Απάντηση στους “κάθε λογής οικουμενιστές και «μεταπατερικούς ανανεωτές» καθώς και τους ανεπιγνώστους ζηλωτές”, οι οποίοι όπως αναφέρει τον εξύβρισαν, επιχειρεί να δώσει ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ προφανέστατα σε σχέση με όσα είπε από τη Ρουμανία για τους παλαιοημερολογίτες, αλλά και για τους κάθε λογής αιρετικούς.
Ακολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση:
Αισθάνομαι την ανάγκη δημόσια να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για τις υβριστικές σε βάρος μου αναρτήσεις των ανεπιγνώστων ζηλωτών αδελφών διότι παραλλήλως υβριζόμενος και από τους κάθε λογής οικουμενιστές και «μεταπατερικούς ανανεωτές» καθώς και από τους ανεπιγνώστους ζηλωτές αποφεύγω αναξίως το λόγο του Κυρίου μας «ουαί όταν καλώς υμάς είπωσι πάντες οι άνθρωποι» (Λουκ. 6,26).
Εν προκειμένω εναύλως ηχεί ο λόγος του μεγάλου και οσίου ανδρός της Εκκλησίας αοιδίμου αρχιμανδρίτου κυρού Επιφανίου Θεοδωροπούλου ότι η πλάνη είναι νόμισμα με δύο όψεις, τον συγκρητιστικό οικουμενισμό (διαχριστιανικό και διαθρησκειακό) και τον ανεπίγνωστο ζηλωτισμό.
Έχοντας υπ’ όψι μου την διιστορική και διαχρονική απάντηση που δίδει ο Πανάγαθος και Πανάγιος Θεός, ο Δομήτωρ της Εκκλησίας Κύριος στις σχετικές αιτιάσεις ανεπιγνώστων ζηλωτών διά των εξαγιασμένων στην εποχή των συγχύσεων και των αντινομιών συγχρόνων οσίων και Θεοφόρων ανδρών και γυναικών όπως των Οσίων Ιουστίνου Πόποβιτς, Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου, Παισίου του Αγιορείτου, Ιακώβου (Τσαλίκη), Αμφιλοχίου (Μακρή), Φιλοθέου (Ζερβάκου), Σοφίας της εν Κλεισούρα, Γεωργίου του Καρσλίδου, Αρσενίου του Καππαδόκου, Σάββα του εν Καλύμνω και βεβαίως του μεγάλου αγίου θεολόγου του 20ου αι. Αγίου Νεκταρίου επισκόπου Πενταπόλεως, του θαυματουργούντος στην υφήλιον και πολλών άλλων που είχαν κοινή συνισταμένη, την απόλυτη μέθεξη και κοινωνία με την Εκκλησία, την οποία ανοσίως καθυβρίζουν οι ανεπίγνωστοι ζηλωτές, αποβαίνοντες δυστυχώς και Θεομάχοι, ταπεινώς πειρώμαι αναξίως να επαναλαμβάνω μόνο τους μακαρίους λόγους αυτών των θεωμένων και θεοφόρων.
Αλλοίμονο, εάν η Εκκλησία, το πανάσπιλο Σώμα του Χριστού εμολύνετο από οιονδήποτε ρύπο, σπίλο ή ρυτίδα ασταθών ή εκκοσμικευμένων μελών. Η αίρεση και η κακοδοξία προϋποθέτει την μετ’ αυτής μυστηριακή κοινωνία και όχι απλώς κάποιες ιδιόρρυθμες και επαμφοτερίζουσες δηλώσεις διότι η μη διακοινωνία μετά της οιασδήτινος αιρέσεως αποδεικνύει την μη εν τέλει αποδοχή της, γι’ αυτό και επαναλαμβάνω συνεχώς ότι οι κατά καιρούς δηλώσεις πρωτιστευόντων μελών της Εκκλησίας που αποδίδουν τίτλους εκκλησιαστικότητος σε κατεγνωσμένες αιρετικές και κακόδοξες παρασυναγωγές όπως ο Ρωμαιοκαθολικισμός, ο Προτεσταντισμός και οι Αντιχαλκηδόνιοι είναι τραγελαφικές και αναπόδεικτες διότι οι εκφέροντες τις σχετικές κρίσεις δεν τολμούν να τις πραγματώσουν διά της διακοινωνίας εν τόπω και χρόνω διότι γνωρίζουν ότι από του δευτερολέπτου εκείνου θα έχουν απωλέσει ανεπιστρεπτί την εκκλησιαστική τους ιδιότητα.
Επομένως η βασιλίς των αρετών η διάκρισι και η μεγαλειώδης ταπείνωση επιτάσσουν να εμπιστευόμαστε το Θεό, την Εκκλησία Του και τους Αγίους Του και να μη τολμούμε να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως δήθεν γνήσιοι και καθαροί και ως δήθεν σωτήρες, άπαγε της βλασφημίας, της Εκκλησίας του Χριστού.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
-120x86.jpg)
