“Ο φωτισμός που σχετίζεται περισσότερο με τον καταναλωτισμό, παρά το πνευματικό νόημα της εορτής, είναι απατηλός και φευγαλέος” αναφέρει στο μήνυμά του για τα Χριστούγεννα ο Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος.
Αναλυτικά το μήνυμα:
Προς
τους ευσεβείς χριστιανούς
της καθ᾿ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως
Αγαπητοί αδελφοί,
σε μια εποχή που οι άνθρωποι βιώνουν με τραγικό τρόπο τον πνευματικό σκοτασμό και τις ολέθριες συνέπειές του, η Εκκλησία υποδέχεται αυτές τις ημέρες μέσα στη λειτουργική εμβίωση του μυστηρίου της θείας οικονομίας το άδυτο και ελπιδοφόρο φως του αστέρα της Βηθλεέμ.
Αν καταφέρουμε να ξεφύγουμε από τον επιφανειακό συναισθηματισμό και την ρομαντική διάθεση της εκκοσμικευμένης γιορτής και αξιολογήσουμε με αυθεντικά θεολογικά κριτήρια το νόημα του φανέντος αστέρος, θα κατανοήσουμε ότι δεν πρόκειται για κάποιο συμβολικό φως με ποιητική και μεταφορική έννοια, αλλά για το αληθινό φως της παρουσίας του θεανθρώπου Χριστού.
Η εμφάνιση του αστέρος της Βηθλεέμ απασχόλησε ακόμη και την επιστήμη της αστρονομίας, χωρίς βέβαια να δοθεί ασφαλής επιστημονική εξήγηση, μιάς και δεν επρόκειτο για απλό φυσικό φαινόμενο, αλλά για κορυφαίο σημείο θεοφανείας, φανέρωσης δηλαδή και αποκάλυψης του σαρκωθέντος Θεού.
Οι μεγάλοι νηπτικοί πατέρες της ορθοδόξου παραδόσεως, προσεγγίζοντας το μυστήριο του αστέρος της Χριστού Γεννήσεως, έκαναν λόγο για άκτιστο φως των ενεργειών του Θεού, το ίδιο εκείνο φως που έλαμψε στο Θαβώρ κατά την Μεταμόρφωση του Σωτήρος και σε άλλες περιπτώσεις.
Το αστέρι αυτό, θεολογικός τύπος της Θεοτόκου Μαρίας κατά την σχολή του Ρωμανού του μελωδού, είναι ο αστέρας που εμφαίνει τον ανέσπερο ήλιο της δικαιοσύνης, όπως ο Αυγερινός, δηλαδή ο πλανήτης Αφροδίτη, με την εμφάνισή του στο αίσθητό στερέωμα προμηνύει την ανατολή του φυσικού ηλίου. Όπως οι φυσικοί αστέρες σαν ετερόφωτα ουράνια σώματα αντανακλούν και διαχέουν το φως του αισθητού ηλίου, έτσι και ο υπερφυσικός αστέρας της Βηθλεέμ σκορπίζει στην κοσμική σκοτία το φως του Χριστού.
Στο ιερό βιβλίο της Πεντατεύχου που λέγεται Αριθμοί, ο Μεσσίας χαρακτηρίζεται ως «άστρον του Ιακώβ». Άλλωστε και ο ίδιος ο Ιησούς στην Αποκάλυψη του Ιωάννη αποκαλεί τον εαυτό Του αστέρα: «Εγώ ειμί η ρίζα και το γένος του Δαυίδ, ο αστήρ ο λαμπρός και ορθρινός». Αστήρ λαμπρός, γιατί κατά την προσφυέστατη ερμηνεία του Πατριάρχου Ιεροσολύμων Ανθίμου, φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο, ορθρινός δε γιατί ανατέλλει στις καρδιές των ανθρώπων και τους εξασφαλίζει μία νέα φωτεινή πνευματική πορεία.
Η υπόθεση της σωτηρίας διαδραματίζεται ανάμεσα σε δύο πόλους, που δεν έχουν απλά ηθικό χαρακτήρα, δηλαδή καλό και κακό, αλλά οντολογικό, δηλαδή ζωή και θάνατος. Στη ζωή αντιστοιχεί το φως, ενώ στο θάνατο το σκότος.
Ο άνθρωπος που είναι ενωμένος με το Θεό ελλάμπεται από το φως της χάριτος και της παρουσίας Του, αντιθέτως εκείνος που έχει αποξενωθεί από τη ζωή του Θεού με την αμαρτία βυθίζεται στο πνευματικό σκοτάδι. Σε τέτοιο πνευματικό σκοτάδι βρισκόταν η ανθρωπότητα κατά την προχριστιανική εποχή. Η μακρυά από τον Θεό ανθρωπότητα είναι ο «λαός ο καθήμενος εν σκότει και σκιά θανάτου». Γι᾿ αυτόν τον εσκοτισμένο λαό ο προφήτης κάνει την αισιόδοξη πρόβλεψη: «φως λάμψει εφ᾿ υμάς». Η πρόβλεψη αυτή γίνεται πραγματικότητα μέσα στον ιστορικό χρόνο με τη Γέννηση του Χριστού στη Βηθλεέμ «εν ημέραις Ηρώδου του βασιλέως».
Το Ευαγγέλιο χαιρετίζει στο πρόσωπο του σαρκωθέντος Θεού τον ανατέλλοντα Ήλιο που θα φωτίσει όσους βρίσκονται στα σκότη, το φως που θα φωτίσει όλα τα έθνη και θα είναι η δόξα των πνευματικών παραδόσεων του λαού Ισραήλ.
Ο Χριστός που ήλθε στη γη για να είναι το φως του κόσμου μεταμορφώνει σε «υιούς φωτός» και φως, όσους με αγαθή προαίρεση ενώνονται διά πίστεως μαζί Του. Ο άνθρωπος που έχει γίνει υιός φωτός κάνει να ακτινοβολεί μεταξύ των ανθρώπων το θείο φως του οποίου είναι θεματοφύλακας.
Αν στρέψουμε το βλέμμα γύρω μας, θα διακρίνουμε αυτές τις ημέρες παντού, ιδίως στα αστικά κέντρα, ένα υπερβολικό φόρτο φωτεινών χριστουγεννιάτικων διακοσμήσεων. Όμως, αυτός ο φωτισμός που σχετίζεται περισσότερο με τον καταναλωτισμό, παρά το πνευματικό νόημα της εορτής, είναι απατηλός και φευγαλέος. Είθε στη δική μας ζωή να λάμψει το αληθινό έκπαγλο φως του αστέρος της Βηθλεέμ, το οποίο μας οδηγεί, όπως εκείνους τους καλοπροαίρετους Μάγους της Ανατολής, σ᾿ Εκείνον που ήταν, είναι και θα είναι η μόνη ελπίδα για τη σωτηρία μας.
Μετ᾿ ευχών
Ο Μητροπολίτης
† ο Αργολίδος Νεκτάριος
