Συνέντευξη στον Μάνο Χατζηγιάννη
“Πωλούμε αντί πινακίου φακής την ομορφιά και τη δύναμη του ορθόδοξου χριστιανικού πολιτισμού και ταΐζουμε τα παιδιά μας με τα ξυλοκέρατα μιάς δίχως Θεό πραγματικότητας, όπου όλες οι ασχήμιες επιτρέπονται” αναφέρει μεταξύ άλλων στην αποκλειστική του εφ΄όλης της ύλης συνέντευξη στο “Αγιορείτικο βήμα” ο Μητροπολίτης Γερμανίας κ. Αυγουστίνος.
Στο σημερινό πρώτο μέρος της συνέντευξης ο κ. Αυγουστίνος μιλάει για την μητροπολιτική του περιφέρεια και τις σχέσεις με τις υπόλοιπες εκκλησίες στην Γερμανία, καθώς επίσης σχολιάζει τις σύγχρονες δοκιμασίες του Χριστιανισμού.
Το πρώτο μέρος της συνέντευξης έχει ως εξής:
– Σεβασμιώτατε, φέτος συμπληρώθηκαν πενήντα χρόνια από την ίδρυση της Ιεράς Μητρόπολης Γερμανίας. Πόσο δύσκολος ήταν ο δρόμος μέχρι σήμερα και πώς προδιαγράφεται το μέλλον;
Το 2013 μας αξίωσε ο Κύριος της δόξης να εορτάσουμε στις κατά τόπους ενορίες μας, λιτά και οικογενειακά, την 50η επέτειο της ιδρύσεως της Ιεράς Μητροπόλεώς μας. Όλα ξεκίνησαν στη δεκαετία του 1960, την εποχή του μεγάλου μεταναστευτικού ρεύματος, τότε που οι λεγόμενοι Gastarbeiter εγκατέλειψαν την πατρίδα αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον στη Γερμανία.
Οι συνθήκες ήταν εξαιρετικά δύσκολες. Ήρθαμε στη Γερμανία με μία βαλίτσα στο χέρι, κατοικούσαμε σε πρόχειρα καταλύματα και ο εκκλησιασμός μας ήταν πραγματικό κατόρθωμα. Ταυτοχρόνως υπήρχαν προβλήματα, όπως οι βεβαρημένες μνήμες από το πρόσφατο τότε παρελθόν, ο γλωσσικός φραγμός και η παντελής έλλειψη υποδομών. Ζούσαμε μία πρωτόγνωρη κατάσταση και ξεκινούσαμε κυριολεκτικά από το μηδέν.
Υπήρχε όμως παράλληλα κι ένας ενθουσιασμός, που σε συνδυασμό με το ελληνικό φιλότιμο, μας αξιώνει σήμερα να ζούμε ένα θαύμα. Ένα θαύμα που οφείλεται στην αγάπη του Θεού, που μας χάρισε τα πάντα, αλλά και στην αγάπη μυριάδων ανθρώπων, επωνύμων και ανωνύμων, που συνέβαλαν με ανιδιοτέλεια και αυτοθυσία στο εκκλησιαστικό έργο. Μπορούμε πλέον να πούμε ότι στήσαμε τη ζωή μας, ζούμε αξιοπρεπώς και εξασφαλίσαμε στις γενιές που ακολουθούν τις δυνατότητες να προκόψουν.
Ορόσημο του ριζώματος και της καρποφορίας μας εδώ αποτελεί το γεγονός ότι έχουμε πλέον ιδιόκτητους ναούς και πνευματικά κέντρα στις κυριώτερες πόλεις. Η θεία Λειτουργία και τα μυστήρια της Εκκλησίας μας τελούνται σχεδόν παντού, όπου υπάρχουν Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Δημιουργήσαμε, όπως συνηθίζω να λέω, μικρές πατρίδες. Αυτό που απομένει είναι να ευλογήσει ο Θεός τις υποδομές της Εκκλησίας μας στη Γερμανία, να διατηρηθούν, να αυξηθούν και να αποτελούν πάντοτε στο μέλλον καταφύγιο πίστης, ελπίδας και αγάπης για κάθε μέλος της Εκκλησίας μας και για κάθε άνθρωπο καλής θέλησης. Να υπενθυμίζουν και να προσφέρουν, στους καιρούς της αποϊεροποίησης των πάντων και της εγκατάλειψης του Θεού, την ομορφιά της αγιότητας, τη μεταμορφωτική δύναμη της χριστιανικής αγάπης και αλληλεγγύης, την καταξίωση του ανθρώπινου προσώπου και το νόημα της ζωής.
– 17 αιώνες μετά το διάταγμα των Μεδιολάνων αισθάνεστε πως ο Χριστιανισμός διώκεται ακόμη; Στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στη Γερμανία είναι έντονη η διείσδυση του Ισλαμικού στοιχείου, ενώ στη Μέση Ανατολή ο χριστιανισμός μετρά καθημερινά νέους μάρτυρες της πίστης μας…
- Όπως ανέφερα πριν από λίγο, από την εμπειρία μου στον ευρωπαϊκό χώρο, ζούμε την αποϊεροποίηση των πάντων. Η Ευρώπη, και όχι μόνον αυτή, φαίνεται να εγκαταλείπει τις χριστιανικές ρίζες της, τα συστατικά θα έλεγα στοιχεία ή την καρδιά του πολιτισμού της. Εμείς οι Χριστιανοί συμβάλλουμε ή ανεχόμαστε τη «δημιουργία» ενός κενού. Και όπως είναι ιστορικά παρατηρημένο, κάθε φορά που διαπιστώνεται η ύπαρξη ενός κενού, πολλοί είναι εκείνοι που αυτόκλητοι έρχονται να το συμπληρώσουν.
Μιλώ εδώ αυτοκριτικά, δίχως να παραβλέπω ασφαλώς ότι άσοφες έως και εγκληματικές επιλογές στη διεθνή πολιτική σκακιέρα επιτρέπουν ή ακόμα και τρέφουν τους φανατικούς της ιστορίας, που με πρόσχημα ιδίως την θρησκεία, διαπράττουν τα χειρότερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
– Σε πρόσφατη ομιλία σας στο 44o Ιερατικό Συνέδριο της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας είχατε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για το μάθημα των Θρησκευτικών και για τη στάση πολλών γονέων, οι οποίοι όπως είπατε δεν νοιάζονται για τη θρησκευτική παιδεία των παιδιών. Πού οφείλονται αυτά και πώς πρέπει να αντιμετωπιστούν;
– Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και το θέμα που τώρα θίγετε, αυτό της αδιαφορίας των ορθοδόξων γονέων για την εκκλησιαστική αγωγή των παιδιών τους. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που με μεγάλη θλίψη παρατηρούμε όλοι οι Ορθόδοξοι στη Γερμανία. Καταφέραμε στα κυριώτερα ομοσπονδιακά κρατίδια να προσφέρεται το μάθημα των ορθοδόξων θρησκευτικών στα γερμανικά σχολεία, αλλά η ανταπόκριση είναι ελάχιστη. Πολλοί γονείς φαίνεται να αγνοούν παντελώς την ζωτική σημασία του μαθήματος, πράγμα τραγικό, αν συνειδητοποιήσει κανείς ότι εκούσια ή ακούσια αποκόπτουν τα παιδιά τους από τις ρίζες τους και τα καταδικάζουν να απωλέσουν την ταυτότητά τους. Πωλούμε αντί πινακίου φακής την ομορφιά και τη δύναμη του ορθόδοξου χριστιανικού πολιτισμού και ταΐζουμε τα παιδιά μας με τα ξυλοκέρατα μιάς δίχως Θεό πραγματικότητας, όπου όλες οι ασχήμιες επιτρέπονται. Ως Εκκλησία δεν θα παύσουμε να υπενθυμίζουμε την ευθύνη όλων για τα παιδιά μας, το μέλλον του μέλλοντός μας.
– Ποιές οι σχέσεις σας με τις άλλες εκκλησίες στη Γερμανία;
Οι σχέσεις μας με τις άλλες Εκκλησίες στη Γερμανία, δηλαδή ουσιαστικά με την πλειονοψηφία των συμπολιτών μας, είναι αρμονικές. Πιστοί στη γραμμή του Οικουμενικού Πατριαρχείου μας διαλεγόμαστε σε θεολογικό επίπεδο με τους ετεροδόξους αδελφούς μας προβάλλοντας την ανεκτίμητη ορθόδοξη εκκλησιαστική κληρονομιά μας και αναδεικνύοντας τις κοινές ρίζες που μας ένωναν την πρώτη μετά Χριστόν χιλιετία. Επίσης, συνεργαζόμαστε σε κοινωνικό επίπεδο και προσπαθούμε να επιλύουμε πρακτικά ποιμαντικά ζητήματα που προκύπτουν από την μεταφύτευσή μας στην γη της αποδημίας και την συνύπαρξή μας με τους ανθρώπους δίπλα μας.
Χάριν της τιμιότητος αναφέρω ότι δεν είναι λίγες οι φορές που γίναμε δέκτες έμπρακτης και ανιδιοτελούς βοήθειας από τις άλλες Εκκλησίες: κτηριακά, οικονομικά και συμβουλευτικά.
*Το δεύτερο και τελευταίο μέρος της συνέντευξης θα δημοσιευθεί αύριο και σε αυτό ο Μητροπολίτης Αυγουστίνος μιλάει μεταξύ άλλων για τους Διαθρησκειακούς και Διαχριστιανικούς διαλόγους, το Άγιον Όρος, την “ιερή” φορολογία, τις σχέσεις με την Ελλάδα…
-120x86.jpg)
