Εκπροσωπώντας τον Μητροπολίτη Νεαπόλεως Βαρνάβα, ο π.Γεώργιος Μίλκας απηύθυνε το ύστατο χαίρε κατά την εξόδιο Ακολουθία του μακαριστού Μητροπολίτου Σταυροπηγίου κυρού Αλεξάνδρου, κατά σάρκα αδελφού του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας κ. Παντελεήμονος.
Αναλυτικά ο επικήδειος του π.Γεώργιου, πνευματικού τέκνου και συνεχιστή του έργου του εκλιπόντος στην ενορία Ευαγγελιστρίας Ευόσμου:
Σεβαστέ μου Πατέρα,
σήμερα που στέκομαι μπροστά σου, για τελευταία φορά, επίτρεψέ μου να σου μιλήσω όπως ο γυιός μιλάει στον Πατέρα: Στον ενικό όχι του θράσους και της αναίδειας, αλλά της υιικής αγάπης και με την προσφώνηση που πάντα αγαπούσες και προτιμούσες ΠΑΤΕΡΑ.
Ζητώ συγνώμη προκαταβολικά απ’ τους αγίους αρχιερείς και όλους τους παρισταμένους που δεν θα εκφωνήσω επικήδειο, αλλά λίγα και φτωχά λόγια ευγνωμοσύνης.
Απλά αγριολούλουδα από τον κήπο του Ευόσμου.
Α΄
Εκπροσωπώ τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη μας Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβα, ο οποίος για πραγματικά ανειλημμένες υποχρεώσεις δεν μπόρεσε να παραστεί σ’ αυτήν την εξόδιο ακολουθία.
Μου είπε να «φωνάξω» για μια ακόμη φορά, (κάτι που έστω και αν εμείς δεν πούμε, «οι λίθοι κεκράξονται»):
Ότι μεγάλη και παντοτινή θα είναι η ευγνωμοσύνη
της Μητρόπολής μας σε Σένα
που υπήρξες ο πρώτος αφοσιωμένος συνεργάτης, η πρώτη βακτηρία, ο πολύτιμος συνιδρυτής, το δεξί χέρι του πρώτου Αγγέλου της τοπικής μας Εκκλησίας, του μακαριστού πλέον άρχοντα Μητροπολίτη Διονυσίου.
Τον υποδέχθηκες όχι σαν τοποτηρητής, αλλά σαν παιδί τον πατέρα.
Συνήθως σ’ αυτές τις περιπτώσεις λέμε:
Δύσκολα Χρόνια. Σχήμα λόγου!!!
Εδώ όμως πραγματικότητα: 1974.
Συνήθως σ’ αυτές τις περιπτώσεις λέμε:
Ξεκινήσαμε από το μηδέν. Σχήμα λόγου!!!
Εδώ όμως πραγματικότητα: Δεν υπήρχε ούτε καρφίτσα.
Πλούσιοι σε ελλείψεις.
Συνήθως σ’ αυτές τις περιπτώσεις λέμε:
Σου ανοίγω την καρδιά μου. Σχήμα λόγου!!!
Εδώ πραγματικότητα:
– Το ταπεινό σπίτι της Νεάπολης (Αυστραλίας 16), πρώτο επισκοπείο.
– Το μικρό δωμάτιό σου, πρώτο γραφείο του νέου επισκόπου.
– Το αυτοκίνητό σου, αυτοκίνητο της Μητρόπολης και συ πρώτος οδηγός του.
– Οι γονείς σου (αξέχαστοι κυρ. Βασίλης και κυρά Βασιλεία), γονείς του.
– Η καρδιά σου, καρδιά του.
Αυτά και άπειρα άλλα δεν θα ξεχαστούν ποτέ, προπάντων γιατί είναι γραμμένα στις δέλτους του ουρανού.
Για όλα αυτά, μου είπε ο επίσκοπός μας, να σου πω ξανά ένα μεγάλο «Ευχαριστώ» και να σου φιλήσω ταπεινά το χέρι.
Β΄
Βρίσκομαι όμως εδώ εκπροσωπώντας και τα χιλιάδες πνευματικά σου τέκνα από την πολυαγαπημένη σου ενορία Αγ. Αθανασίου & Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Ευόσμου.
Την ενορία που όργωσες και πότισες με ιδρώτα και αίμα για να αναδείξεις μέσα σ’ αυτήν «συμπολίτες των αγίων και οικείους του Θεού».
Την ενορία που βρήκες, άσημο χωριό, όταν την πρωτογνώριζες στις 18 Οκτωβρίου 1970 (του Αγ. Λουκά), και την άφηνες, όταν εκλεγόσουν Μητροπολίτης Αργυροκάστρου της μαρτυρικής Βορείου Ηπείρου, περίλαμπρη, ζωντανή, αγωνιστική, βαριά κληρονομιά και παρακαταθήκη στους διαδόχους σου.
Την ενορία που δεν αντάλλαξες με άλλες περίζηλες θέσεις, που αξίως σου προσφέρθηκαν, γιατί την είχες 1η θέση (μετά το Θεό) στην καρδιά σου.
Τον Εύοσμο που αγάπησες και σ’ αγάπησε.
Έτσι σήμερα
Βρίσκονται εδώ, σε ευγνωμονούν και σου φιλούν το χέρι
οι διάδοχοι σου πατέρες στο ενοριακό έργο.
Είναι αλήθεια ότι μας φόρτωσες βαρύ φορτίο, ασήκωτο για τους αδύναμους ώμους μας.
Σε ευχαριστούμε όμως που, μαζί με τους άξιους κατά καιρούς συνεφημερίους σου, σπείρατε ώστε εμείς στον κήπο αυτό «εισεληλύθαμεν» και θερίζουμε.
Βρίσκονται εδώ, σε ευγνωμονούν και σου φιλούν το χέρι
Οι ιεροψάλτες μας, οι νεωκόροι μας, και οι στρατιές των εθελοντών που όλα αυτά τα χρόνια εμπνευσμένοι απ’ το παράδειγμά σου και πυρπολημένοι απ’ τη φλόγα του ιεραποστολικού σου ζήλου ΔΙΑΚΟΝΟΥΝ τη ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.
Βρίσκονται εδώ, σε ευγνωμονούν και σου φιλούν το χέρι
Οι εκατοντάδες επιστήμονες που βοήθησες να σπουδάσουν, που στήριξες, που φιλοξένησες στο οικοτροφείο της Θεσσαλονίκης που με προσωπικές σου οικονομίες χρόνια διατηρούσες.
Βρίσκονται εδώ, σε ευγνωμονούν και σου φιλούν το χέρι
Οι χιλιάδες που πήραν φαγητό και βοήθεια απ’ το συσσίτιο του Αγ. Αθανασίου, το 2ο σ’ όλη τη Θεσσαλονίκη, στήριγμα και παρηγοριά απ’ την ακούραστη παρουσία σου στις δυσκολίες τους.
Βρίσκονται εδώ, σε ευγνωμονούν και σου φιλούν το χέρι
Οι γενιές του Ευόσμου
και για το χτίσιμο του περικαλλούς ναού της Μεγαλόχαρης του Ευόσμου
και για τη φύλαξη του περιβάλλοντος χώρου του Αγ. Αθανασίου (με αδιάκοπους αγώνες και προσωπικό κόστος τιμής και υγείας) ώστε σήμερα να «παίρνει σάρκα και οστά» το όραμά σου.
Στην αυλή του Αγ. Αθανασίου
Παιδικός Σταθμός ΑΝΑΠΝΟΗ καί
Εκκλησιαστικό Γηροκομείο.
«Ανατολή και Δύση της ζωής» όπως έλεγες.
Βρίσκονται εδώ, σε ευγνωμονούν και σου φιλούν το χέρι
Όσοι παντρεύτηκαν, βαφτίστηκαν, κατηχήθηκαν, εξομολογήθηκαν (ατέλειωτες ώρες εξομολόγησης), Ιερατικές οικογένειες που εσύ χάρισες στην Εκκλησία, όσοι γνώρισαν Χριστό και Εκκλησία απ’ το δυνατό σου λόγο και το παράδειγμά σου.
Βρίσκονται εδώ, σε ευγνωμονούν και σου φιλούν το χέρι
Χιλιάδες νέοι του Ευόσμου, της Κατακόμβης, του φιλόξενου Αγ. Λαυρεντίου Πηλίου και του Ευλογημένου Καταφύγιου Άξιον Εστί που χάρις σε σένα, το Πρωτοπόρο, πρωτότυπο και πρότυπο έργο σου έμαθαν ποιος είναι ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοί μας και ότι η Εκκλησία δεν είναι για μια ωρίτσα την Κυριακή αλλά η μεγάλη μας οικογένεια.
Βρισκόμαστε εδώ, σε ευγνωμονούμε και σου φιλούμε το χέρι γιατί μας έμαθες
«Έργοις και λόγοις»
τι θα πει: αγάπη στον Θεό και τον άνθρωπο.
Τιμή στην Παναγία και τους αγίους.
Σπιτικό που φωτίζεται απ’ το καντήλι και μυρίζει θυμίαμα.
Άγια λείψανα, λειτουργιά, ψυχοσάββατο.
Πίστη,
Ιώβεια υπομονή.
Υπακοή στην Εκκλησία και στην τιμή
και στον πόνο.
Αγάπη στην λατρεία και την προσευχή.
Αγόγγυστο σήκωμα σταυρού. Του κάθε σταυρού.
Γ΄
Σήμερα είναι μια λαμπρή ημέρα.
Και επειδή δύο φορές εκλέχτηκες Μητροπολίτης αλλά καμιά δεν ενθρονίστηκες
Σήμερα νομίζουμε είναι η μέρα της ενθρόνισής σου.
Σε ενθρονίζουν: η Παναγία Ζωοδόχος Πηγή, Ευαγγελίστρια, Άξιον Εστί
οι άγιοι απόστολοι Βαρθολομαίος και Βαρνάβας
οι άγιοι Κινέζοι νεομάρτυρες
ο άγιος αρχιεπ. Συμφερουπόλεως και Κριμαίας Λουκάς
οι άγιοι προστάτες σου Αθανάσιος ο Μέγας
και Δαβίδ Θεσσαλονίκης.
Σε υποδέχονται: – ο άγιος πρώτος ποιμενάρχης μας γέροντας Μητροπολίτης Διονύσιος
– χορεία αγίων φίλων αρχιερέων, ιερέων και μοναχών
– αγιασμένες ψυχές του ποιμνίου σου
– τα δύο τέκνα σου ιερομάρτυρες ιερομόναχοι Αντώνιος και
Γερμανός που χάρισες στου Αγίους Τόπους και πότισαν με το αίμα τους την Αγία Γη
– οι άγιοι γονείς σου
Σε συνοδεύουν οι θερμές προσευχές μας
– να έχεις «καλή απολογία»
– να ακούσεις της ευκταίας Φωνής «Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ, ἐπίσκοπε Ἀλέξανδρε! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου»
– να συλλειτουργείς μετά αγίων και δικαίων
– να μεσιτεύεις για μας.
Επίλογος
Συγχωρέστε με. Είπα πολλά!!!
Αλλά, αλήθεια σας λέω: Είπα και λίγα!!!
Ξέρω θα μπορούσα όλα αυτά να τα κρύψω σε τέσσερεις λέξεις που σίγουρα βρίσκονται στα χείλη και στην καρδιά χιλιάδων πνευματικών σου τέκνων:
Ευχαριστώ,
Παρακαλώ,
Συγνώμη,
Σ’ αγαπώ.
Πατέρα, Καλό Παράδεισο!!! Αμήν.
-120x86.jpg)
