Σύνεση και τόλμη

του Γεωργίου Βασιλείου, Διευθυντή του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου

Με αφορμή τα ονομαστήρια του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος

Για όγδοη φορά εφέτος η εορτή του Αγίου Ιερωνύμου θα εορταστεί στην Εκκλησία της Ελλάδος ως ονομαστήριος εορτή του Προκαθημένου Της.

Διανύοντας ήδη τον όγδοο χρόνο στον αποστολικό θρόνο των Αθηνών ως οιακοστρόφος της νοητής νηός της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος αποδεικνύει κάθε μέρα της διακονίας του ότι, διαθέτει τις αρετές, που ο Απόστολος Παύλος υποδεικνύει στον Τιμόθεο για τον επίσκοπο: νηφάλιος, σώφρων, κόσμιος, φιλόξενος και διδακτικός.

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είναι τόσο απόλυτα χριστιανός, τόσο απόλυτα ιερέας, ώστε καμία περίσταση και κανένα περιβάλλον δεν του φαίνεται απρόσφορο για να δώσει μαρτυρία για τον Χριστό. Είναι πεπεισμένος, όπως και ο ιδρυτής της Εκκλησίας των Αθηνών, ότι ο Θεός υφίσταται για μας με πλήρη και απόλυτο τρόπο, και ότι τίποτα δεν είναι σε θέση να μας χωρίσει από την αγάπη Του. Έτσι πεπεισμένος, πώς θα μπορούσε να μην δίδει μαρτυρία για τον Χριστό παντού, από τον άμβωνα στην πλατεία; Προσφέρει μια ψυχή αφιερωμένη στην προσευχή. Αν ο Θεός είναι το παν, τότε η προσευχή γίνεται η σανίδα σωτηρίας του. Προσευχή στη μοναξιά, σε περίεργες ώρες και όλες τις ώρες. Κοινή προσευχή με αδελφούς επισκόπους και ιερείς και διακόνους, και, πάνω απ’ όλα, με τους πιστούς της Αρχιεπισκοπής και της Ελλάδας.

Ένας λαμπρός νους ερωτευμένος με τον Θεό. Κανείς δεν θα μπορούσε ποτέ να αμφισβητήσει τα έκτακτα πνευματικά χαρίσματα, που ο Θεός έδωσε στον Αρχιεπίσκοπο, ούτε θα μπορούσε να αμφισβητήσει τον ενθουσιασμό με τον οποίο ο ίδιος διέθεσε αυτά τα χαρίσματα για το καλό της Εκκλησίας και του κόσμου. Όταν ο νους είναι ερωτευμένος με το Θεό, η αναζήτηση της αλήθειας ρέει αβίαστα κατά μήκος της ζωτικής σχέσης ανάμεσα στην πίστη, τον λόγο και το έργο. Όταν η αναζήτηση της αλήθειας τροφοδοτείται από μια ζωή προσευχής, που πραγματοποιείται σε κοινωνία με τον Χριστό, και όταν κάποιος είναι ενωμένος με τον Χριστό, τον Σωτήρα του κόσμου, τότε η ομορφιά και το μυστήριο του κόσμου γίνεται το αντικείμενο του έρωτα του.

Διαθέτοντας μια οξεία αίσθηση της άπειρης αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο και την ανθρωπότητα στο σύνολό της, βλέπει στον ανθρώπινο πολιτισμό τα ίχνη της θείας δημιουργίας και, επομένως, μια πύλη προς τον ίδιο τον Θεό. Η σύνδεση ανάμεσα στην πίστη και τον πολιτισμό τον συναρπάζει. Φωτισμένος με την προσευχή και την αγάπη, ωθείται από την χριστιανική κλήση να ευαγγελίσει, γίνεται τολμηρός και ισχυρός από τη φωτιά του Αγίου Πνεύματος, δίχως να χάνει τη σωφροσύνη και να απέχει από τη σοφία για χάρη του εντυπωσιασμού. «Εν κόσμω γαρ οσίως πεπολίτευται, και μύστης της σοφίας ώφθη ένθεος», γράφει ο υμνωδός για τον Άγιο Ιερώνυμο, και αυτού τα βήματα ακολουθεί και ο ομώνυμός του Πρωθιεράρχης.

Έχοντας βιώσει ο ίδιος πρώτα το μήνυμα που μεταφέρει είναι σε θέση να μας μιλήσει πειστικά για τον Θεό. Κατά μία έννοια, απλά μοιράζεται τις αλήθειες που έχει μελετήσει και αφουγκρασθεί μέσα στη δική του καρδιά. Είναι ένας άνθρωπος του οποίου η καρδιά είχε σπάσει για να μοιρασθεί στους άλλους, ειδικά στους αδύναμους και τους αμαρτωλούς. Επειδή τα μάτια του είναι σταθερά στραμμένα στον Θεό, γίνεται όλο και πιο χωρητικός στους γύρω του. Κανείς από όσους γνωρίζουν τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο τον Β΄ δεν χρειάζεται να ρωτήσει ποια είναι τα κίνητρα της βαθιάς κοινωνικής ανησυχίας του. Είναι η πεποίθησή του ότι, κάθε άνθρωπος αποτελεί εικόνα και ομοίωση του Θεού. Γι’ αυτό προκρίνει μία ανθρώπινη και γήινη πνευματικότητα, που ίσως να προκαλεί δυσανεξία σε όσους προτιμούν τους ηγέτες της Εκκλησίας απόκοσμους. Όπως ο ίδιος είχε πει πριν από επτά χρόνια, όταν ανελάμβανε το καθήκον του Προκαθημένου: «Η Εκκλησία δεν δοξάζει τον Θεό μόνο διά ύμνων, αλλά κυρίως καθιστώντας φανερή την παρουσία και την αγάπη Του σε κάθε περίπτωση, όπου ο πόνος και οι δοκιμασίες τραυματίζουν ή απειλούν να αφανίσουν την ελπίδα».