Ανθρωπιστικοί πόλεμοι του σήμερα

ΤΡΙΩΝ ΑΦΑΝΩΝ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΦΑΝΕΡΟΥ ΣΤΑΔΙΩΝ

του Δρ Λάμπρου Χρ. Σιάσου, Καθηγητού της Φιλοσοφίας στό Τμήμα Θεολογίας Α.Π.Θ.

Πρώτο στάδιο άφανές
Έδώ καί πολλά χρόνια μεταφέρονται καί στόν τόπο μας θεωρίες – πολεμοφόδια βραδυφλεγή: Ανεκτικότητα, πολυ-πολιτισμός, σεβασμός έτερότητας, διαθρη- σκειακοί διάλογοι. Διανοούμενοι, εφημε­ρίδες, δάσκαλοι, σχολεία, προγράμματα, εκκλησιαστικά γραφεία αναλαμβάνουν νά τά προπαγανδίσουν, νά τά διακινή­σουν. Άλλοτε φανερά, άλλοτε διακριτι­κά, αλλά πάντοτε αποτελεσματικά καί μέ πολλά-πολλά γρόσια κρατικά καί μή. Ό πολύς κόσμος τά καταπίνει αυτά τά Ιδεολογήματα. Άλλά δέν τά χωνεύει. (Δέν τά χωνεύει μεταφορικά καί κυριολεκτικά)

Δεύτερο στάδιο άφανές
Σέ ευαίσθητους χώρους (παιδεία, εκ­κλησία, ιστορία, εξωτερική πολιτική), τό αλλο, τό διαφορετικό, τό τάχα καταπιεσμέ­νο, τό μειονεκτικό ή μειονοτικό, ανεπαί­σθητα ανυψώνεται σέ Ισότιμο έταίρο. Μέ στοχευμένες θεσμικές κινήσεις τακτικης.
Αυτό δύσκολα καταπίνεται. Καί πάν­τως μέ τίποτα δέν χωνεύεται. Αυτό δημι­ουργεί ένταση, θυμό, οργή. Αυτό θέλει τό πολεμικό σχέδιο. Νά σωρεύσει συμπίεση, κοινωνική πίεση. Τόσην πολλή ώστε, ο­ταν δοθεί η εντολή, νά φτιάξει έκρηξη. Έκρηξη κοινωνική, έκρηξη θρησκευτική, έκρηξη πολεμική.
Στάδιο τρίτο άφανές
Οι αχυράνθρωποι, λαμβάνουν τήν τε­λική εντολή της ανάφλεξης: ένώστε τά καλώδια. Προκαλείται χάος τεχνητό πρώ­τα, πραγματικό ύστερα. Οι αχυράνθρωποι δηλώνουν αδύναμοι νά χειρισθουν τό χά­ος. Καί καλούν τούς προστάτες. Οι προ­στάτες έρχονται μαζί μέ τίς μπουλντόζες. Έγκαθίστανται καί πιάνουν δουλειά. Καί βγάζουν λεφτά.
Στάδιο τέταρτο τελικό φανερό
Γιουγκοσλαβία, Άφγανιστάν, Ίράκ, Λι­βύη, Τυνησία, Μαλί, Αίγυπτος, Κύπρος, Συρία, Τουρκία, Ουκρανία. Παντου η ιδια στρατηγική ανθρωπιστικών πολέμων· λαοί καθημαγμένοι, υποτελείς, λεηλατημένοι.
Καί η Ελλάδα; Ίδού μιά πτυχή του σχεδίου γιά τήν Ελλάδα. Όπως καί στίς αλλες χώρες, οι ξένοι δυνάστες ανασύρουν καί παίζουν τό χαρτί του θρησκευτικού καί του ομολογιακού. Ήδη περπάτησαν τό στάδιο Άλφα: Πάνω από δέκα χρόνια πλύση εγκεφάλων μέ τά πολυπολιτισμικά. Καί ξεκινουν τό δεύτερο στάδιο: θεσμική ανύψωση του διαφορετικού, του μειονοτι­κου. Καί προκλητικά, ένώ άπηγόρευσαν τό χριστιανικό ομολογιακό, φυτεύουν στήν καρδιά τής Θεσσαλονίκης τό ισ­λαμικό ομολογιακό. 'Επίτηδες. Προγραμ­ματικά. (Μέ βοήθεια, τίς συμμαχίες των προθύμων). Γιά νά προκαλέσουν οργή, ένταση. Νά σωρεύσουν αγανάκτηση. Έδώ ακριβώς βρισκόμαστε σήμερα.
Αύριο – μεθαύριο, οταν στηθεί τό σκη­νικό, θά ένώσουν τά καλώδια. Άς πουμε μιά αψιμαχία στημένη φοιτητών χριστια­νών καί φοιτητών μουσουλμάνων στό ιδιο αμφιθέατρο. Ή Θράκη θά ξεσηκωθεί. Οι από ανατολών θά σπεύσουν σέ βοήθεια.
Καί οι δυνάστες θά τρίβουν τά χέρια τους. Θά έρθουν νά μας σώσουν. Θά φέρουν καί τίς μπουλντόζες. Όπως στό Ίράκ, οπως στή Συρία. Όπως στήν Κύπρο.
Καί οι σημερινοί αχυράνθρωποι θά γί­νουν αρχηγίσκοι σέ ένα διαμελισμένο, σ' ένα καθημαγμένο σώμα. Καί θά βγάζουν λόγους, θά διδάσκουν θεολογία μέ βότκα, καλτσόν καί συμπάθεια.
…………………………………………………..
[1] Τό άρθρο αποτελεί μέρος του κειμένου, πού κατέθεσε ο Καθηγητής στό Τμημα Θεολογίας Α.Π.Θ. στήν κρίσιμη συνεδρία της 7.3.2014, σχετικά μέ τήν ίδρυση «ΕΙσαγωγικής Κατεύθυνσης Ισλαμικών Σπουδών» (ένός οίονεί Τμήματος δηλαδή) μέσα στό Τμήμα Θεολογίας Α.Π.Θ.