Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Οι αποκαλύψεις που έρχονται συνεχώς από την γειτονική Τουρκία σχετικά με το νέο σκάνδαλο των παρακολουθήσεων και των υποκλοπών τηλεφωνιών συνδιαλέξεων, φαίνεται έχουν πολύ περισσότερες διστάσεις από όσες έχουν γίνει γνωστές μέχρι σήμερα.
Όπως δείχνουν και τα πολλά στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας, οι παρακολουθήσεις αυτές «ακουμπούν» έμμεσα αλλά σαφώς και την δική μας χώρα, παρά του ότι δεν υπάρχει καμιά επίσημη σχετική αναφορά. Δύσκολα όμως μπορεί κανείς να αμφισβητήσει την άποψη ότι οι Γερμανοί σχεδίαζαν εδώ και καιρό την «υποδούλωση» της χώρας μας στο γερμανικό «άρμα εξουσίας» και ότι προετοίμαζαν με μεθοδικό τρόπο την επιχείρηση αυτή, ένας άξονας της οποίας «μπορεί να ήταν» και οι παρακολουθήσεις της ελληνικής πολιτικής ζωής, (δηλαδή το πολιτικό παρασκήνιο), από τις μυστικές τους υπηρεσίες, που όπως αποδεικνύεται τώρα είχαν πολλές «ειδικές» ικανότητες, ( ο νοών νοείτο), σε αυτόν τον τομέα.
Σύμφωνα με ένα αποκαλυπτικό δημοσίευμα της τούρκικης εφημερίδας, Aksam, οι μυστικές υπηρεσίες της Γερμανίας είχαν στήσει ένα καλά οργανωμένο δίχτυο παρακολουθήσεων των παρασκηνιακών πολιτικών εξελίξεων στην Τουρκία από το… 1990 και μετά. Το δίχτυο αυτό, εκτός των άλλων είχε παρακολουθήσει εκ του σύνεγγυς το παρασκήνιο των δυο μεγάλων ελληνοτουρκικών κρίσεων της εποχής εκείνης, δηλαδή την μεγάλη κρίση των Ιμίων που είχε φέρει τις δύο χώρες στα πρόθυρα πολεμικής σύρραξης και την κρίση του Οτσαλάν, τον Φεβρουάριο του 1999, όπου και πάλι Ελλάδα και Τουρκία είχαν έρθει αντιμέτωπες με το δάχτυλο στην σκανδάλη. Μάλιστα οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η γερμανική μυστική υπηρεσία, γνωστή σαν BND, είχε πάρει σαφή εντολή από την κυβέρνηση συνασπισμού της Γερμανίας ειδικά την περίοδο 1998 -2005, να παρακολουθεί όλες τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή όπου βρίσκεται η Τουρκία και φυσικά και η χώρα μας.
Ένα από τα επίκεντρα των γερμανικών παρακολουθήσεων ήταν και οι κινήσεις στην μεγάλη νατοϊκή βάση του Ιντζιρλίκ, όπου η πρόσβαρη των Γερμανών συναντούσε συχνά τις τουρκικές ενστάσεις, (;;;). Συγκεκριμένα σε επανειλημμένες αιτήσεις των Γερμανών για προσγείωση στην βάση αυτή γερμανικών πολεμικών αεροσκαφών είχαν συναντήσει την αντίδραση της Άγκυρας, όπως υποστηρίζει ενδεικτικά και η γερμανική Deutsce Welle, παρά του ότι το γεγονός αυτό έχει διαψευστεί από την τουρκική κυβέρνηση. Μάλιστα το τουρκικό υπουργείο Άμυνας υπερασπιζόμενο τις τουρκικές θέσεις στο θέμα αυτό, δηλαδή της ναοτικής βάσης του Ιντζιρλίκ, έχει υποστηρίξει ότι λόγω «τεχνικών» προβλημάτων δεν επετράπη στο παρελθόν η προσγείωση γερμανικών μεταγωγικών αεροσκαφών της γερμανικής πολεμικής αεροπορίας.
Το θέμα αυτό των παρακολουθήσεων έχει πολλές διαστάσεις και σύμφωνα με αρκετά δημοσιεύματα του τουρκικού τύπου, φαίνεται πως αντιμετωπίστηκε με σχετικά υποβαθμισμένο, (;;;) τόνο από τουρκικής πλευράς. Η αιτία για αυτή την αντιμετώπιση είναι, σύμφωνα και με σχετικό άρθρο του αρθρογράφου, Emre Uslu, της τουρκικής εφημερίδας Taraf, ότι και η Τουρκία είχε αναπτύξει, ένα δικό της ευρύ δίχτυο παρακολουθήσεων κυρίως των Τούρκων πολιτών που βρίσκονται στην Γερμανία και είχαν επιδοθεί κατά καιρούς σε αντικαθεστωτική δραστηριότητα. Συγκεκριμένα το δίχτυο αυτό λειτουργεί εδώ και χρόνια στο Βερολίνο όπου βρίσκεται και η μεγαλύτερη συγκέντρωση Τούρκων μεταναστών και παρακολουθεί τις κινήσεις αλεβιτικών και κουρδικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στη Γερμανία και έχουν απασχολήσει στο παρελθόν πολλές φορές τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες για αντικαθεστωτική δραστηριότητα.
Με λίγα λόγια ένας πραγματικά κυκεώνας παρακολουθήσεων μυστικών υπηρεσιών. Το ερώτημα που απασχολεί την δική μας πλευρά είναι το αν, πως, ποιοι, πότε και…γιατί, «μπορεί» να παρακολουθούσαν τους δημοσίους παράγοντες και πολιτικούς της Ελλάδας. Το θέμα αυτό έχει μεγάλο «βάθος» και να μην ξεχνάμε το «σκάνδαλο» των υποκλοπών από ξένες μυστικές υπηρεσίες του τότε Έλληνα πρωθυπουργού, κ Καραμανλή, την περίοδο 2005-2006 που έμεινε στο «σκοτάδι».
