Του Χρυσοβαλάντη Παππά
Εξεδήμησε εις Κύριον ο πρώτος Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας,Ελληνικού,Βούλας, Βουλιαγμένης, Βάρης και Βάρκιζας. Μια Μητρόπολη που προέκυψε από τη διχοτόμηση της μεγάλης Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Σμύρνης.
Η τότε ιεραρχία υπό τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο το 2002, ανέθεσε τη νεοσύστατη Μητρόπολη στον πατέρα Παύλο με βαθύ πνευματικό υπόβαθρο αφού εκτός της Θεολογικής είχε τελειώσει και τη Νομική και είχε κάνει το μεταπτυχιακό του στην Ποιμαντική- Κοινωνιολογία και Ψυχολογία για νέους. O κατα κόσμον Ευστράτιος Τσαούσογλου από την Ερμούπολη της Σύρου μπήκε στον Ιερό κλήρο το 1966 ως διάκονος και το 1969 ως πρεσβύτερος.
Ως Μητροπολίτης Γλυφάδας ο Παύλος δεν έμεινε στην αφάνεια. Πάντοτε παρών στην πνευματική αλλά και στην κοινωνική ζωή της Μητροπόλεώς του. Υπέρμαχος των παραδόσεων, που δεν στέρησε το ποίμνιό του από τον παραδοσιακό του λόγο, υπέρμαχος της Ορθοδοξίας και της Ορθοπραξίας.
Το ποιμαντικό του έργο είναι τεράστιο και πραγματικά αν δει κάποιος το βιογραφικό του θα καταλάβει πως η στρατευομένη Εκκλησία χάνει εναν ακάματο εργάτη του Ευαγγελίου του Χριστού. Συμβαίνει και κάτι άλλο με τον Μακαριστό πλέον Μητροπολίτη Γλυφάδος. Ο Παύλος δεν δίσταζε να τα βάζει με νεωτερισμούς που αλλοίωναν το ορθόδοξο φρόνημα το πιστού, όπως οι πρακτικές της γιόγκα και δεν φοβόταν μήπως λοιδορηθεί. Φωνές που όλο και λιγοστεύουν.
Τα έβαλε και με τη Σύνοδο του Κολυμπαρίου αλλά στόχος της θεολογικής του κριτικής ήταν πάντα η Ουνία και ο Παπισμός. Στην ιστορία θα μείνει η εισήγησή του σε ημερίδα για τη Σύνοδο του Κολυμπαρίου :
“Ποῖος εἶναι, ἀδελφοί μου, ὁ σκοπός τῆς Οὑνίας; Ἡ προπαγάνδα καί ὁ προσηλυτισμός. Πόσα μέλη ἔχει ἡ Οὑνία στήν Ἑλλάδα; Ἐλάχιστα. Καί δικαιολογοῦν Ἐπίσκοπο καί τόν μεγαλοπρεπῆ Ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος στό κέντρο τῆς Ἀθήνας; Ἀφοῦ αὐτοί εἶναι «λύκοι ὑπό δοράν προβάτου», γιατί νά ὑπάρχει διάλογος μεταξύ Ὀρθοδόξων καί Παπικῶν;”
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Γλυφάδας όμως ήταν και μεγάλος πατριώτης. Στο πέρασμά του σε αυτόν τον κόσμο εργάστηκε από της θέση του καθηγητού για τη μετάδοσης των Ελληνικών γραμμάτων από τις Ιερατικές Σχολές της Τήνου και των Αθηνών μέχρι τη Ζιμπάμπουε τη Μοζαμβίκη την Πολωνία και την Γερμανία. Με τα μάτια και τα αυτιά του πάντα ανοιχτά για τα τεκταινόμενα στα εθνικά μας θέματα ο άλλος Παύλος της Εκκλησίας της Ελλάδος μετά τον προσφάτως κοιμηθέντα Παύλο Σισανίου και Σιατίστης. Στο περσινό συλλαλητήριο των Αθηνών για τη Μακεδονία ασπάστηκε το χέρι του Μίκη Θεοδωράκη δείχνοντας τον σεβασμό του και την στήριξή του στους νέους αγώνες που ανοίγονται για το λαό μας. Μόνο που καινούριοι μπροστάρηδες θα πρέπει να βρεθούν καθώς αναστήματα σαν και του Γλυφάδας Παύλου δεν θα ηγούνται ούτε θα στηρίζουν από τον κόσμο τούτο.
Αιωνία η μνήμη αξιομακάριστε πρώτε Μητροπολίτα της Γλυφάδος Παύλε. Ας έχουμε την Ευχή Σου!
