Δράμας Παύλος: Άρθρο του με τίτλο Τίς μου ήψατο τών ιματίων; (Μάρκ. Ε΄, 30) εξέδωσε ο Μητροπολίτης Δράμας κ. Παύλος ο οποίος αναφέρθηκε στην επίσκεψη προσκυνητών από τα Σκόπια στην Μεγάλη Εκκλησία. Μεταξύ άλλων…
στο άρθρο του ο Σεβασμιώτατος αναφέρει ότι μέγα πρόβλημα των Ορθοδόξων είναι ο «εθνοφυλετισμός», και προσθέτει ότι η Μεγάλη Εκκλησία είναι το πανδοχείον της αγάπης, η πηγή της ευσεβείας του Γένους των Ορθοδόξων χριστιανών, που ζωοποιεί εν Χριστώ τους λαούς καθιστώντας αυτούς «λαόν περιούσιον, βασίλειον ιεράτευμα» και «έθνος άγιον».
Παρακάτω διαβάστε όλο το άρθρο:
Η είδησις τής ελεύσεως στίς αυλές τής Μητρός Εκκλησίας προσκυνητών από τά Σκόπια, μέ επικεφαλής τόν ηγούμενο τής Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Μπίγκορσκι Επίσκοπο Αντανίας Παρθένιο, ελληνομαθή καί πεπαιδευμένο μοναστικώς στό Άγιον Όρος, μού έφερε στόν νού τήν συνάντησι τής αιμορροούσης γυναικός μέ τόν Κύριο.
Η πάσχουσα γυναίκα πού ταλαιπωρήθηκε πολύ από πολλούς ιατρούς, πού δαπάνησε όλη τήν περιουσία της καί δέν ωφελήθηκε καθόλου, αλλά μάλλον χειροτέρεψε, όταν άκουσε γιά τόν Ιησού, διασχίζοντας τό πλήθος έφθασε από πίσω καί άγγιξε τά ενδύματά του. Έλεγε μέσα της: «Εάν καί μόνον αγγίξω τά ενδύματά Του, θά σωθώ». Καί αμέσως σταμάτησε η αιμορραγία της, καί κατάλαβε ότι θεραπεύθηκε από τήν βασανιστική της ασθένεια.
Έτσι καί οι αδελφοί μας (μακάρι αυτά τά συναισθήματα νά κυριαρχούν μέσα τους) διαισθανόμενοι τό αδιέξοδο τού εθνοφυλετισμού, μετά τήν περιήγησί τους στούς διαφόρους «ιατρούς» (Σερβία, Βουλγαρία), επιστρέφουν μέ τά αιμάσσοντα τραύματα τού σχίσματος εκεί από όπου εξήλθαν, επιζητούντες τήν ίασι.
Μέγα πρόβλημα τών Ορθοδόξων είναι ο «εθνοφυλετισμός». Νόσος δυσίατος πλειστάκις υπό τής Μεγάλης Εκκλησίας ιεροσυνοδικώς καταδικασθείσα. Καί τό πρόβλημα τών Σκοπίων τούτο αυτό εστι.
Είθε ν ακολουθήσουν τό παράδειγμα τής γυναικός πού «ήλθε καί προσέπεσεν αυτώ καί είπεν αυτώ πάσαν τήν αλήθειαν». Η ειλικρινής εξομολόγησις θά φέρει τήν συγχώρησι καί τήν θεραπεία : «Θύγατερ, η πίστις σου σέσωκέ σε· ύπαγε εις ειρήνην, καί ίσθι υγιής από τής μάστιγός σου» (Μάρκ. Ε΄, 33-34).
Δέν πρέπει νά λησμονούμε ότι κύριο διακόνημα τής Μεγάλης Εκκλησίας είναι τά κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν τού Μεγάλου Βασιλείου ικετευτικώς πρό τού Κυριακού σώματος καί αίματος αναπεμπόμενα: «..παύσον τά σχίσματα τών Εκκλησιών· τούς εσκορπισμένους επισυνάγαγε· τούς πεπλανημένους επανάγαγε καί σύναψον τή Αγία σου Καθολική καί Αποστολική Εκκλησία». Τό ιερό αυτό έργο τής ιάσεως τών πληγών αιώνας τώρα επιτελεί εν γνώσει καί σπουδή η Μεγάλη Εκκλησία επιχέουσα στά τραύματα τών τοπικών Εκκλησιών έλαιον καί οίνον, επιμελουμένη τής ιατρείας των ασχέτως εάν οι ιατρευθέντες φέρονται αγνωμόνως πρός Αυτήν.
Η Μεγάλη Εκκλησία είναι τό πανδοχείον τής αγάπης, η πηγή τής ευσεβείας τού Γένους τών Ορθοδόξων χριστιανών, πού ζωοποιεί εν Χριστώ τούς λαούς καθιστώντας αυτούς «λαόν περιούσιον, βασίλειον ιεράτευμα» καί «έθνος άγιον». Ώ, πόσο μεγάλη είναι η δύναμις αυτή, η κατά κόσμον άσημος καί υπό αντίξοες συνθήκες επιτελουμένη υπό τής Μεγάλης Εκκλησίας καί τού σοφού οιακοστρόφου της, τού προσκυνητού μας Αυθέντου καί Δεσπότου, τού Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου!
