Κάλεσμα στους ανθρώπους να έρθουν πιο κοντά στον Θεό ώστε να βρουν το πραγματικό νόημα της ζωής και να φύγουν μακριά από τα δυσάρεστα γεγονότα της σύγχρονης ζωής κάνει ο Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως Χρυσότομος στο μήνυμά του για το νέο έτος.
Συγκεκριμένα αναφέρει:
Αγαπητοί Αδελφοί και Πατέρες
Η άπειρή του Θεού μας ευσπλαγχνία μας έφερε πάλι μπροστά στην πύλη του νέου έτους. Ας δεχθούμε με πολλή ευγνωμοσύνη τη θεική αυτή δωρεά και ας προσευχηθούμε, ώστε με τη Δύναμη και Προστασία Του να διανύσουμε θεαρέστως τη νέα χρονική αυτή περίοδο. Κυρίως ας Τον παρακαλέσουμε με θέρμη ψυχής η φλόγα της ελπίδας να μείνη αναμμένη στην καρδιά μας και καμμία αντιξοότητα και αποτυχία να μη καταφέρη να την σβύση.
Γιά την ελπίδα θα ήθελα εφέτος στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά μας να στρέψω την προσοχή σας. Καί τούτο διότι οι δυσκολίες και τα εμπόδια, που είχαμε μπροστά μας την χρονιά, που πέρασε ήδη και χάθηκε στον αχανή ωκεανό του χρόνου, για τους πολλούς παραμείνουν οι ίδιες, απαρασάλευτες στη θέση τους. Γιά να θυμηθούμε την πατρίδα μας, βρίσκεται ακόμη εγκλωβισμένη ανάμεσα σε σοβαρά προβλήματα, που περιμένουν την πολυπόθητη λύση, η οποία όλο και απομακρύνεται. Η δε διεθνής κατάσταση και αυτή στο σύνολο της ελάχιστα μηνύματα αισιοδοξίας εκπέμπει. Δυστυχώς και ο εθνικός και ο παγκόσμιος ορίζοντας είναι φορτωμένος με πυκνά σύννεφα. Αν προσθέσουμε εδώ και τις προσωπικές δυσκολίες μας, κυρίως με τις απρόσκλητες ασθένειες η με οικογενειακές συγκρούσεις, τότε η ελπίδα διατρέχει όχι μικρό κίνδυνο να πετάξη σαν τρομαγμένο περιστέρι από τον χώρο της καρδιάς μας.
Όλα αυτά, που συμβαίνουν κοντά και μακρυά μας, δυσάρεστα γεγονότα, καθοδήγησαν την ποιμαντική μας μέριμνα και την πατρική μας φροντίδα να στρέψουμε προσεκτικά την προσοχή μας στην ελπίδα, που τρεμοσβύνει στη ψυχή. Μιμητές του μεγάλου Αρχιποίμενος Χριστού έχομε χρέος να στερεώσουμε καλά «κάλαμον συντετριμμένον», το σπασμένο καλάμι του ηθικού μας και να αναζωπυρώσουμε «λίνον τυφόμενον» το λυχνάρι της ψυχής, που κινδυνεύει να σβύση (Ματθ.12,20).
Όλα αυτά σημαίνουν, ότι όσες δυσχέρειες φυτρώσουν σαν δηλητηριώδη μανιτάρια στο χωράφι της ζωής μας, ως χριστιανοί Ορθόδοξοι θα πρέπη να μείνουμε μακρυά από την απελπισία και τον πανικό. Ας επαναλαμβάνουμε και εμείς αδιάκοπα στην ταραγμένη ψυχή μας: Υπάρχει ελπίς! Καί η ελπίδα μας, σαν την στέρεη άγκυρα που συγκρατεί το πλοίο στη φουρτούνα, είναι ο Θεός μας! Πριν μερικά χρόνια οι απλοικοί στην καρδιά και την καθημερινότητά τους πρόγονοι μας κάθε πρωί αντικρυζαν στον τοίχο του σπιτιού τους ένα ταπεινό και απέριττο κάδρο με κεντημένη την επιγραφή: «Έχει ο Θεός»!
Αυτή η ταπεινή επιγραφή, που στόλιζε κάποτε το χριστιανικό σπίτι, πόσο κουράγιο δεν στάλαζε στη λυπημένη και χτυπημένη από τις δυσκολίες και τα βάσανα ψυχή τους! Ήταν το απόσταγμα της χριστιανικής φιλοσοφίας, «μέλι το εκ πέτρας..μάννα ζωής.. Ήταν συμπυκνωμένη σε ελάχιστες λέξεις η θεική φωνή «έλπισον επί Κύριον…» (Ψαλμ.36,3). «Ισχύσατε χείρες ανειμέναι και γόνατα παραλελυμένα…» (Ησαίας 35,3) του αρχαίου Προφήτου τα παρήγορα ρήματα: Δυναμώστε χέρια πεσμένα, γόνατα, πόδια παράλυτα. Πάρετε θάρρος άνθρωποι που απελπίζεσθε εύκολα!
Είθε, αγαπητοί, να δώση ο Πανάγαθος Θεός, ως Πατήρ φιλόστοργος, η γλυκειά ελπίδα να συνεχίση και το Νέο Έτος να θερμαίνη την καρδιά μας και να κρατά όρθιο, ακμαίο το ηθικό μας και την αγάπη μας για τη ζωή. Αμήν
Διάπυρος προς Θεόν ευχέτης σας
† Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
