“Το Πάσχα, όπως συνηθίσαμε οι πολλοί να το γιορτάζουμε, δεν είναι το Πάσχα του Χριστού. Δεν έχει καμιά σχέση με τη σταυρική Του θυσία και την ένδοξη Ανάστασή Του” σημειώνει μεταξύ άλλων στην εγκύκλιό του για το Πάσχα ο Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης Συμεών.
Ολόκληρο το μήνυμα έχει ως εξής:
Αγαπητοί μου αδελφοί,
ΗΧΗΣΑΝ και πάλι οι αναστάσιμες καμπάνες! Ήρθε κι εφέτος η μέγαλη, η ολόλαμπρη εορτή του Πάσχα. Τον πνευματικό αγώνα που αναλάβαμε οι Χριστιανοί κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής· την κατανυκτική συμμετοχή μας στα άχραντα Πάθη του Νυμφίου της Εκκλησίας κατά τη Μεγάλη Εβδομάδα, διαδέχεται σήμερα η χαρά της Αναστάσεως του λυτρωτή μας Κυρίου.
Όλα λάμπουν. Όλα είναι φωτεινά. Όλα διατρανώνουν τη νίκη και τον θρίαμβο της ζωής. Η δημιουργία του Θεού. Η εποχή της Άνοιξης. Ο ήλιος που φωτίζει και ζωογονεί το πρόσωπο της γης. Τα δέντρα με την καταπράσινη φυλλωσιά τους. Τα λουλούδια που ανθισμένα μοσχοβολούν. Έμψυχα και άψυχα που διαλαλούν το ξαναζωντάνεμα της φύσεως.
ΠΑΝΩ ΑΠ᾽ ΟΛΑ όμως φεγγοβολούν οι εκκλησιές μας. Καί όλα την πανέορτη και φωταυγή νύχτα του Πάσχα μας αποκαλύπτουν τη δόξα της Αναστάσεως. Οι θεσπέσιες ψαλμωδίες. Το μελισσοκέρι που καίει. Το θυμίαμα που ευωδιάζει. Οι λαμπροφορεμένοι λειτουργοί. Τα πρόσωπα των πιστών που λάμπουν από την αναστάσιμη χαρά.
Στην κορυφαία τούτη εορτή του Πάσχα, που εορτάζει η Εκκλησία του Θεού, όπου γης και αν βρίσκεται, συμμετέχουμε κι εμείς, αδελφοί μου, τα μέλη της τοπικής μας Εκκλησίας. Επικοινωνώντας, λοιπόν, σήμερα μαζί σας, επιτρέψτε μου μαζί με την αναστάσιμη χαρά που μοιράζομαι μαζί σας να σας εμπιστευθώ και τους εόρτιους στοχασμούς μου.
* * *
ΕΝ ΠΡΩΤΟΙΣ τι είναι, τι σημαίνει για μας τους Χριστιανούς το Πάσχα; Ο απόστολος Παύλος γράφοντας προς τους Χριστιανούς της Κορίνθου μας παραδίδει ένα θαυμάσιο ορισμό : «Καί γαρ το Πάσχα ημών υπέρ ημών ετύθη Χριστός» (Α’ Κορ. 5,7).
Η δική μας εορτή του Πάσχα, το Πάσχα δηλαδή των Χριστιανών, συνίσταται στο γεγονός ότι θυσιάστηκε για χάρη μας ο Χριστός.
Ο Κύριός μας σταυρώθηκε για μας και πέθανε επί του Σταυρού. Τον θάνατό Του ακολούθησε η αποκαθήλωση και η ταφή Του. Καί την τριήμερη παραμονή Του στον τάφο διαδέχτηκε η εκ νεκρών ένδοξη Ανάστασή Του. Έτσι ολοκληρώθηκε το έργο της σωτηρίας του κόσμου. Με τον Σταυρό και την Ανάστασή Του ο Χριστός γίνεται το Πάσχα μας. Μας διαβιβάζει, όπως ψάλλουμε, από τον θάνατο στη ζωή και από τη γη στον ουρανό.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, πολλοί αδελφοί μας Χριστιανοί αγνοούν τη θεμελιώδη αυτή αλήθεια της πίστεώς μας και γι᾽ αυτό παρανοούν και τη σημασία της εορτής του Πάσχα.
Πάσχα γι᾽ αυτούς είναι ν᾽ αφήσουν τα σπίτια τους και την καθημερινότητά τους και να φύγουν. Να πάνε στα χωριά τους. Να ταξιδέψουν στο εξωτερικό. Να φτάσουν και στους πιο απίθανους εξωτικούς προορισμούς.
Πάσχα γι᾽ αυτούς είναι το ψήσιμο του οβελία. Να φάνε χωρίς όριο. Να πιούν χωρίς μέτρο. Να ξεφαντώσουν χωρίς περιορισμούς. Ο παχυλός υλισμός σε όλο του το μεγαλείο!
ΚΑΠΟΙΟΙ ίσως διαβούν και το κατώφλι της Εκκλησίας για να ανάψουν ένα κερί και να προσκυνήσουν όπως-όπως τον Εσταυρωμένο. Άλλοι θα βρεθούν στο πεζοδρόμιο και θα βλέπουν περίεργα τον Επιτάφιο να περνά. Καί οι πολλοί κατά την τελετή της Αναστάσεως τη νύχτα του Πάσχα θα σταθούν κάπου στο δρόμο ή στην πλατεία με μια λαμπάδα στο χέρι. Καί χωρίς καλά-καλά ν᾽ ακούσουν το Χριστός ανέστη από το θόρυβο των κροτίδων και τα πυροτεχνήματα, γρήγορα-γρήγορα θα κάνουν μεταβολή για να επιστρέψουν στα σπίτια τους για την απόλαυση της μαγειρίτσας!
Έτσι όμως ο Χριστός είναι ο μεγάλος απών. Καί το Πάσχα, όπως συνηθίσαμε οι πολλοί να το γιορτάζουμε, δεν είναι το Πάσχα του Χριστού. Δεν έχει καμιά σχέση με τη σταυρική Του θυσία και την ένδοξη Ανάστασή Του.
Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Παύλος ορίζοντας ότι το Πάσχα για μας τους Χριστιανούς είναι ο ίδιος ο Χριστός μας, υποδεικνύει και το πως οφείλουμε να εορτάζουμε την εορτή. Πως ακριβώς; «Όχι με το παλιό προζύμι, ούτε με προζύμι κακίας και πονηρίας, αλλά με άζυμα ειλικρινείας και αληθείας» (Α’ Κορ. 5,8).
Οι όροι «ζύμη» και «άζυμα» παραπέμπουν στις ιουδαικές συνήθειες εορτασμού του εβραικού Πάσχα. Στη γραφίδα του Αποστόλου προσλαμβάνουν καινούργιο περιεχόμενο. Εκφράζουν τον τρόπο με τον οποίο οφείλουμε να εορτάζουμε πλέον οι Χριστιανοί το δικό μας Πάσχα.
Με καθαρή καρδιά. Απαλλαγμένοι από κάθε είδους κακία και πονηρία. Οι Χριστιανοί αναγεννημένοι με τη χάρη του Βαπτίσματός μας αρνούμαστε πλέον κάθε σχέση με την αμαρτία που είναι η «παλαιά ζύμη». Έτσι και μόνο μπορούμε επάξια να συμμετέχουμε στον εορτασμό του Πάσχα.
Με τον ανυπόκριτο, ειλικρινή και καθαρό τρόπο ζωής που μας διδάσκει το Ευαγγέλιο. Η γνήσια χριστιανική μας ζωή —τα «άζυμα ειλικρινείας και αληθείας»— μας επιτρέπει να εορτάζουμε θεάρεστα το Πάσχα του Κυρίου. Ο εορτασμός μας να είναι μετοχή στη θεία ζωή του αναστημένου Κυρίου μας.
* * *
Αδελφοί μου αγαπητοί,
ΚΑΘΩΣ το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης ατενίζαμε συγκλονισμένοι τον Κύριό μας επί του σταυρού, ο ιερός υμνογράφος μας προέτρεπε :
«Ας μη γιορτάσουμε όπως οι Ιουδαίοι,
γιατί το δικό μας Πάσχα είναι ο ίδιος ο Χριστός
που θυσιάστηκε για μας.
Ας καθαρίσουμε τον εαυτό μας από κάθε είδους μολυσμό
και ειλικρινώς ας Τον παρακαλέσουμε :
Ανάστα, Κύριε, και σώσε μας ως φιλάνθρωπος που είσαι».
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ!
Με θερμές πασχάλιες ευχές
ο Επίσκοπός σας
† Ο ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΣΥΜΕΩΝ
-120x86.jpg)
