Ιεράρχες: Η τέλεση δεύτερης Θείας Λειτουργίας τήν ημέρα τού Μεγάλου Σαββάτου στίς 10μ.μ., μετά από απαίτηση τής Πολιτείας καί τήν συμμόρφωση τού Αρχιεπισκόπου καί τής ΔΙΣ αποτελεί παράβαση τών Ιερών Κανόνων καί απόδειξη τής άνευ όρων ολοκληρωτικής υποταγής τής Ορθόδοξης Εκκλησίας τής Ελλάδος στήν πολιτική εξουσία.
Γράφει ο κ. Γεώργιος Τραμπούλης, θεολόγος
Μήπως καί η απόφαση τής ΔΙΣ νά εγκαλέση τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Κυθήρων κ. Σεραφείμ καί Αιτωλοακαρνανίας κ. Κοσμά, μέ τό αιτιολογικό γιά εκδήλωση απειθαρχίας, έγινε μετά από απαίτηση τού Καίσαρος; Καί άν ναί, γιατί η εκκλησιαστική διοίκηση συμμορφώθηκε μέ τίς απαιτήσεις του, τήν στιγμή πού οι δύο Ιεράρχες έπραξαν σύμφωνα μέ τούς Ιερούς Κανόνες καί τήν διδασκαλία τής Εκκλησίας καί όχι μέ τίς υποδείξεις τής πολιτικής ηγεσίας; Μήπως ο διωγμός άξιων ποιμένων, όπως συνέβη στήν Μυτιλήνη καί στίς Σέρρες έγιναν μετά από εντολή τής κυβερνήσεως; Τά ερωτήματα πού τίθενται είναι, από πότε η ΔΙΣ διοικεί τήν Εκκλησία τής Ελλάδος μέ παροπλισμένη τήν ΙΣΙ καί από πότε οι αποφάσεις τής ΔΙΣ δεσμεύουν όλους τούς Μητροπολίτες τής Εκκλησίας;
Ο άγιος Νικόδημος ερμηνεύοντας τόν ΞΗ΄ Κανόνα τών Αγίων Αποστόλων σημειώνει ότι Νά μή γίνωνται δύω λειτουργίαι εν μιά ημέρα εις μίαν καί τήν αυτήν τράπεζαν. «Ουκ έξεστιν εν μιά τραπέζη κατά τήν αυτήν δύω λειτουργίας ειπείν, ουδέ εν τή αυτή τραπέζη, εν ή ο Επίσκοπος ελειτούργησε, τόν Πρεσβύτερον εν εκείνη τή ημέρα λειτουργήσαι»· όπερ παραβαίνουσιν οι παπισταί. Αλλά καί οι ημέτεροι ιερείς, οι δύω φοραίς λειτουργούντες, τάχα διά παρρησίαν, βαρέως αμαρτάνουν, καί άς παύσουν εις τό εξής τό άτοπον τούτον.
Μοναδικός σκοπός τής πολιτικής εξουσίας ο πλήρης έλεγχος τών εκκλησιαστικών πραγμάτων
Η υποταγή τής Εκκλησίας στήν Πολιτεία καί η μετατροπή της σέ δημόσια υπηρεσία (αφού αυτή αποφασίζει πόσοι πιστοί θά λειτουργούνται καί τί ώρα θά γίνεται η θεία Λειτουργία) συνιστά, σύμφωνα μέ τήν Ορθόδοξη διδασκαλία, κατάλυση κάθε έννοιας εσωτερικής αυτοτέλειας καί διοικητικής αυτονομίας τού εκκλησιαστικού σώματος, κάτι τό οποίο οι Άγιοι Πατέρες πάντοτε πολέμησαν. Στήν εποχή μας όμως, εποχή μειοδοσίας τής Ορθοδόξου Παραδόσεως καί τών Ιερών Κανόνων, δυστυχώς πρώτοι αποδέχθηκαν τίς αυθαίρετες επεμβάσεις τής Πολιτείας τόσο ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος όσο καί οι περισσότεροι τών Επισκόπων.
Καί ενώ ο Ορθόδοξος Τύπος είχε καταγγείλει άμεσα τήν αντικανονική απόφαση τής ΔΙΣ νά επικαλεσθή λόγους οικονομίας γιά τήν μετάθεση τής τελετής τής Αναστάσεως, όταν ο Καταστατικός Χάρτης τής Εκκλησίας τής Ελλάδος ορίζει μέ σαφή τρόπο ότι οι αποφάσεις γιά λόγους οικονομίαςαπαιτούν σύγκληση τής Ιεραρχίας καί αυξημένη πλειοψηφία, η ΔΙΣ καί πάλι εκκώφευσε καί προέβη σέ αντικανονική πράξη. Πράξεις πού καταδεικνύουν ότι η μεγαλύτερη συμφορά γιά τήν Ορθόδοξη Εκκλησία τής Ελλάδος είναι τό γεγονός ότι η πλειοψηφία τής Ιεραρχίας αποδεικνύεται κατώτερη τών περιστάσεων, αφού επιτρέπει στήν Πολιτεία νά αποφασίζη γιά θέματα αμιγώς εκκλησιαστικά, τά οποία αφορούν όχι μόνον στήν διοίκηση αλλά καί στόν λατρευτικό βίο τής Εκκλησίας. Θέματα πού η επίλυσή τους ανήκει στήν αποκλειστική αρμοδιότητα τής Εκκλησίας στά πλαίσια τών ρυθμίσεων πού προβλέπονται από τούς Ιερούς Κανόνες καί τήν διδασκαλία της.
Στό δελτίο τύπου τής Ιεράς Σύνοδος μεταξύ τών άλλων σημειώνεται ότι έλαβε σοβαρά υπ όψη τους ισχύοντες περιορισμούς της κυκλοφορίας και επιθυμώντας την καλύτερη ποιμαντική εξυπηρέτηση των πιστών, οι οποίοι δεν πρέπει επ ουδενί να στερηθούν την συμμετοχή στην χαρά της Αναστάσεως, απεφάσισε ομόφωνα κάνοντας χρήση της οικονομίας της Εκκλησίας, όπως φανερώνεται στην πλούσια παράδοσή Της, την προσαρμογή της ώρας τελετής της Αναστάσεως στις 9.00 μ.μ. του Μεγάλου Σαββάτου. Η Τελετή θα πραγματοποιηθεί στο προαύλιο των Ιερών Ναών, σύμφωνα με την παράδοση, και θα ακολουθήσει η Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία εντός του Ιερού Ναού.
Δέν συγχωρείται οποιαδήποτε υποχωρητικότης, προέχει τό θέλημα τού Θεού
Ο Αρχιεπίσκοπος καί οι Ιεράρχες, άγνωστον γιά ποιούς λόγους ωθούμενοι ή πιεζόμενοι, κάνοντας χρήση τής Οικονομίας τής Εκκλησίας, αποδέχθηκαν τήν πρόταση τής Πολιτείας πού θέλει τόν ιό τού covid πρίν τίς 11μμ. νά είναι ακίνδυνος καί μετά τίς 11μμ. επικίνδυνος γιά τήν δημόσια υγεία. Η Πολιτεία αποδεικνύεται τελικά όχι μόνον ανεύθυνη καί επικίνδυνη κρατώντας τούς Ναούς κλειστούς καθ όλη τήν περίοδο τής Μεγάλης Τεσσαρακοστής τήν στιγμή πού τά κομμωτήρια καί τά super market ήταν ανοικτά, αλλά καί προσβάλλει τήν νοημοσύνη τών Πιστών, επιβάλλοντας μέ τό έτσι θέλω τήν τέλεση τής θείας Λειτουργίας τής Αναστάσεως τρείς ώρες νωρίτερα. Κάτι τό οποίο επιβεβαιώνει καί ενισχύει τήν άποψη ότι μοναδικός σκοπός τής πολιτικής εξουσίας είναι ο πλήρης έλεγχος τής διοικήσεως τών εκκλησιαστικών πραγμάτων, αλλά καί τής εκκλησιαστικής ζωής τών Πιστών.
Καί ενώ η Ιεραρχία τής Εκκλησίας μεταθέτει τήν ώρα τελετής τής θείας Λειτουργίας τής Αναστάσεως, παίρνοντας σοβαρά υπ όψη τους ισχύοντες περιορισμούς της κυκλοφορίας, ο Μητροπολίτης Βαρσοβίας καί πάσης Πολωνίας μέ επιστολή του έκανε λόγο γιά τίς αυθαίρετες καί πραξικοπηματικές επεμβάσεις τής Πολιτείας στά εσώτερα ζητήματα τής Εκκλησίας. Άραγε πώς είναι δυνατόν ένας ξένος Ιεράρχης νά επικαλήται πληροφορίες, αι οποίαι καταφθάνουν εις ημάς από τήν Ελλάδα, διά τό κλείσιμον τών Ι. Ναών, διά τήν παρεμπόδισιν προσελεύσεως εις τήν Θ. Ευχαριστίαν, διά τήν ποινικήν δίωξιν Ιερωμένων, Μητροπολιτών τε καί Κληρικών καί οι Έλληνες Ιεράρχες νά κάνουν χρήση της Οικονομίας της Εκκλησίας, όπως φανερώνεται στην πλούσια παράδοσή Της. Όμως η εκκλησιαστική ιστορία έχει αποδείξει ότι καμμία δύναμη δέν μπορεί νά υποχρεώση τήν Εκκλησία νά παραβή τούς Κανόνες καί τήν διδασκαλία της, όταν οι Ιεράρχες της είναι ανυποχώρητοι καί περιφρουρούν τήν διδασκαλία της.
Ο τρόπος μέ τόν οποίο χειρίσθηκε η Πολιτεία τόν εορτασμό τού Πάσχα επιβεβαιώνει τίς παρατηρήσεις τού μακαριστού Καθηγητή Κωνσταντίνου Μουρατίδη είκοσι πέντε χρόνια πρίν, όταν οι τότε Πρωθυπουργός καί Αρχιεπίσκοπος μεθόδευαν τήν υποδούλωση τής Εκκλησίας στό χουντικό Σεραφειμικό κατεστημένο, σημειώνοντας ότι Τά ανωτέρω αποτελούν αμάχητο τεκμήριο τής συνεχούς, αυθαίρετης επεμβάσεως τής Πολιτείας εις τήν διοίκηση τής Εκκλησίας, τήν εν πολλοίς κατάλυση τού αυτοδιοικήτου αυτής καί δι αυτής διαμόρφωση τού συστήματος τής νόμω κρατούσης Πολιτείας! Μέ βάση τό σύστημα αυτό η Πολιτεία ρυθμίζει διά τής νομοθετικής αυτής εξουσίας (στήν παρούσα περίσταση μέ Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις) τά τής διοικήσεως τής Εκκλησίας καί γενικώτερα μέ δυνατότητες αυθαίρετης επεμβάσεως ακόμα καί εις τά sacra interna τής Εκκλησίας, όπως συνέβη ιδία κατά τήν τελευταία εικοσαετία.
Όμως οι Πατέρες τής Εκκλησίας τονίζουν ότι η οποιαδήποτε συναλληλία μέ τό κράτος υφίσταται όσο δέν παραβιάζεται τό θέλημα τού Θεού. Όταν όμως ο Καίσαρας υπερβαίνει τά εσκαμμένα καί απαιτεί τήν υποταγή στό θέλημά του, η Εκκλησία δικαιούται νά μή σιωπά καί νά αντιδρά. Καμμία υποχώρηση δέν δικαιολογείται καί κανένας συμβιβασμός δέν ευλογείται. Όταν η πίστη είναι πού κινδυνεύει, τότε δέν συγχωρείται οποιαδήποτε υποχωρητικότητα, προέχει τό θέλημα τού Θεού. Κανείς δέν είναι τόσο άφρων, γιά νά νομίζη ότι μπορεί νά συμβιβασθή μέ τόν Καίσαρα προδίδοντας τόν Χριστό. Ενώ οι Πατέρες τής Εκκλησίας τονίζουν ότι στά ζητήματα τής πίστεως δέν επιτρέπεται καμία οικονομία, πώς η ΔΙΣ επέτρεψε παράβαση Ιερών Κανόνων καί μάλιστα Οικουμενικών Συνόδων χάριν οικονομίας;
Η ΔΙΣ αντί νά προστατεύση τούς δύο Ιεράρχες πού είχαν τό θάρρος νά κάνουν αυτά πού ορίζει η Παράδοση τής Εκκλησίας, ζητεί από τήν Συνοδική Επιτροπή επί τών Δογματικών καί Νομοκανονικών Ζητημάτων τόν σχηματισμό φακέλλων καί τήν υποβολή εισηγήσεων περί τών επομένων ενεργειών Αυτής σχετικώς πρός τίς επιστολές καί λοιπές ενέργειες τών Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Κυθήρων κ. Σεραφείμ καί Αιτωλίας καί Ακαρνανίας κ. Κοσμά.
Θά προτρέπαμε τόν Προκαθήμενο καί τούς Ιεράρχες νά μή επαναλάβουν τά ολέθρια εγκλήματα τής εποχής τού Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ Τίκα, όπου εκδίωξε τούς 12 άξιους Μητροπολίτες τής Ελλαδικής Εκκλησίας. Ο μακαριστός Καθηγητής Μουρατίδης είχε σημειώσει τότε ότι «Η αδίστακτη αυτή πνευματική δολοφονία 12 Μητροπολιτών προκάλεσε, όπως άλλοτε ήταν φυσικό, θύελλα διαμαρτυριών τόσο από τούς άξιους τής αποστολής τους Μητροπολίτες, όσο καί από τόν πιστό Λαό, παρά τό γεγονός, ότι τά πάντα τήν εποχή εκείνη τά σκιαζε η φοβέρα καί τά πλάκωνε η σκλαβιά τής τυραννίας τού δικτάκτορα Ιωαννίδη» (τότε δικτακτορία, τώρα κέλυφος δημοκρατίας;), θά ήταν πράξη αυτοκτονίας τής Ιεράς Συνόδου, εάν επαναλαμβανόταν η ίδια διαστροφή, μέ πιθανή εφαρμογή τού αντικανονικού λεγομένου νόμου Κακλαμάνη, ως μία διάδοχος συνέχεια τού παλαιού εκτρώματος.
Ορθόδοξος Τύπος
