Διατάραξη Θρησκευτικής Συναθροίσεως

ΤΙ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

του Πέτρου Ρηγάτου, Δικηγόρου Παρ’ Αρείω Πάγω, Μ.Δ.Ε, Νομικού Συμβούλου της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών

Η Λατρεία της Ορθοδόξου Εκκλησίας συνίσταται στην τέλεση του μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας, η οποία αποτελεί το κέντρο της λατρείας της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Περαιτέρω άλλο ουσιώδες συστατικό της λατρείας, είναι η τέλεση και των υπολοίπων έξι μυστηρίων (Γάμος, Βάπτιση, Χρίσμα, Εξομολόγηση, Ευχέλαιο, Ιεροσύνη). Αλλά στην Λατρεία ανήκουν και οι λοιπές Ακολουθίες (Εσπερινός, Μεσονυκτικό, Όρθρος, Αρτοκλασία, Παράκληση, Απόδειπνο Μέγα και Μικρό) και οι Τελετές (Λιτάνευση Ιερών Εικόνων και Λειψάνων).

Στην τέλεση των μυστηρίων, των ακολουθιών και τελετών, κλήρος και λαός συμπράττουν και συλλειτουργούν ο μεν κλήρος αναπέμπει στον θεό τις ικετήριες εντεύξεις, ο δε λαός συμμετέχει συνευχόμενος.
Η Λατρεία της εκκλησίας πραγματοποιείται με την σύναξη του εκκλησιαστικού σώματος.
Το Σύνταγμα προστατεύει την ελεύθερη άσκηση της Λατρείας με το άρθρο 13 παρ. 1 στο οποίο ορίζεται ότι «Κάθε γνωστή θρησκεία είναι ελεύθερη και τα σχετικά με τη λατρεία της τελούνται ανεμπόδιστα υπό την προστασία των νόμων».

Το άρθρο 200 του Ποινικού Κώδικα (Ζ’ Κεφάλαιο επιβουλή της Θρησκευτικής ειρήνης) ορίζει στην παρ. 1 ότι «όποιος κακόβουλα προσπαθεί να εμποδίσει ή με πρόθεση διαταράσσει μια ανεκτή κατά το πολίτευμα θρησκευτική συνάθροιση για λατρεία ή τελετή, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.
Στην δε παρ. 2 ορίζει ότι με την ίδια ποινή τιμωρείται όποιος μέσα στην εκκλησία ή σε τόπο ορισμένο για την θρησκευτική συνάθροιση ανεκτή κατά το πολίτευμα, ενεργεί υβριστικά ανάρμοστες πράξεις.
Έννομο αγαθό το οποίο προστατεύεται από τις ανωτέρω διατάξεις είναι η τέλεση της Θείας Λατρείας , το θρησκευτικό συναίσθημα των πολιτών και φυσικά η θρησκευτική ειρήνη.
Δεν απαιτείται να παρεμποδισθεί η θρησκευτική συνάθροιση για λατρεία ή τελετή αλλά αρκεί απλώς η προσπάθεια.
Κατ’ αυτόν τον τρόπον η απόπειρα εξομοιούται προς τετελεσμένο έγκλημα.

Σύμφωνα με την Νομολογία του Αρείου Πάγου συντρέχουν τα στοιχεία του νόμου όταν ο δράστης εισήλθε στον Ναό κατά την ώρα που ετελείτο η Θεία Λειτουργία και εμπόδισε τον Λειτουργό Ιερέα, αφού πρώτα τον απείλησε, από αυτή δε την ενέργειά του προκλήθηκε σύγχυση στο εκκλησίασμα και ταράχθηκε η ησυχία και η ευταξία της Θείας Λειτουργίας και ως εκ τούτου αυτή διεκόπη.
Άλλο παράδειγμα τελέσεως του αδικήματος είναι ο δράστης ο οποίος με πρόσθεση διαταράσσει την Θεία Λειτουργία προκαλώντας επεισόδια εντός του ναού, υβρίζοντας χυδαία τον λειτουργό. Άλλος δράστης ο οποίος διαταράσσει το μυστήριο της χειροτονίας προκαλώντας επεισόδιο ενώ άλλος παρενοχλεί τους επιτρόπους ρίχνοντας παράλληλα εντός του ναού δύσοσμες αμπούλες με αποτέλεσμα να διακοπεί η Θεία Λειτουργία.
Στην παρ. 2 του άρθρου 200 του Ποινικού Κώδικα υπάγεται κάθε απρεπής συμπεριφορά αντίθετη προς την ιερότητα του χώρου. Τέτοιες πράξεις θεωρούνται από την Νομολογία ο θόρυβος, η αταξία, οι κραυγές, η ρύπανση, οι ειρωνείες κατά των πιστών, η ενόχληση των εκκλησιαζομένων γυναικών και λοιπά. Εύλογο είναι ότι η ενέργεια των υβριστικά ανάρμοστων πράξεων μπορεί να συμβεί και έξω από τον Ιερό Ναό. Έτσι στις αξιόποινες πράξεις εμπίπτουν το μουτζούρωμα των τοίχων του Ναού, οι φθορές στα τζάμια του Ναού, οι ζημιές στο προαύλιο.

Η υβριστική πράξη απαιτεί είτε χονδροειδή τρόπο τέλεσης, είτε περιεχόμενο βάναυσο, που να εκφράζει έντονα την περιφρόνηση προς την ιερότητα του χώρου ή προς το θρησκευτικό συναίσθημα.
Οι κακόβουλες και υβριστικά ανάρμοστες πράξεις των αντιεξουσιαστών, την Κυριακή 31 Ιουλίου στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Γρηγορίου Παλαμά στην Θεσσαλονίκη κατά την ώρα που ετελείτο η Θεία Λειτουργία, εμπίπτουν ad hoc στο άρθρο 200 παρ.2 του Ποινικού Κώδικα και αποτελούν κλασική περίπτωση τελέσεως του αδικήματος της διατάραξης Θρησκευτικής Συναθροίσεως. Ως εκ τούτου θεωρούμε εξ’ απόψεως επιστημονικής κριτικής, τουλάχιστον αδόκιμη και άστοχη την απαλλαγή των δραστών διότι με αυτό τον τρόπο οδηγούμαστε σε προφανή ατιμωρησία των δραστών, η οποία ανοίγει την θύρα εις τους ασκούς του Αιόλου.

Σήμερα που το Μουσουλμανικό τόξο ισχυροποιείται πανταχόθεν, επιβάλλεται να προασπίζουμε την Ορθοδοξία και να μην αφήνουμε την κρατούσα Εκκλησία ανυπεράσπιστη εις το έλεος κάθε λογής παρανομούντων. Έχουμε ιερό χρέος εις την Πατρίδα και την Ορθοδοξία.