Μητροπολίτου Φαναρίου Αγαθαγγέλου Γενικού Διευθυντού της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος
ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ: Η Οσία Ειρήνη καταγόταν από την Καππαδοκία και ήκμασε στα χρόνια της αυτοκράτειρας Θεοδώρας (830-856μ.Χ.).
Πατέρας της ήταν ο πατρίκιος Φιλάρετος ο Καππαδόκης, από την Καισαρεία της Καππαδοκίας, ευνοούμενος του αυτοκράτορος Θεοφίλου και έμπιστος της συζύγου του Θεοδώρας. Ήταν ο στρατιωτικός διοικητής του εξαιρετικής σημασίας θέματος της Καππαδοκίας. Μητέρα της ήταν η πατρικία Ζωή, γυναίκα σεβαστή σε όλη την Καισαρεία για τον ενάρετο βίο της. Το ανδρόγυνο είχε αποκτήσει δυύ κόρες, την Καλλινίκη και την Ειρήνη. Η Καλλινίκη γεννήθηκε το 825 μ.Χ. Οφείλει το όνομά της στις θριαμβευτικές νίκες που πέτυχε ο πατέρας της εναντίον των Σαρακηνών την χρονιά που γεννήθηκε. Τρία χρόνια αργότερα, το 828 μ.Χ., γεννήθηκε η Ειρήνη. Ο Φιλάρετος όμως έχασε την γυναίκα του, όταν εκείνη ήταν ακόμη πολύ νέα. Έτσι, η ανατροφή της Ειρήνης και της Καλλινίκης ανατέθηκε στην πατρικία Σοφία, την μεγαλύτερη αδελφή του στρατηγού.
Διακρινόταν για την μεγάλη ευσέβεια, την σωματική καλλονή και την ευγενική ανατροφή της. Η αδελφή της είχε νυμφευθεί τον αδελφό της αυτοκράτειρας Βάρδα. Μεταβαίνοντας η Ειρήνη με πρόσκληση της αδελφής της στην Κωνσταντινούπολη με τον σκοπό να νυμφαυθεί διακεκριμένο αξιωματούχο της βασιλικής αυλής και περνώντας από την μονή Χρυσοβαλάντου, αποφάσισε να παρα-μείνει εκεί για λίγες ημέρες, για να αναπαυθεί. Κατά την ολιγοήμερη όμως φιλοξενία της θέλχθηκε από την συναναστροφή με τις μονα-χες, ώστε κατ’ αρχάς παρέτεινε για λίγο χρόνο την παραμονή της, ύστερα δε αποφάσισε την οριστική εγκατάστασή της στην μονή. Προτού όμως να εγκατασταθεί, επέστρεψε στην πατρίδα της, απελευθέρωσε τους δούλους της και διαμοίρασε τα υπάρχοντά της στους φτωχούς και τα φιλανθρωπικά ιδρύματα. Όταν επανήλθε στην μονή και διήνυσε το στάδιο της δοκιμής, εκάρη μοναχή. Οι μεγάλες αρετές, η ασκητικότητα και η ταπεινοφροσύνη της, την κατέστησαν πολύ αγαπητή μεταξύ των αδελφών, όταν δε η ηγουμένη ασθένησε, την υπέδειξε διάδοχό της, κάτω από την ομόφωνη επιδοκιμασία όλων των μοναχών. Κατά την διάρκεια της ηγουμενίας της εργάσθηκε με ζήλο για την αναστήλωση των εικόνων και τον θρίαμβο της Ορθοδοξίας, την ανύψωση του μοναχικού βίου διδάσκοντας καθημερινά και συστήνοντας στις μοναχές την καθαρότητα της καρδιάς, την ταπείνωση, την μακροθυμία και την συμ-πάθεια προς τους πάσχοντες. Η φήμη της πνευματικότητας και της ψυχικής της αγαθότητας προσέλκυσε πολλές νεαρές και γυναίκες διαφόρων κοινωνικών τάξεων, οι οποίες ζητούσαν παρηγοριά στις θλίψεις και πνευματικές οδηγίες για απόκρουση πειρασμών. Για τις αρετές και την αγιότητα του βίου της προικίσθηκε από τον Θεό με θαυματουργική χάρη.
Η συναξαριστική παράδοση μας μεταφέρει και το θαύμα της Οσίας με τα μήλα. Τις έναστρες νύχτες η Οσία Ειρήνη στεκόταν έξω από το κελλί της και προσευχόταν. Μία από τις βραδυές αυτές, κάποια μοναχή αγρυπνούσε έξω από το κελλί της και είδε το εξής παράδοξο: Τα δύο πανύψηλα κυπαρίσσια, τα οποία ορθώνονταν αριστερά και δεξιά στην είσοδο του Καθολικού, λύγιζαν μπροστά στην προσευχόμενη Αγία σαν να την προσκυνούσαν και η ίδια η Οσία Ειρήνη δεν πατούσε στην γη, αλλά αιωρείτο επάνω από το έδαφος. Όταν η Οσία ολοκλήρωσε την προσευχή της, σταύρωσε τα δύο κυπαρίσσια και εκείνα επανήλθαν στην φυσιολογική τους θέση. Η μοναχή κατάπληκτη, με ανάμεικτα συναισθήματα δέους και θαυμασμού, συγκρατήθηκε και δεν είπε τίποτα στην υπόλοιπη αδελφότητα. Το επόμενο βράδυ παραφύλαξε πάλι έξω από το κελλί της και το ίδιο παράδοξο γεγονός επαναλήφθηκε και ξανά το ίδιο, το τρίτο κατά σειρά βράδυ. Την επόμενη νύχτα, η μοναχή, χωρίς να την αντιληφθεί η Αγία, έτρεξε στα λυγισμένα κυπαρίσσια, έδεσε από ένα λευκό μαντήλι στις κορυφές τους και επέστρεψε στο κελλί της. Το επόμενο πρωΐ η ήρεμη ατμόσφαιρα του κοινοβίου αναστατώθηκε, όταν οι μοναχές είδαν τα δεμένα μαντήλια και κατάπληκτες ρωτούσαν η μία την άλλη ποιος ήταν αυτός που έδεσε τόσο ψηλά δέντρα, για ποιο λόγο το έπραξε και προ πάντων με ποιο τρο-πο. Η μοναχή, που υπήρξε μάρτυρας στα θαυμάσια αυτά περιστατικά, αποκάλυψε όλη την αλήθεια και τότε όλες έκλαιγαν από χαρά και συγκίνηση και παραπονιόντουσαν γιατί δεν τις ξύπνησε να δούν και εκείνες το θαύμα. Εκείνη την στιγμή κατέφθασε και η Ειρήνη. Όταν κατάλαβε τι συνέβη και πως μαθεύτηκε ένα μυστικό που εκείνη κρατούσε επτασφράγιστο για χρόνια ολόκληρα, επέπληξε αυστηρά την μοναχή που το μαρτύρησε.
Κάποια χρονιά, ξημερώνοντας η εορτή του Μεγάλου Βασι-λείου και μετά την τέλεση του Εσπερινού, η Αγία ξαγρυπνούσε προσευχόμενη. Πλησίαζε η ώρα του Όρθρου και τότε η Οσία ακούει κάποια φωνή να της λέγει: «Υποδέξου τον ναυτικό που σου φέρνει τα εσπεριδοειδή και φάγε να ευφρανθεί η ψυχή σου». Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, η Αγία λέγει στην πορτάρισσα να ανοίξει την πύλη της μονής και να οδηγήσει τον άνθρωπο που περιμένει εκεί στον ξενώνα, όπου θα πήγαινε και η ίδια να τον συ
-120x86.jpg)
