Του Μητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμία
1. Στο προηγούμενό μου κήρυγμα, αδελφοί μου χριστιανοί της Ιεράς μας Μητρόπολης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως, σας μίλησα για την προσευχή. Χριστιανοί μου, να προσεύχεστε! Όλα τα προβλήματα που έχουμε θα τα λύσουμε με την προσευχή. Ναί! Η προσευχή είναι το χρυσό κλειδί που λύνει όλα τα προβλήματα! Προσευχηθείτε, χριστιανοί μου!
Αν δεν έχουμε όρεξη να κάνουμε την προσευχή μας, αυτό και μόνο είναι δείγμα ότι δεν πάμε καλά πνευματικά. Η ψυχή του προοδευμένου χριστιανού, αυτού που αγαπάει πολύ τον Χριστό, έχει θερμό τον πόθο για προσευχή. Θέλει πάντα να εκμεταλλεύεται τον χρόνο, να «κλέβει» τον χρόνο, έστω και για λίγα λεπτά, για να μιλήσει η ψυχή του στον Θεό. Χριστιανοί μου, να προσεύχεστε! Καί μαζί με τα άλλα σας αιτήματα να προσεύχεστε και γι᾽ αυτούς που δεν θέλουν να προσευχηθούν. Στο προηγούμενο κήρυγμά μου σας είπα να προσεύχεστε εκκλησιαστικά και λειτουργικά. Αυτό σημαίνει ότι μαζί με την ατομική σας προσευχή με δικά σας λόγια για τα διάφορα θέματά σας, να προσεύχεστε και με τις προσευχές της Εκκλησίας. Με την Παράκληση και τους Χαιρετισμούς στην Παναγία μας, με τις Εσπερινές και Ορθρινές Ακολουθίες και με το Απόδειπνο. Από αυτά βέβαια να λέτε όσα μπορείτε, όσα το λέει η διάθεσή σας. Γιατί, το ξαναλέγω αυτό που σας είπα στο προηγούμενο κήρυγμα, ότι την προσευχή πρέπει να την κάνουμε με ευχάριστη διάθεση και να μην πιεζόμαστε. Γιατί με την πίεση δεν νιώθουμε τον γλυκασμό της προσευχής και αυτό φέρνει έπειτα αντίθετα αποτελέσματα.
2. Στο σημερινό μου κήρυγμα προς εσάς, το ιερό ποίμνιο που υπηρετώ, αδελφοί μου χριστιανοί, θεώρησα αναγκαίο να σας πω κάτι άλλο σχετικά με την προσευχή. Καί το είπα αναγκαίο, επειδή με προκαλείτε εσείς οι ίδιοι να σας μιλήσω γι᾽ αυτό.
Χθες – προχθές με σταμάτησε στον δρόμο, στην πλατεία της Μεγαλόπολης, η ευσεβής και θεολογούσα κ. Αθανασία και μου είπε εναγώνια: «Τι θα γίνει; Θα κολαστούμε με αυτά που βλέπουμε και ακούμε! Πως εξηγούνται τα αγκαλιάσματα και οι συμπροσευχές του Πατριάρχη μας με τον Πάπα; Πού θέλουν να μας πάνε αυτά;» Καί έπειτα η κυρία αυτή που την ξέρετε, γιατί είναι συχνή φοιτήτρια στις ιερές Ακολουθίες της Εκκλησίας μας, μου είπε ελεγκτικά: «Εσείς οι Δεσποτάδες γιατί δεν μιλάτε και γιατί δεν διαμαρτύρεστε; Τα σημεία δεν τα βλέπετε; Η φωτιά που έπιασε στην Βηθλεέμ δεν σας λέει τίποτε;». Καί απευθυνόμενη έπειτα σε εμένα προσωπικά, μου είπε: «Θέλουμε από σας, σαν ποιμενάρχη που σας έχουμε, να μας εκπροσωπείτε σωστά και να μη μας προδώσετε». «Όχι, όχι, κ. Αθανασία, – της είπα – κάνετε προσευχή για μένα για να μη σας προδώσω. Τουλάχιστον, να έχω την δύναμη να διαμαρτύρομαι και να μη συμφωνώ με αυτά που γίνονται». Από την άλλη μεριά τώρα οι Γορτύνιοι με τις κουμπούρες τους και τα λάβαρά τους μου λένε συνεχώς: «Θέλουμε τον Δεσπότη μας να είναι ομολογητής της Ορθόδοξης πίστης. Τότε μόνο θα τον αγαπάμε και θα τον σεβόμαστε και θα τον έχουμε μπροστάρη».
Δεν είναι ανάγκη, αγαπητοί μου, και από την μία και από την άλλη πλευρά της λεβεντογέννας Μητρόπολης που υπηρετώ να μου λένε οι χριστιανοί πως πρέπει να πολιτεύομαι σαν Επίσκοπος· γιατί εγώ διαβάζω τα ιερά βιβλία των Αγίων Πατέρων μας και βλέπω τι έγραψαν και τι έκαναν αυτοί και θέλω στην δική τους γραμμή να ρυθμίζω την πορεία μου. Διαβάζω τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, που λέει για τους Παπικούς ότι είναι μεγάλοι και πολύ μεγάλοι αιρετικοί· και διαβάζω πάλι τον άγιο Κοσμά τον Αιτωλό που λέει: «Τον Πάπα να καταράστε, γιατί αυτός θα είναι η αιτία» (του κακού, εννοείται, η αιτία). Καί δεν θα πάρουμε λοιπόν εμείς οι νεώτεροι γομολάστιχα – του διαβόλου γομολάστιχα – για να σβήσουμε και να διαγράψουμε σαν λανθασμένη την ζωή και την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων μας. Σαν δεν ντρεπόμαστε! Τα «νιάνιαρα» εμείς που θέλουμε να κάνουμε δική μας θεολογία, που πάει ενάντια στην διδασκαλία των θεοφόρων Πατέρων της Εκκλησίας μας!... Σαν δεν ντρεπόμαστε πάλι, λέγω! Αφού οι Άγιοι Πατέρες μας κατεδίκασαν τον Παπισμό ως αίρεση και εξέφεραν μάλιστα και αναθεματισμούς εναντίον του, ποιοί είμαστε εμείς, τα «νιάνιαρα», ξαναλέγω, που δεν σκάσαμε ακόμη από το αυγό της θεολογικής γνώσης, και που δεν μάθαμε ακόμη την μέθοδο θεραπείας των παθών της ψυχής μας, και θέλουμε να κάνουμε άλλη «θεολογία», αντίθετη προς την δική τους; Όχι! Η καθαρή ορθόδοξη θεολογία της Εκκλησίας μας ονομάζει τον Παπισμό αίρεση και τον Οικουμενισμό παναίρεση!
Είναι η θεολογία που στην γραμμή των προηγουμένων Πατέρων εξέφρασε και ο τελευταίος ανακηρυχθείς άγιος της Εκκλησίας μας, ο μέγας θεολόγος, ο πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς. Διαβάστε το βιβλίο του «Άνθρωπος και Θεάνθρωπος» και θα τα βρείτε εκεί γραμμένα. Καί τώρα παρακαλώ: Όποιος έχει διαφωνία σ᾽ αυτά που γράφω, ας μου αποδείξει από τα ιερά κείμενα – γιατί η Εκκλησία μας έχει κείμενα –, ότι η πίστη των Παπικών δεν είναι αιρετική, αλλά είναι σύμφωνη με την πίστη των Πατέρων μας. Τότε και εγώ θα ανακαλέσω αυτά που γράφω ζητώντας μάλιστα και συγγνώμη. Αλλά δεν υπάρχει στα ιερά μας κείμενα λόγος των Αγίων Πατέρων που να αγκαλιάζει την παπική πλάνη. Τότε, πως εμείς αγκαλιάζουμε τον Πάπα και τον προσφωνούμε ως «αδελφό» και ως «αγιώτατο» και συμπροσευχόμαστε μαζί του; Δεν είναι αυτό ενάντια τακτική προς την γραμμή των Αγίων Πατέρων; Πόσο ντράπηκα, χριστιανοί μου, και πόσο σιχάθηκα, όταν είδα σε φωτογραφία έναν ορθόδοξο Επίσκοπο, φημιζόμενο μάλιστα για την θεολογία του (;), να κύπτει την κεφαλή του και να φιλεί το χέρι του αιρετικού Πάπα! Ντροπή!…
3. Αλλά μιλάμε για την προσευχή. Ο αγιασμένος Γέροντας πατήρ Παίσιος μας λέγει: «Γιά να συμπροσευχηθούμε με κάποιον πρέπει να έχουμε την ίδια πίστη μ᾽ αυτόν». Αυτός ο λόγος, χριστιανοί μου, του αγιασμένου Γέροντα, μας δίνει την βάση για να καταδικάσουμε τις συμπροσευχές που γίνονται με τους Παπικούς· γιατί οι Παπικοί είναι αιρετικοί και δεν έχουν την ίδια πίστη με ᾽μας. Επομένως, η συμπροσευχή με αιρετικούς δεν φτάνει στον Θεό, αλλά πέφτει στο κενό. Δεν ήταν όμως ανάγκη να μας το πεί ο πατήρ Παίσιος αυτό, ότι δηλαδή δεν πρέπει να συμπροσευχόμαστε με τους αιρετικούς, γιατί μας το λέει πρώτα το Ιερό Πηδάλιο· μας το λένε οι Ιεροί Κανόνες των Αγίων Πατέρων μας. Αυτοί οι Ιεροί Κανόνες πρέπει να κανονίζουν την πλεύση, την πορεία της Εκκλησίας μας. Καί κατά τους Ιερούς αυτούς Κανόνες τιμωρείται με αφορισμό και με καθαίρεση ο κληρικός εκείνος που συνεύχεται με αιρετικούς. Μερικοί κληρικοί λοιπόν, που συμπροσεύχονται με τον αιρετικό Πάπα και με τους Παπικούς καταδικάζονται από το Ιερό Πηδάλιο σε αφορισμό και σε καθαίρεση. Βλ. για παράδειγμα Κανόνες Ι´, ΜΑ´, ΞΕ´ των Αγίων Αποστόλων κ.α. Αλλά, χριστιανοί μου, προσοχή και σείς. Γιατί και σείς οι λαικοί τιμωρείστε με αφορισμό, αν συμπροσευχηθείτε με τους αιρετικούς Παπικούς. Τουλάχιστον, κρατηθείτε σείς οι λαικοί και γίνετε καλό παράδειγμα σε μερικούς φιλοπαπικούς κληρικούς και βάλτε τους φρένο στα προς τον γκρεμό άλματά τους· γιατί, όπως το αποδεικνύει από παλαιά η Εκκλησιαστική μας Ιστορία, εσείς ο πιστός λαός είστε ο φύλακας των ιερών μας Παραδόσεων.
Χριστιανοί μου, «στώμεν καλώς»! Το θέμα δεν είναι μικρό και ελάχιστο, γιατί είναι θέμα για την αμώμητη Πίστη μας, για την οποία χύθηκαν ποταμοί αιμάτων. Όλα ας τα χάσουμε, γυμνοί στο στρώμα ας πεθάνουμε, αλλά να πεθάνουμε Ορθόδοξοι χριστιανοί, κρατούντες και τηρούντες την ακρίβεια της Πίστης μας, ΑΜΗΝ.
-120x86.jpg)
