“Άλλο πράγμα είναι να μιλάμε για θρησκεία, κι άλλο πράγμα να ομιλεί μέσα στην καρδιά μας, η πίστη και ο κόσμος της Εκκλησίας” αναφέρει μεταξύ άλλων στο μήνυμά του για την εορτή της κοιμήσεως της Θεοτόκου ο Μητροπολίτης Γλυφάδας Παύλος.
Ακολουθεί το μήνυμα:
Προς
το Χριστεπώνυμον πλήρωμα
της Ιεράς Μητροπόλεως, Γλυφάδας, Ελληνικού,
Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης
Αγαπητοί μου αδελφοί,
«Πεποικιλμένη τη θεία δόξη,
η ιερά και ευκλεής Παρθένε μνήμη σου, πάντας συνηγάγετο, προς ευφροσύνην τους πιστούς».
Η υμνολογία των κανόνων της εορτής,
με αυτόν τον δοξολογικόν προς την Παναγία τρόπο, δίνει έναυσμα στην πανήγυρι.
Μέσα στα τροπάρια της εορτής,
δεν διατυπώνεται αόριστα
κάποια θρησκευτική πίστη,
αλλά η πίστη της Εκκλησίας μας,
για την Παναγία .
Άλλο πράγμα είναι να μιλάμε για θρησκεία, κι άλλο πράγμα να ομιλεί μέσα στην καρδιά μας, η πίστη και ο κόσμος της Εκκλησίας.
Τα τροπάρια της κάθε εορτής, και τα τροπάρια τώρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, δεν είναι απλώς θρησκευτικοί ύμνοι,
αλλά είναι τροπάρια της λατρείας της Εκκλησίας.
Η Καταβασία της πρώτης ωδής της εορτής
ακούεται σαν ένα γνώριμο δημοτικό τραγούδι:
«Πεποικιλμένη τη θεία δόξη, η ιερά και ευκλεής,
Παρθένε, μνήμη σου, πάντας συνηγάγετο,
προς ευφροσύνην τους πιστούς…».
Η αγιασμένη μορφή της νεοελληνικής λογοτεχνίας,
ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
έλεγε πως τα τροπάρια της Εκκλησίας,
είναι τα τραγούδια του Θεού.
«Στολισμένη με τη θεία δόξα, η ιερή και δοξασμένη
Παρθένε, μνήμη σου, σύναξε όλους τους πιστούς,
για να γιορτάσουν με χαρά…».
Οι πανηγύρεις της Εκκλησίας,
είναι οι συνάξεις των πιστών στη μνήμη των προσώπων
και των γεγονότων της πίστεως,
όχι κάποιων ιδεολογιών ή πολιτικών σχημάτων,
αλλά των προσώπων και των γεγονότων.
Η Εκκλησία δεν εορτάζει την ελευθερία,
αλλά τον Άγιο Ελευθέριο,
όχι την ειρήνη, αλλά την Αγία Ειρήνη,
όχι την Μητέρα, αλλά τον Ευαγγελισμό
και την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου,
όχι τον ΟΗΕ και τις ένοπλες δυνάμεις,
αλλά το Πάσχα, τα Χριστούγεννα και τις ουράνιες δυνάμεις.
Η Εκκλησία δεν προσφέρει κάποια
θεωρητική και ιδεολογική διδασκαλία,
αλλά κήρυγμα γεγονότων και πράξεων ζωής,
του βίου των Αγίων, του Χριστού και της Θεοτόκου.
Στην Εκκλησία η αγιότητα
δεν είναι μία αφηρημένη έννοια,
αλλά υπάρχουν άγιοι άνθρωποι.
Δεν προβάλλεται μια αόριστη πίστη,
σε κάποιο «υπέρτατο ον», αλλά η πίστη,
στην Αγία και Ομοούσιο και Ζωοποιό και Αδιαίρετη Τριάδα.
Ας ακολουθήσουμε για λίγο,
τον βιωματικό ρυθμό μερικών τροπαρίων της εορτής,
που μας καλούν σε αγιασμένη πράξη ζωής.
«Νικητικά μεν βραβεία ήρω, κατά της φύσεως Αγνή».
Όπως ο Χριστός νίκησε τον θάνατο,
έτσι και η Θεοτόκος,
με την αγνότητα και καθαρότητά Της , νίκησε τον θάνατο.
Γράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης:
«Τη φύση την ανθρώπινη τη νίκησες,
κατά τη διάρκεια της ζωής σου,
και στο θάνατό σου μιμήθηκες το Χριστό».
Κεντρικό μήνυμα της εορτής,
αναδεικνύεται η νίκη πάνω στο θάνατο.
«Η δημιουργική, και συνεκτική των απάντων, Θεού σοφία και δύναμις, ακλινή ακράδαντον,
την Εκκλησίαν στήριξον Χριστέ».
Όσοι σήμερα τιμούν την Παναγία,
μένουν ενωμένοι με τον Χριστό,
που είναι «Θεού δύναμις και Θεού σοφία» (Α’Κορ. 1,24),
και αποκτούν σταθερότητα στην πορεία της ζωής τους.
Στο πρώτο κεντρικό μήνυμα της εορτής,
που είναι η νίκη επί του θανάτου,
προστίθεται και η νίκη πάνω στις ταραχές του βίου μας.
«Ιταμώ θυμώ τε και πυρί, θείος έρως αντιταττόμενος,
το μεν πυρ εδρόσιζε,
τω θυμώ δε εγέλα, θεοπνεύστω λογική».
Η Παναγία, επειδή αγαπούσε τον Θεό,
είχε θεόπνευστη λογική
και υπερέβαινε τη φθαρμένη λογική του κόσμου,
που είναι γεμάτη από θυμό και οργή.
Στο σημείο αυτό προβάλλεται
το ξεπέρασμα της φθαρμένης λογικής των διανοητών του κόσμου.
«Ανοίξω το στόμα μου, και πληρωθήσεται Πνεύματος, και λόγον ερεύξομαι τη Βασιλίδι Μητρί».
Η Παναγία είναι το πρότυπο του ανθρώπου,
που έγινε κατά χάρη αναμάρτητος
και κάθε κίνηση και πράξη του
είναι πνευματοφόρος και ο λόγος του είναι θεοφόρος.
Η κοινωνία μας είναι γεμάτη από λόγια κενά και οι άρχοντες του κόσμου, με λόγια στείρα πλανούν τους λαούς και τους καταπιέζουν. Μέσα από την εορτή προτείνεται η κάθαρση του λόγου και της λογικής.
«Παρθένοι νεάνιδες, συν Μαριάμ τη Προφήτιδι, ωδήν την εξόδιον νυν αλαλάξατε». Καλούνται όλοι έκείνοι, που έχουν παρθενία νοός και δεν άποδέχονται τις προτάσεις του πειρασμού, να λειτουργήσουν μια ομόηχο δοξολογία νίκης κατά των πειρασμών.
Το απρόσβλητον και η παρθενία του νοός,
μέσα από τη βιωματική εμπειρία της ζωής της Παναγίας,
αναδεικνύονται, ως πρωτογενή στοιχεία της πνευματικής μας ζωής.
«Δήμος Θεολόγων εκ περάτων, εξ ύψους Αγγέλων δε πληθύς, προς την Σιών ηπείγοντο». Οι εορτές της Ορθοδοξίας είναι εορτές όλης της κτίσεως, ουρανίου και επιγείου.
Η γη ζεί τα ουράνια και τα ουράνια μετέχουν στα επίγεια. Η εορτή δίνει τη μοναδική εμπειρία του ξεπεράσματος της μοναξιάς.
Η απελπισία είναι νόσος των αποκλεισμένων,
στα επίγεια και μόνο προβλήματα.
Λύσεις στα επίγεια δεν υπάρχουν, χωρίς την ενατένιση των επουρανίων.
«Ρήσεις Προφητών και αινίγματα, την σάρκωσιν υπέφηναν».
Η Θεοτόκος με τη ζωή Της, και τη συμμετοχή Της στο έργο της Θείας οικονομίας,
έδωσε απαντήσεις στους προβληματισμούς
και τα καθημερινά αδιέξοδα του κόσμου. Αφού ο απεριόριστος Θεός εχώρεσε, από άκρα συγκατάβαση και ταπείνωση, μέσα στη μήτρα της Θεοτόκου,
με τον ίδιο τρόπο, με συγκατάβαση και ταπείνωση,
είναι δυνατόν να αντιμετωπίζονται τα φαινομενικά άλυτα λεγόμενα προβλήματα του κόσμου.
«Άπας γηγενής, σκιρτάτω τω πνεύματι».
Η εορτή αυτή είναι παγκόσμια και οικουμενική. Αφορά όλους τους ανθρώπους του κόσμου και την Ορθοδοξία μας, που την εορτάζει πανηγυρικά.
Σε έναν κόσμο βαθιά κουρασμένο,
που για ανάπαυση και πνευματική ανάταση,
δεν προσφέρει τίποτε πέρα από τις φθαρτές
και αισθησιακές και μόνο ψευτοχαρές,
η Εκκλησία προσφέρει το «σκιρτάτω τω πνεύματι».
Πρόκειται για την καθολική μεταμόρφωση όλης της ζωής. Καί η εορτή αυτή, με κέντρο το πρόσωπο της Παναγίας,
ανοίγει αγιασμένες προοπτικές προσωπικής πνευματικής ζωής και δυναμικής παρεμβάσεως στο κοινωνικό περιβάλλον,
στο οποίο εμπράκτως απέτυχαν οι κοινωνικοί και πολιτικοί φορείς.
Ας ευχηθούμε, με τις πρεσβείες Της,
να ανταποκριθούμε στο κάλεσμά Της,
προκειμένου να ζούμε κάθε ημέρα, ως αληθινός λαός Της.
Με πατρικές εόρτιες ευχές, εν Κυρίω,
Ο Επίσκοπος και Ποιμενάρχης Σας
† Ο ΓΛΥΦΑΔΑΣ,
ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΒΑΡΗΣ
ΠΑΥΛΟΣ ο Α΄
-120x86.jpg)
