του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου
Για 14η συνεχή χρονιά, διοργανώνονται στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, οι εορταστικές εκδηλώσεις με τον τίτλο «Ευαγγελίστρια 2015».
Ο κύκλος των εκδηλώσεων ξεκίνησε την Κυριακή 8 Μαρτίου και θα ολοκληρωθεί την Κυριακή 29 Μαρτίου.
Στο πλαίσιο τους θα φιλοξενηθούν στο Ναό προς προσκύνηση και αγιασμό των πιστών, το ιερό λείψανο του Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος, που θα αφιχθεί την Τετάρτη 11 Μαρτίου στις 6 μμ. και η θαυματουργή ιερά εικόνα της Παναγίας Αρμενιώτισσας από το Αρμένιο της Λάρισας, η υποδοχή της οποίας θα γίνει την Παρασκευή 13 Μαρτίου στις 5 μμ.
Αρχιμανδρίτης Μεθόδιος Κρητικός
Ο Πανοσ. Αρχιμανδρίτης Μεθόδιος Κρητικός, Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, ήταν ο πρώτος προσκεκλημένος της ενορίας, στο φετεινό πρόγραμμα. Προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας που τελέσθηκε στις 8 Μαρτίου, Β’ Κυριακή των νηστειών, που η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και απηύθυνε λόγο πνευματικό προς τους πιστούς. Μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας τελέσθηκε το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο του μακαριστού Μητροπολίτη Κεφαλληνίας κυρού Σπυρίδωνα.
Με αφορμή την αποστολική περικοπή της ημέρας, ο π. Μεθόδιος στην ομιλία του αναφέρθηκε κατ’ αρχήν στο θαύμα του κόσμου που μας περιβάλλει και προξενούσε πάντα έκπληξη και θαυμασμό στον άνθρωπο. Κι όσο περισσότερο το μελετούσε, τόσο και περισσότερο το θαύμαζε. Όσο μάλιστα ανέπτυσσε την επιστήμη και είχε περισσότερα μέσα στη διάθεση του για να εισδύει στα μυστικά του κόσμου, όλο και περισσότερο διαπίστωνε με πόση σοφία είναι κατασκευασμένο το αριστοτέχνημα αυτό.
Και η σκέψη του καλοπροαίρετου ανθρώπου και μελετητή του κόσμου τούτου, όπως επισήμανε ο ομιλητής, μεταβαίνει από το δημιούργημα, στον Δημιουργό, από τα κτίσματα σ’ Εκείνον που τα έκτισε. Στο σύμπαν ολόκληρο φανερώνεται η δόξα του Δημιουργού. Και εκείνα που ήταν απόκρυφα, άγνωστα, αόρατα, τα μυστήρια του Θεού, από της δημιουργίας του κόσμου και μετά γίνονται φανερά στα δημιουργήματα Του.
Οι άκτιστες ενέργειες
Όπως τόνισε ο π. Μεθόδιος, ο Απόστολος με αυτούς τους λόγους, παραπέμπει τη σκέψη μας σ’ αυτό που αργότερα η Εκκλησία του Χριστού διατύπωσε, δια των Αγίων Πατέρων, περί των ακτίστων ενεργειών του Θεού.
Ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Ο Θεός είναι καθ’ εαυτόν, κατά τον εαυτό Του, στη φύση Του, απλησίαστος. Δεν αντέχουν τα δημιουργήματα να έρθουν σε σχέση με τη φύση του Θεού, με τη θεότητα Του, με το εσώτατο είναι Του. Όμως ο Θεός έχει τις άκτιστες ενέργειες Του, με τις οποίες έρχεται σε επικοινωνία με τα δημιουργήματα Του. Με αυτές τις άκτιστες θεϊκές ενέργειες δημιούργησε τον κόσμο, αποκαλύπτεται στον κόσμο και σώζει τον κόσμο. Είναι η δημιουργική Του ενέργεια, η πανσοφία, η παντοδυναμία, η παντοκρατορία Του.
Όλα αυτά και άλλες πολλές άκτιστες θείες ενέργειες βλέπουμε να ενεργοποιούνται σ’ αυτόν τον κόσμο. Και μπορούμε και εμείς να βλέπουμε τα αποτελέσματα τους. Όπως δεν είναι δυνατόν να αντικρύσει ο άνθρωπος τον ήλιο, που είναι απλώς ένα δημιούργημα του Θεού, πολύ δε περισσότερο δεν μπορεί να τον πλησιάσει. Αλλά όμως απολαμβάνουμε και το φως του ήλιου και τη θερμότητα του που ζωογονεί τα πάντα. Έτσι δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε τον Θεό στην ουσία Του, απολαμβάνουμε όμως τις ενέργειες Του.»
Αυτό μας είπε ο Απόστολος Παύλος, συνέχισε ο ομιλητής, και ιδιαίτερα τόνισε μια ιδιότητα του Θεού την οποία δεν πρέπει να ξεχνούμε. Το ότι ο Κύριος είναι πάντοτε ο Αυτός. Δεν αλλοιώνεται, δεν παρέρχεται, δεν εξαντλείται, δεν φθείρεται. Είναι πάντοτε ο ίδιος, όσο κι αν περνούν τα χρόνια και οι αιώνες. Γιατί είναι έξω από τους περιορισμούς, τις διαστάσεις και τη φθορά του χρόνου, εν αντιθέσει με τα δημιουργήματα.
Όλα τα πράγματα στη δημιουργία είναι ρευστά. Όλα έρχονται και παρέρχονται, αλληλοδιαδέχονται οι καταστάσεις η μία την άλλη. Το βλέπουμε και στη φύση, το βλέπουμε και στην ιστορία. Βλέπουμε ότι ο άνθρωπος είναι παροδικός, όπως κι όλα τα δημιουργήματα. Βασιλείες υψώνονται και βασιλείες καταπίπτουν. Πολιτικά συστήματα ανέρχονται στην εξουσία και υπόσχονται πολλά και κάποτε παρέρχονται. Άνθρωποι έγιναν ένδοξοι και κατόπιν ξεχάστηκαν.
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι ο Θεός που έγινε άνθρωπος, ο μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού. Ήρθε στον κόσμο, μπήκε στο ρεύμα της ιστορίας για να φέρει σ’ εμάς τους ανθρώπους τη σωτηρία και να μας κάνει κοινωνούς της δικής Του μακαριότητας και ζωής. Και όπως μας βεβαιώνει ο Λόγος του Θεού, είναι πάντοτε ο ίδιος και σήμερα και αύριο και στους αιώνες των αιώνων. Διότι είναι Θεός αληθινός και αυτή είναι η θεϊκή του αϊδιότητα.
Γι’ αυτό, τόνισε ο π. Μεθόδιος, και εμείς γνωρίζοντας αυτήν την μεγάλη αλήθεια, ότι πάντοτε είναι ο ίδιος, μπορούμε να τον εμπιστευόμαστε.
«Σε ποιο άλλο στήριγμα να ακουμπήσει ο άνθρωπος, που όλα τα στηρίγματα είναι επισφαλή; Το μόνο ακράδαντο στήριγμα είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Γι’ αυτό και η Αγία μας Εκκλησία δεν παύει να διακηρύσσει αυτήν την μεγάλη αλήθεια. Ότι ο Ιησούς Χριστός δεν είναι απλώς ένας άνθρωπος, ένας σοφός, ένας μεγάλος ηγέτης ή δάσκαλος. Αλλά κυρίως και πρωτίστως είναι ο αναλλοίωτος Θεός που για χάρη μας έγινε άνθρωπος για να φέρει και σε εμάς τη λύτρωση και να μας κάνει κοινωνούς, μετόχους δηλαδή, της δικής Του αιωνιότητας.»
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς
Στη συνέχεια ο π. Μεθόδιος αναφέρθηκε στο πρόσωπο του τιμωμένου Αγίου, Γρηγορίου του Παλαμά. Η αγία του μορφή είναι μια συνέχεια των μεγάλων μορφών των Πατέρων της Εκκλησίας, που απ’ αρχής διατύπωσαν την Ορθόδοξη πίστη, την βίωσαν και την έδειξαν στους ανθρώπους και ως λόγο και ως έργο.
Το ίδιο έκανε και ο Άγιος στην εποχή που έζησε, τον ΙΔ΄ αιώνα. Τότε αντιμετώπισε την αίρεση του Καλαβρού μοναχού Βαρλαάμ, ο οποίος δεν δεχόταν ότι άκτιστες ενέργειες του Θεού έρχονται μέχρι τους ανθρώπους και μπορούμε να απολαύσουμε την παρουσία του Θεού, απολαμβάνοντας τις άκτιστες ενέργειες Του. Έλεγε ότι ο Θεός είναι απρόσιτος. Μόνο με την καλλιέργεια του μυαλού μπορεί ο άνθρωπος κάπως να προσεγγίσει τον Θεό. Άρα, έλεγε ότι ο Θεός είναι μόνο για τους σοφούς, για τους μορφωμένους, για τους επιστήμονες, για εκείνους που καλλιέργησαν την γνώση.
Ήρθε όμως ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, τόνισε με έμφαση ο ομιλητής, να διατρανώσει την πίστη της Εκκλησίας μας και να πει ότι την παρουσία του Θεού την απολαμβάνουμε όλοι. Ο Θεός προσφέρεται σε όλους τους ανθρώπους, σε όσους θέλουν και επιζητούν την κοινωνία αυτή και τη σχέση μαζί Του. Και τους δίνει τη δυνατότητα να έχουν κοινωνία μαζί Του και να μετέχουν της δικής Του δόξας, με τις άκτιστες ενέργειες Του.
Όπως έλεγε ο Άγιος, αν πεις ότι ο Θεός δεν έχει άκτιστες ενέργειες, ήταν σαν να δέχεσαι ότι υπάρχει ο ήλιος αλλά δεν απολαμβάνουμε το φως και τη θερμότητα του. Και απέδειξε ότι ήδη από τούτον ακόμη τον κόσμο απολαμβάνουμε τη δόξα και τις ενέργειες του Θεού. Και πολλοί από τους πιστούς φτάνουν ακόμη και με τις σωματικές τους αισθήσεις να βλέπουν την δόξα και το φως του Θεού, όπως το είδαν οι τρεις μαθητές επάνω στο όρος Θαβώρ κατά την Μεταμόρφωση του Κυρίου. Όπως το είδαν πλήθος Αγίων μας, των οποίων καταγράφηκαν οι εμπειρίες αυτές στη μνήμη της Εκκλησίας μας, από την αποστολική εποχή μέχρι σήμερα.
«Είναι οι θεατές του ακτίστου φωτός που με την συγκέντρωση του νου τους, την ένωση του νου με την καρδιά, με την φλογερή αγάπη προς τον Θεό, την ακράδαντη πίστη, την διαφύλαξη της διάνοιας τους από περιττούς περισπασμούς, την κάθαρση της καρδιάς τους από τα πάθη και την αμαρτία, απέκτησαν τις προϋποθέσεις και μπόρεσαν να δουν τον Θεό. Να δώσουν και σε εμάς την μαρτυρία ότι ο Θεός είναι παρών. Μας προσφέρει τον εαυτό Του, μας προσφέρει την σωτηρία, μας προσφέρει την αιώνια ζωή.
Ο Άγιος Γρηγόριος ήταν και εκείνος, αυτόπτης μάρτυρας αυτής της δόξας του Θεού. Χαριτώθηκε, αξιώθηκε να είναι θεατής θείων μυστηρίων. Και γι’ αυτό, εκείνα τα οποία είπε, τα οποία διαβεβαίωσε, ήταν αυτά που είχε γευτεί με την εμπειρία του.»
Μεταφέροντας και τον λόγο του Αγίου των ημερών μας, Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου, ο π. Μεθόδιος είπε ότι «η Χάρη του Θεού είναι απτή, μπορεί ο άνθρωπος να τη νιώσει και με τις αισθήσεις του ακόμη». Αυτή είναι η μεγάλη δωρεά του Θεού. Και αυτό που ένιωσαν οι Άγιοι αυτοί άνθρωποι, είναι ο αρραβώνας που προμηνύει την τελειότητα της απολαύσεως της κοινωνίας μετά του Θεού, όλων εκείνων οι οποίοι Τον εκζήτησαν στη ζωή τους με ειλικρίνεια, πίστεψαν σ’ Αυτόν, καθάρισαν την καρδιά τους, πάλεψαν εναντίον της αμαρτίας, υπηρέτησαν το άγιο θέλημα Του και αναδείχθηκαν γνήσιοι δούλοι Του. Όλοι αυτοί που κατ’ αυτόν τον τρόπο έζησαν, ακολουθώντας το παράδειγμα των Αγίων.
Και ολοκλήρωσε τον πνευματικό του λόγο ο π. Μεθόδιος:
«Είμαστε ευγνώμονες για όλους εκείνους που αγωνίστηκαν και γεύτηκαν λιγότερο ή περισσότερο την αλήθεια της πίστεως και διέθεσαν τον εαυτό τους ώστε να διαβεβαιώσουν αυτήν την αλήθεια και να στερεώσουν στην πίστη και τους αδελφούς τους και εμάς».
){kind=link}