του μητροπολίτου Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού Δανιήλ
(από το Σαββατιάτικο ένθετο της Δημοκρατίας για την Ορθοδοξία)
Η εορτή της Αναστάσεως του Κυρίου Ιησού Χριστού γεμίζει την ψυχή των πιστών από ευφροσύνη με το υψηλό περιεχόμενό της και τη μεγάλη σημασία της. Οι πιστοί χαιρόμαστε το Πάσχα, επειδή πιστεύουμε ότι το Πάσχα είναι:
α. Εορτή της αγάπης. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός θυσιάστηκε από αγάπη για όλους τους ανθρώπους, όπως διδάσκουν οι άγιοι Απόστολοι (Ιωάννου γ’ 16, Προς Ρωμαίους ε’ 8).
β. Εορτή νίκης της ζωής κατά του θανάτου. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός με την Ανάστασή Του κατήργησε τις συνέπειες της παραβάσεως της εντολής του Θεού το «η δ’ αν ημέρα φάγητε απ’ αυτού θανάτω αποθανείσθε» (Γενέσεως β’ 17).
Το «θανάτω αποθανείσθε» σήμαινε πρώτα τον σωματικό θάνατο, που είναι χωρισμός της ψυχής από το σώμα, και δεύτερο τον πνευματικό θάνατο, που είναι αιώνιος χωρισμός του ανθρώπου από τον Θεό.
Σ’ αυτό τον νόμο υπήχθησαν όλοι οι άνθρωποι, ευσεβείς και ασεβείς, όπως διδάσκει ο Απόστολος Παύλος (Προς Ρωμαίους ε’ 14)
Ο Απόστολος Παύλος, συνεχίζοντας τους θεολογικούς στοχασμούς του, εξηγεί ότι όπως οι συνέπειες της αμαρτίας των προπατόρων Αδάμ και Εύας επήλθαν σε ολόκληρο το ανθρώπινο γένος έτσι και η δωρεά της Αναστάσεως προσφέρεται από τον Θεό σε ολόκληρο το ανθρώπινο γένος (Προς Ρωμαίους ε’ 15-21)
Ο Κύριος επανήλθε στη ζωή τρεις ημέρες μετά τον θάνατό Του, αφού δεν ήταν δυνατόν ο θάνατος να εξουσιάζει τον αρχηγό και χορηγό της ζωής και ένωσε τα το πριν διεστώτα τον Θεό και τον άνθρωπο.
γ. Εορτή της αυτοθυσίας. Ο Κύριος στην αρχιερατική προσευχή Του εξήγησε τον σκοπό της θυσίας Του (Ιωάννου ιζ’ 19).
Διδάσκει ο Απόστολος Παύλος: «Ο Χριστός, παρόλο που ήμασταν ακόμη ανίκανοι να κάνουμε το καλό, πέθανε για μας, τους ασεβείς ανθρώπους, στον προκαθορισμένο καιρό. Δύσκολα θα έδινε κανείς τη ζωή του ακόμη και για έναν δίκαιο άνθρωπο. Ισως αποφάσιζε κανείς να πεθάνει για κάποιον καλό άνθρωπο» (Προς Ρωμαίους ε’ 6-7. Βλ. και Προς Εβραίους β’ 9-10).
δ. Εορτή της συγγνώμης, της συγχώρεσης ή άφεσης, της καταλλαγής. Οι τρεις αυτές έννοιες συνδέονται μεταξύ τους ως εξής:
Ο άνθρωπος ζητεί συγγνώμη για τις αμαρτίες του από τον Θεό για την παράβαση των εντολών Του κατά το «συγγνώμη εκ του τάφου ανέτειλε».
Ο Θεός δέχεται τη συγγνώμη και συγχωρεί τον άνθρωπο, του δίδει δηλαδή άφεση αμαρτιών, έτσι επέρχονται η καταλλαγή και η συμφιλίωση, και αποκαθίσταται η κοινωνία Θεού και ανθρώπου (Προς Ρωμαίους ε’ 10-11 και Προς Κορινθίους Β ε’ 19).
ε. Εορτή της αλληλεγγύης. Ο Κύριός μας ζήτησε να μη λησμονούμε τους αδυνάτους, τους ασθενείς, τους εγκαταλειμμένους, τους πονεμένους, τους ευρισκομένους στο περιθώριο της ζωής και της κοινωνίας.
στ. Εορτή της αδελφοσύνης. Ο Κύριος μας δίδαξε να θεωρούμε τους συνανθρώπους μας αδελφούς μας λέγοντας: «Πάντες δε υμείς αδελφοί έστε» (Ματθαίου κγ’ 8).
Ο κορυφαίος των αγίων Αποστόλων Πέτρος προτρέπει τους πιστούς: «Την αδελφότητα αγαπάτε» (Α Πέτρου β’ 17, βλ. και Α Πέτρου ε’ 9).
Αυτές είναι οι αξίες και τα βάθρα της ευαγγελικής ζωής του χριστιανού. Αυτό είναι και το άθλημα του χριστιανού.
Γι’ αυτό είμαστε περήφανοι που πιστεύουμε στον Κύριο Ιησού Χριστό και είμαστε χριστιανοί.
-250x180.jpg)
