Η εκλογική συμπεριφορά της μουσουλμανικής Μειονότητος στις Ευρωεκλογές του 2014 – Προβληματισμοί επάνω στους «άτεγκτους» αριθμούς
Του Μητροπολίτου Αλεξανδρουπόλεως Ανθίμου
Μελέτησα επισταμένως τα ελάχιστα δημοσιεύματα που κυκλοφόρησαν μετά τις Ευρωεκλογές του Μαΐου 2014 και είχαν ως θέμα την ψηλάφηση του μηνύματος που έστειλαν. Θα καταθέσω παρακάτω τη δική μου εκτίμηση, τεκμηριωμένη με αριθμούς, διανθισμένη με απόψεις, όμως μέσα από αμείλικτα ερωτήματα.
Το Κόμμα Ισότητος, Ειρήνης και Φιλίας (DEB) έλαβε: 42.620 ψήφους πανελλαδικά, ποσοστό 0,71%.
Στη Ροδόπη, ΚΙΕΦ: 25.857 ψήφους (41,68%), ΝΔ: 10.182 (16,41% 2ο Κόμμα)
Στην Ξάνθη, ΚΙΕΦ: 15.378 ψήφους (25,89%), ΝΔ: 10.447 (17,59% 2ο Κόμμα)
Στον Έβρο, ΚΙΕΦ: 1.220 ψήφους (1,45%)
Στα Δωδεκάνησα, ΚΙΕΦ: 15 ψήφους
Στην Αττική, ΚΙΕΦ: 1 ψήφος
Συνολικά στην Περιφέρεια ΑΜΘ, το ΚΙΕΦ έλαβε 42.533 ψήφους (12,23%) και αναδείχτηκε 3ο Κόμμα.
Στο Δήμο Αρριανών, (τουρκογενείς και Πομάκοι), το ΚΙΕΦ ψήφισαν 10.800 (90,14%) ενώ το ΣΥΡΙΖΑ 237 (1,98%).
Στο Δήμο Μύκης, (τουρκογενείς και Πομάκοι) το ΚΙΕΦ πήρε 70,37%.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2012 είχε αναδειχθεί πρώτο Κόμμα στο Νομό Ξάνθης με 38,6% (στα πομακοχώρια 65,8%), ενώ στις Ευρωεκλογές του Μαΐου 2014 έπεσε δραματικά στο 17,11%.
Συμπέρασμα: Τουρκογενείς, Πομάκοι και Ρομά, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, ψήφισαν ΚΙΕΦ, αγνοώντας τους υποψηφίους Ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και του ΚΚΕ.
Η Φυσιογνωμία του ΚΙΕΦ
Διακινεί την πεποίθηση ότι η Μειονότητα είναι τουρκική, δηλαδή εθνική και όχι θρησκευτική, όπως λέει η Συνθήκη της Λωζάννης. Είναι Κόμμα εθνικιστικό, συντηρητικό, αλλά όχι αποσχιστικό, τουλάχιστον ρητορικά. Στόχος του είναι να πιέζει την εκάστοτε ελληνική Κυβέρνηση για τη διασφάλιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων της Μειονότητος στο πλαίσιο της ελληνική έννομης τάξης.
Κάποιες ανάλογες θέσεις του θα μπορούσαν να συσχετισθούν με το Κόμμα «Ομόνοια» της ελληνικής Μειονότητος στην Αλβανία.
Υπήρξαν φωνές, άλλοτε ειλικρινώς αγωνιώδεις κι άλλοτε δημαγωγικά πρόχειρες, όπως: «χάνουμε τη Θράκη – Stop» (Χαρδαβέλας), και «Κραυγή απόγνωσης των χριστιανών (της Θράκης)» – «οι γκρίζοι λύκοι, μας διώχνουν από τον τόπο μας» (Επίκαιρα 29-5-2014), που ανέβασαν την επιρροή και τα ποσοστά του ΚΙΕΦ: Εκλογές 1989: 36.353 ψήφοι, 1993: 38.686 ψήφοι και 1990: 45.981 ψήφοι.
Υπήρξαν κι άλλες, εγκληματικά εθνικές αβλεψίες, συνυφασμένες με πολιτική ολιγωρία, που δεν εκτίμησαν επαρκώς κάποια γεγονότα, όπως:
Μετά την ψήφιση του εκλογικού Νόμου που όριζε για τις εθνικές εκλογές, απαραίτητο ποσοστό εισόδου Κόμματος στη Βουλή 3%, η Μειονότητα έθετε υποψηφίους στα υπόλοιπα Κόμματα, τους πριμοδοτούσε μαζικά, τους εξέλεγε και στη συνέχεια, ως εκλεγμένοι Βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου φωτογραφίζονταν καταθέτοντας στεφάνι στο Μαυσωλείο του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ή κάτω από τη σημαία του αυτονομιστικού «Συλλόγου Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτ. Θράκης» ή φιλώντας το χέρι του Τούρκου Προξένου στην Κομοτηνή!
Κι ακόμα, το πολιτικό έγκλημα της αποπομπής και του εξευτελισμού της μουσουλμάνας Ρομά, κ. Σουλεϊμάν Σαμπιχά, από την τουρκογενή μουσουλμανική Μειονότητα, «δημοσιοποίησε» με τον πλέον ακραίο και προκλητικό τρόπο, ότι η Μειονότητα της Θράκης έχει ενιαία εκλογική συμπεριφορά, είναι γκετοποιημένη όμηρος μιας ηγετικής μουσουλμανικής ελίτ, πλήρως υποταγμένη στις απαιτήσεις του Προξενείου.
Υπάρχουν, βεβαίως, και συνετές τακτικές, εθνικά ευεργετικές, που όμως πρέπει να ολοκληρωθούν, όπως ο Νόμος 4115/2013, για τον διορισμό Ιμάμηδων για την ελληνόγλωσση διδασκαλία του Κορανίου στα Δημόσια σχολεία, που απετέλεσαν την πρώτη μεγάλη μάχη που έχασε το τουρκικό Προξενείο.
Πάντως, χρειάζεται υπεύθυνη στάση και εντελεχής εξέταση κάποιων ζητημάτων, όπως:
Ποιό είναι τελικά το μέγεθος «εισαγωγής» εκλογέων ελληνικής υπηκοότητος από την Τουρκία; Η πρόβλεψη της Realnews ήταν για 7.000 ανθρώπους. Ο τ. Υπουργός κ. Στυλιανίδης, δήλωσε ότι: «μόνο 700-800 Θρακιώτες μετανάστες προσήλθαν από τη γειτονική χώρα» (Εφημ. «Χρόνος» 28/5/2014).
Ποιό είναι το μέγεθος της εσωτερικής συνεννοήσεως και πριμοδοτήσεως μεταξύ ΚΙΕΦ και Δημοτικών – Περιφερειακών παρατάξεων στη Θράκη;
Πόσο ισχυρή είναι η εμφάνιση του πολιτικού Ισλάμ στη Θράκη; ποιά ακριβώς είναι η δράση των τουρκομουσουλμανικών αδελφοτήτων που διακινούν χρήματα, ανθρώπους και κυρίως ιδέες, εντελώς ξένες με το παραδοσιακό Ισλάμ της Θράκης;
Ποιό είναι το μέγεθος ενός συντηρητισμού ξένου στις θρακιώτικες παραδόσεις, που προσπαθούν να επιβάλουν τα τελευταία χρόνια στη Μειονότητα και πόση είναι η σαφής στροφή της μουσουλμανικής νεολαίας στη θρησκεία; Πόσο αξιοποιείται η θρησκευτικότητα, σαν «συγκολλητικό» ενωτικό στοιχείο της Μειονότητος; Η μπούργκα – που έκανε δειλά την εμφάνισή της – θα πάρει τελικά τη σκυτάλη από το φερετζέ; ή θα υπερισχύσει η εκλεπτυσμένη μαντίλα με τα φωτεινά σχέδια που λειτουργεί ως θρησκευτικό σύμβολο, αλλά όχι ως άρνηση της γυναίκας στο σύγχρονο κόσμο;
Ανάγκη εθνικών επιτρεπτών παραδοχών
Είναι εξάπαντος και επιτακτικά αναγκαίο να ορισθούν, τέλος πάντων, εθνικά επιτρεπτές παραδοχές. Κάποια ερωτήματα που εγείρονται και γυρεύουν εναγωνίως απάντηση είναι:
Γιατί τα αρμόδια Υπουργεία δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, με αποτέλεσμα, υποθέσεις και ζητήματα Ελλήνων μουσουλμάνων πολιτών να «διαχειρίζεται» η Υπηρεσία Πολιτικών Υποθέσεων του ΥΠΕΞ, αντί να ασχολείται μόνο με την αυτονόητη υποχρέωση του ΥΠΕΞ να βοηθά στην ακριβή τήρηση των διεθνών συμβατικών υποχρεώσεων της Χώρας;
Γιατί είναι ακόμα επιτρεπτές οι παράλληλες δομές θρησκευτικής Κατηχήσεως, ελεγχόμενες άλλες από τον Φετουλάχ Γκιουλέν, άλλες από το Προξενείο κι άλλες από το ΚΙΕΦ;
Γιατί σε όλα σχεδόν τα μουσουλμανικά σπίτια υπάρχουν δορυφορικά πιάτα, ώστε να βλέπουν οι μουσουλμάνοι τηλεοπτικά προγράμματα από την Τουρκία; Ποιό έλλειμμα παιδείας, πολιτισμού και γλώσσας δημιουργεί αυτήν την ανάγκη;
Γιατί δεν αξιολογείται και δεν εξάγονται συμπεράσματα από το Πρόγραμμα Εκπαίδευσης των παιδιών της μουσουλμανικής Μειονότητος στην ελληνική Θράκη;
Γιατί δεν λύνει οριστικά το Υπουργείο Παιδείας, το αναχρονιστικό πλαίσιο της μειονοτικής Εκπαίδευσης;
Γιατί δεν ξεπερνιούνται οι αγκυλώσεις και τα προβλήματα που παράγονται από τη λειτουργία των ιδιωτικών φροντιστηρίων (Kuran Kursu), που κύριο στόχο έχουν την χειραγώγηση και όχι τη διδασκαλία των κειμένων του Κορανίου;
Γιατί οι Μουφτείες δεν υποστηρίζονται από το ελληνικό Κράτος;
Γιατί στις αστικές περιοχές το ΚΙΕΦ είχε την μικρότερη αποδοχή, ενώ σε σημεία, όπου υπήρξαν έργα και παρεμβάσεις της Πολιτείας (όπως η Σμίνθη όπου πρόσφατα εγκαινιάσθηκε τζαμί), το ΚΙΕΦ έλαβε μόλις 20% (240 ψήφους από τους 880 ψηφίσαντες);
Τελικά, ισχύει χωρίς αστερίσκους και προϋποθέσεις, η αρχή και το δικαίωμα του ατομικού αυτοπροσδιορισμού; Αν ναι, τότε ο κάθε μουσουλμάνος μπορεί να θέτει όποιο επιθετικό προσδιορισμό επιθυμεί, μπροστά από τη Μειονότητα της ελληνικής Θράκης.
Δύο επικίνδυνοι εθνικισμοί
Οφείλουμε να ομολογήσουμε με παρρησία, ότι από την εποχή που υπογράφηκε η Συνθήκη της Λωζάννης, η μουσουλμανική Μειονότητα της ελληνικής Θράκης παραμένει εγκλωβισμένη στις συμπληγάδες δύο εθνικισμών: του τουρκικού και του ελληνικού.
Είναι ηθικό κάτι τέτοιο; είναι συμβατό με δημοκρατικούς όρους Δικαίου, να είναι τα τζαμιά χώροι άσκησης κομματικής Πολιτικής και οι θρησκευτικοί λειτουργοί τους να δίνουν «γραμμή» στους πιστούς πριν από κάθε εκλογική διαδικασία;
Όταν η ανεργία στον ορεινό όγκο της ελληνικής Θράκης και στα μειονοτικά χωριά έχει απογειωθεί, άραγε πόσο εύκολο είναι στους καλλιεργητές καπνού και στους οικοδόμους, που έχασαν τα εισοδήματα τους, να αντισταθούν στις προ(σ)κλήσεις του Προξενείου για παροχή οικονομικών επιδομάτων και εύρεση εργασίας σε Γερμανία και Τουρκία; (Μόνο από τον Εχίνο τα τελευταία χρόνια μετανάστευσαν 600 άνδρες).
Πόσο θα διαρκέσει η μυωπία εθνικιστικών και -δυστυχώς- εκκλησιαστικών κύκλων που δεν βλέπουν ότι η Ίδρυση Προγράμματος μουσουλμανικών/ισλαμικών Σπουδών στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ, είναι η πλέον ισχυρή και συγχρόνως ευεργετική κίνηση της ελληνικής Πολιτείας, για ικανοποίηση παγίων αιτημάτων της Μειονότητος και περιορισμού της παρεμβατικότητος της Άγκυρας σ’ αυτήν;
Σχετικά με το όνομα των μειονοτικών συλλόγων της Θράκης. Σε τρεις ελληνικές Υποθέσεις («Τουρκική Ένωση Ξάνθης», «Πολιτιστικός Σύλλογος Τούρκων Γυναικών Ροδόπης», «Σύλλογος Νεολαίας Μειονότητας Έβρου»), το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ακύρωσε την επιμονή των Ελληνικών Δικαστηρίων να μην εγκρίνει τα Καταστατικά τους. Το ΕΔΑΔ τόνισε ότι το Κράτος οφείλει να προστατεύει την έκφραση ιδεών, ακόμα κι αν αυτές προκαλούν ή σοκάρουν την κοινωνία. «Σε μια δημοκρατική κοινωνία», λέει το Δικαστήριο του Στρασβούργου, «δεν νοείται ο προληπτικός περιορισμός του δικαιώματος, ούτε ότι η αναφορά σε εθνικό προσδιορισμό συνεπάγεται κίνδυνο για μια δημοκρατική κοινωνία». Έχει η Χώρα μας, ξεκάθαρη θέση για το συγκεκριμένο θέμα; ή θα συνεχίσει την πρακτική της εργαλειακής χρήσης του Δικαίου;
Είναι αποφασισμένη η Πολιτεία να πείσει τη Μειονότητα ότι ο τρόπος με τον οποίο διορίζει στην Κομοτηνή, στην Ξάνθη και στο Διδυμότειχο, τις τρεις Διαχειριστικές Επιτροπές Μουσουλμανικής Περιουσίας, είναι ο πιο ενδεδειγμένος;
Γιατί η Ελλάδα είναι η μόνη Ευρωπαϊκή χώρα που εφαρμόζει τη Σαρία, δηλαδή το δίκαιο του Ισλάμ για τους Μουσουλμάνους πολίτες της; Ο Νόμος 147/1914, ο οποίος ακόμα διατηρείται σε ισχύ, ορίζει ότι κατ’ απόκλιση του Αστικού Κώδικα, η Σαρία διέπει την οικογενειακή κατάσταση (γάμος, διαζύγιο, διατροφή, επιτροπεία, κηδεμονία, ισλαμική διαθήκη) των ελλήνων μουσουλμάνων. Καμμία άλλη Ευρωπαϊκή χώρα (ούτε η Τουρκία), δεν επιτρέπει την υποκατάσταση του εθνικού της (κοσμικού) Δικαίου από τους Ιερούς Κανόνες οποιασδήποτε θρησκείας. Η αντίστοιχη πρόβλεψη για τους Έλληνες Εβραίους καταργήθηκε το 1946 με την εισαγωγή του Αστικού Κώδικα. Η Μειονότητα μπορεί να συζητήσει τέτοια θέματα; είναι έτοιμη να ζητήσει την κατάργηση της Σαρία; μήπως την θέλει;
Πώς απαντάει η Ελλάδα στις προκλήσεις και στις δράσεις του «Συλλόγου Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτ. Θράκης» και της «Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης»; Οι αλυτρωτικές εκφράσεις τους και τα προβλήματα που δημιουργούν, μέχρι πότε δεν θα αντιμετωπίζονται;
Πότε θα συζητηθεί με επικαιροποιημένο, νηφάλιο, συντεταγμένο και επιστημονικό διάλογο, το αν η Συνθήκη της Λωζάννης συνεχίζει να είναι ισχυρό και μη αναθεωρήσιμο κείμενο που δεσμεύει σήμερα απόλυτα τις δύο χώρες, Ελλάδα και Τουρκία;
Ποια είναι τα όρια στη σκιώδη δράση της Άτυπης Συμβουλευτικής Επιτροπής, η οποία λειτουργεί ως μοχλός χειραγώγησης της Μειονότητος;
Πότε επιτέλους θα λυθεί ο «γόρδιος δεσμός» της ανεγέρσεως τζαμιού στην Αθήνα;
Πώς αποτιμάται η δραστηριοποίηση κατά τα τελευταία έτη, στην ελληνική Θράκη του θρησκευτικού τάγματος του ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν;
Το Τουρκικό Προξενείο στην Κομοτηνή
Γιατί ενισχύεται συνεχώς ο ρυθμιστικός του ρόλος στη Θράκη με κίνδυνο να κατασταθεί η περιοχή περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας;
Γιατί φοβήθηκε την επιλογή των Ιεροδιδασκάλων από Επιτροπές υπό την Προεδρία του Μουφτή, στις οποίες συμμετείχαν μόνο μουσουλμάνοι; Μήπως φοβήθηκε ότι οι Ιεροδιδάσκαλοι θα μπορούσαν να είναι το εκλεκτορικό σώμα ώστε να βρεθεί λύση και για το θέμα του τρόπου ανάδειξης των Μουφτήδων;
Έχει η ελληνική Πολιτεία τη διάθεση να περιορίσει τους Τούρκους διπλωμάτες του Προξενείου, στα καθήκοντά τους, όπως αυτά καθορίζονται από τη Διπλωματική Δεοντολογία και να θέσει όρια στις κινήσεις τους, όπως επιβάλλει το διεθνές Διπλωματικό Δίκαιο;
Μήπως ήρθε η ώρα να συζητήσουμε την κατάργηση του Τουρκικού Προξενείου στην Κομοτηνή, το οποίο λειτουργεί σε αμοιβαιότητα με το Ελληνικό Προξενείο της Κωνσταντινουπόλεως; Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο; Είμαστε έτοιμοι να το προτείνουμε;
Τα παραπάνω ερωτηματικά, απορρέουν από την πραγματικότητα που βλέπουμε και βιώνουμε όσοι κατοικούμε στη Θράκη. Θα μπορούσαν άνετα να τα προσυπογράψουν και οι μουσουλμάνοι συμπατριώτες μας στη Θράκη, όμως, μακάρι να μη χρειαστεί να δει το φως της δημοσιότητος, παρόμοιο συνυπογεγραμμένο κείμενο. Οι Επίσκοποι των χριστιανών της Θράκης, ως εκ της ευαγγελικής μας ανατροφής, αισθανόμαστε την ευθύνη της προστασίας και των μουσουλμάνων θρακιωτών και της απαλλαγής τους από τη σιδερένια μέγγενη της Άγκυρας. Οφείλουμε να το κάνουμε αυτό, επειδή μας το κληροδοτεί η πολιτισμική μας καταγωγή και· «ο νοών νοείτω»: πριν μας επιβληθεί!
Εξάλλου οι χριστιανοί Έλληνες, δεν θελήσαμε ποτέ να βγάλουμε τον Χριστό από τη ζωή μας και γι’ αυτό δεν προσπαθήσαμε ποτέ να βγάλουμε τον Μωάμεθ από τη ζωή των συμπολιτών μας. Το ΚΙΕΦ τρέμει ένα πράγμα που τελικά θα είναι αυτό που θα το καταστρέψει: είναι το Ισλάμ. Οι Μουσουλμάνοι της Θράκης, ξέρουν ότι η Ελλάδα, ακόμα κι αν έκανε χίλια λάθη, ένα σεβάστηκε, όσο τίποτε άλλο: το Ισλάμ.
Να τολμήσω μια πρόβλεψη: Υπό τον όρο ότι η ελληνική Πολιτεία θα πράξει με ψυχραιμία και σύνεση τα αυτονόητα, το ΚΙΕΦ δεν πρόκειται να δημιουργήσει κανένα σοβαρό πρόβλημα, ούτε στην Ελλάδα, ούτε στους χριστιανούς της Θράκης. Θα δημιουργήσει όμως πολλά προβλήματα στην ίδια τη Μειονότητα.
Χρειάζονται, λοιπόν, τεκμηριωμένες απαντήσεις που θα γίνουν πιστευτές και θα διαρκέσουν στο χρόνο. Μέχρι τότε, καλά θα κάνουν να σιγήσουν οι εφήμεροι θρακολόγοι κινδυνολόγοι και οι τυχάρπαστοι θρακοσωτήρες, που μόνο εμείς γνωρίζουμε πόσο κακό κάνουν, σ’ αυτό που πρόχειρα, επιδερμικά και αβασάνιστα, τάχα υποστηρίζουν.
Και μια τελευταία επισήμανση. Ναι, ήταν εντυπωσιακά τα ποσοστά του ΚΙΕΦ στις Ευρωεκλογές του 2014. Όμως, όταν τελείωσαν οι πανηγυρισμοί, όταν έκλεισαν οι πόρτες κι έφυγαν οι δημοσιογράφοι, το κλίμα άλλαξε, έγινε βαρύ. Δεν ήταν πια πανηγυρικό γιατί με τον τρόπο και την ένταση που το ΚΙΕΦ έθεσε το εκλογικό διακύβευμα, η Μειονότητα (σοφή από τις εμπειρίες του παρελθόντος και γνωρίζοντας ότι η Άγκυρα την έχει εγκαταλείψει, όποτε το έκρινε σκόπιμο), έδωσε διπλή απάντηση. Με το ένα χέρι σήκωσε το ΚΙΕΦ και με το άλλο, κάλεσε την ελληνική Πολιτεία να κάνει αυτό που πρέπει. Ας ξαναδιαβάσουν, λοιπόν, οι «Αθηναίοι» τα εκλογικά αποτελέσματα και τότε, ίσως καταλάβουν ότι στη Θράκη, εδώ που βρίσκεται η αρχαία Μαρώνεια, η Παναγία η Κοσμοσώτειρα και το τέμενος του Βαγιαζίτ, τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται από την πλατεία Συντάγματος.
-120x86.jpg)
