μερικά πρόσωπα μόνο, στα πρόσωπα μόνο εκείνα που μας αγαπούν. Ο Ιησούς Χριστός μας είπε σήμερα: «Και ει αγαπάτε τους αγαπώντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί;». Η αγάπη μας πρέπει να είναι σε όλους. Ένα ωραίο παλαιό άσμα, που τραγουδάγαμε στα κατηχητικά Σχολεία, έλεγε: «Θάχουμε πάντα ως σύνθημά μας την αγάπη την χριστιανική, που δεν κάνει ποτέ διακρίσεις, είναι η ίδια για κάθε ψυχή»! «Που δεν κάνει ποτέ διακρίσεις»! Αν κάνει διακρίσεις, δεν είναι χριστιανική αγάπη, δεν είναι αγάπη αυτή που θέλει ο Χριστός, αγάπη που μας σώζει.
Δεύτερον, αδελφοί, η αγάπη του χριστιανού πρέπει να είναι θυσιαστική. Αυτό σημαίνει ότι η καλή πράξη που γίνεται σε κάποιον δεν πρέπει να αποβλέπει σε ατομικό συμφέρον μας ή όφελός μας, αλλά να γίνεται καθαρά από αγάπη γι᾽ αυτόν. Και να γνωρίζουμε ακόμη ότι αυτός, στον οποίο εμείς προσφέρουμε αγάπη, θα φανεί αγνώμων απέναντί μας και ακόμη ότι θα μας πολεμήσει, εμείς δεν πρέπει να ελαττώσουμε την αγάπη μας και την προσφορά της καλωσύνης μας σ᾽ αυτόν.
5. Και φθάσαμε τώρα, αδελφοί χριστιανοί, στην τέλεια αγάπη, που μας παρέδωσε ο Χριστός μας στο σημερινό άγιο Ευαγγέλιο. Και η τέλεια αγάπη είναι αγάπη και στους εχθρούς μας ακόμη. «Αγαπάτε τους εχθρούς υμών», μας είπε ο Κύριος σήμερα. Δύσκολο μάθημα αυτό, χριστιανοί μου, αλλά με την Χάρη του Χριστού όλα γίνονται κατορθωτά. Πραγματικά! Οι άγιοί μας είχαν μεγάλη αγάπη στον Χριστό και στους ανθρώπους. Με την Χάρη δε του Χριστού, που είχαν για την αγιότητά τους, πέτυχαν να φθάσουν και στην κορυφή της αγάπης, στην αγάπη και στον εχθρό τους ακόμη. Διαβάστε τον βίο του αγίου Νεκταρίου και θα δείτε και θα θαυμάσετε για τις προσευχές που έκανε τα μεσονύκτια για τους δεινούς συκοφάντες του και τους διώκτες του. Διαβάστε και για τον άγιο Διονύσιο, που προστάτεψε τον φονιά του αδελφού του. Και διαβάστε πάλι τα ιερά Συναξάριά μας, για να δείτε τους μάρτυρες ότι προσεύχονταν για τους δημίους τους, οι οποίοι τους βασάνιζαν άσπλαγχνα.
Η αγάπη προς τους εχθρούς, για την οποία μας είπε σήμερα ο Κύριος, αγαπητοί μου, είναι η τέλεια αγάπη, είναι η τέλεια αρετή, είναι το τέλειο μάθημα, που μας έδωσε ο Ιησούς Χριστός γενόμενος άνθρωπος. Γι᾽ αυτό και μας το παρέδωσε το μάθημα αυτό τελευταία, σαν το ανώτερο απ᾽ όλα. Μας το παρέδωσε από την έδρα του Σταυρού Του προσευχόμενος για τους εχθρούς Του και λέγοντας: «Πάτερ άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι»!
Με πολλές ευχές,
† Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας
-120x86.jpg)
