Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
Αν περιέλθει κανείς τους διαδικτυακούς ιστότοπους, των ‘’φανατικών υποστηρικτών’’, των αυτοκαλουμένων ‘’φιλοβατοπαιδινών’’, με λύπη του θα διαπιστώσει ότι αποδίδεται στον Αρχιεπίσκοπο της Κύπρου, βαριά συκοφαντία εις βάρος του μακαριστού π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού.
Γιατί ως συκοφάντης λοιδορείται ο Αρχιεπίσκοπος της Κύπρου Χρυσόστομος ο Β΄;
Δεν είναι φρόνιμο από μέρους μου να ασχοληθώ με το θέμα της καταγγελίας, αλλά για τα περί συκοφαντίας. Τα περί συκοφαντίας, είναι εντελώς ανυπόστατα.
Που ενυπάρχει η συκοφαντία; Στη διαδιδόμενη και καλούμενη, ανώνυμη καταγγελία; Ισχυρίζονται πως η καταγγελία ήταν ανώνυμη. Για ποια ανώνυμη καταγγελία μιλούν; Η καταγγελία (και δεν ήταν μόνο μία) ήταν επώνυμη, αλλά για τους ευνόητους λόγους και εξαιτίας της φύσεως της καταγγελίας, δεν ήταν καθόλου φρόνιμη η δημοσιοποίηση του ονόματος.
Ας ρωτήσουν τους «οικείους» τους. Η καταγγελία ήταν επώνυμη και από καθηγήτρια μάλιστα Γυμνασίου. Απλά για λόγους ευνόητους, δεν ήταν φρόνιμο να δημοσιοποιηθεί το όνομα της. Η μη δημοσιοποίηση του ονόματος, δεν συνεπάγεται ότι είναι και ανώνυμη. Για την ακρίβεια η καταγγελία δεν ήταν μόνο μια. Επώνυμες λοιπόν ήταν οι καταγγελίες, αλλά δεν θα υπεισέλθομε, ούτε στο περιεχόμενο των καταγγελιών, ούτε ποιος ήταν ο μετέπειτα χειρισμός τους. Ο σκοπός του κειμένου δεν είναι δικαιϊκός, αλλά απλά για να πάψουν οι «φανατικοί υποστηρικτές» να λοιδορούν ως συκοφάντη τον Αρχιεπίσκοπο της Κύπρου.
Δίδεται η εντύπωση ότι ο τότε Μητροπολίτης Πάφου, ήταν ο ιθύνων νους μιας καλά οργανωμένης συκοφαντίας. Αν ήταν έτσι όπως λανθασμένα διαδίδουν, θα προέβαινε τελικώς στη χειροθεσία του π. Ιωσήφ σε Ηγούμενο; Συγκεκριμένα την παραμονή της Σταυροπροσκυνήσεως, ημέρα Σάββατο ο τότε Μητροπολίτης Πάφου Χρυσόστομος (νυν Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος ο Β), προσήλθε στη Ιερά Μονή Τιμίου Σταυρού της Μίνθης, για την εις διάκονο χειροτονία του μακαριστού π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού. Η χειροτονία ουδέποτε πραγματοποιήθηκε, καθότι προσέκρουσε στην «άκρα ταπείνωση» του π. Ιωσήφ, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε τότε αδελφός της Μονής, αν και είχαν ετοιμαστεί τα της χειροτονίας.
Κι όμως αυτός που συκοφάντης λοιδορείται, δεν αρκέστηκε σε τούτο, παρόλο που παράπονα εγίνοντο. Ο Αρχιεπίσκοπος της Κύπρου Χρυσόστομος ο Β΄, ο λοιδορούμενος από τους φανατικούς οπαδούς ως συκοφάντης, τον χειροθέτησε Ηγούμενο, στη Μονή του Τιμίου Σταυρού της Μίνθης, παρά τις υπάρχουσες καταγγελίες. Πού η συκοφαντία και η κακότητα που του καταλογίζουν; Αυτός ο Αρχιεπίσκοπος καλείται από τους οπαδούς συκοφάντης; Να υποθέσομε ότι τα αναφερόμενα περί συκοφαντίας στο προ-υμνολόγημα (το γνωστό τραγούδι για τον π. Ιωσήφ Βατοπαιδινό), δεν αφορούν τον Αρχιεπίσκοπο της Κύπρου;
Πολλοί θα χαρακτηρίσουν την κειμενική τούτη αναφορά, ως παρελθοντολογία. Θα ίσχυε τούτο εμφανέστατα και θα καταδείκνυε και νοσηρή μάλιστα εμπάθεια, αν η πληθύς των διαδικυακών ιστότοπων των ΄΄φανατικών υποστηρικτών’’, των αυτοκαλουμένων ‘’φιλοβατοπαιδινών’’, δεν αναφερόταν σε συκοφαντία από μέρους του νυν Αρχιεπισκόπου της Κύπρου, σχετικά με την φυγή-εκδίωξη του π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού, από τη Μονή του Τιμίου Σταυρού της Μίνθης. Γιατί αναφέρονται σε συκοφαντία; Δημιουργείται η εντύπωση σε πλήθος ανθρώπων, που καθημερινά επισκέπτονται τους διαδικτυακούς αυτούς ιστότοπους, ότι ο Αρχιεπίσκοπος της Κύπρου Χρυσόστομος ο Β΄, είναι συκοφάντης.
Η ποιμαντική επιλογή της ανοχής και της σιωπής, για ενότητα στην Εκκλησία της Κύπρου, από μέρους του νυν Αρχιεπισκόπου της Κύπρου, όσο και ο μη περαιτέρω σκανδαλισμός του Ορθοδόξου λαού της Κύπρου, ας μη γίνεται αντικείμενο απαράδεκτης εκμετάλλευσης από μέρους των «φανατικών υποστηρικτών».
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Η θεματολογία του κειμένου δεν έχει σχέση με το αν ήταν ή δεν ήταν αληθής η επώνυμη καταγγελία. Για τούτο οι «ιδιοτελώς κείμενοι», ας μη καταφύγουν σε δικαιϊκές συζητήσεις. Το κείμενο γράφηκε αποκλειστικά για να αναλογιστούν οι ιεροκατήγοροι «φανατικοί υποστηρικτές», το απαράδεκτο του καταλογισμού συκοφαντικών ενεργειών στον νυν Αρχιεπίσκοπο Κύπρου.
-120x86.jpg)
