Της Σταυρούλας Χαβατζόγλου (μέλους της αποστολής στην Ουγκάντα τον Ιούλιο του 2013 και Αύγουστο του 2014)*
Την εμπειρία της Ουγκάντας φέτος εγώ την έζησα για δεύτερη φορά! Αυτό το καλοκαίρι αποφάσισα να μείνω ένα μήνα για να βιώσω καλύτερα την κατάσταση που επικρατεί και να έρθω πιο κοντά με τους ανθρώπους.
Η αλήθεια είναι πως κατεβαίνοντας είχα τον ενθουσιασμό και τη χαρά της προσφοράς, αλλά αυτό που συνάντησα με ξεπέρασε γρήγορα.
Η αγάπη και η καλοσύνη των ανθρώπων,η εγκάρδια προσφορά, η δίψα για να γνωρίσουν την ορθόδοξη πίστη και η αληθινή βίωσή της, με έκαναν να αναθεωρήσω. Κατάλαβα ότι ο Θεός έχει επιλέξει τις καρδιές αυτών των ανθρώπων γιατί αναπαύεται στην απλότητά τους.
Τελικά, μου έμαθαν αυτοί οι άνθρωποι τον τρόπο για να πιστεύω ολοκληρωτικά και να αγαπώ ανιδιοτελώς! Μου έδειξαν ότι η προσφορά ωφελεί περισσότερο και δίνει μεγαλύτερη χαρά σε αυτόν που προσφέρει. Πως η ευτυχία έχει ένα πρόσωπο και βρίσκεται σε στιγμές της καθημερινότητας, γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο!
Ότι για ένα παιδικό χαμόγελο αξίζει να παλεύεις! Αυτή η μικρή χώρα της μαύρης ηπείρου αποτελεί για μένα το πιο σημαντικό εφόδιο και λειτουργεί ως φωτεινός φάρος για όλην τη ζωή μου! Ευχαριστώ το Θεό που με αξίωσε να γίνω ένα μικρό μαντηλάκι για ένα δάκρυ της Αφρικής και εύχομαι να επιστρέψω του χρόνου σε αυτήν τη χώρα που πλέον νιώθω δεύτερο σπίτι μου!
* Σημείωση της 3ης Αποστολής: Η Σταυρούλα Χαβαντζόγλου, φοιτήτρια της Παιδαγωγικής βοήθησε και προσέφερε με αγάπη, εθελοντικά το 2013 και 2014 στη Ιεραποστολική δραστηριότητα της Ιεράς Μονής Χρυσοπηγής στην Ουγκάντα.Μαζί με άλλα νέα παιδιά βοηθά στο πρόγραμμα αναδοχής σπουδών για τα παιδιά της Ουγκάντας κατά τη διάρκεια του χειμώνα.Ο Θεός να την ευλογεί!Την ευχαριστούμε “από καρδιάς” πολύ.
