Του Νίκου Σωτηρόπουλου – ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Σχολείο – Πνευματικός: Φωτιές στον χώρο της Παιδείας έβαλε ένα βίντεο που κυκλοφορεί τις τελευταίες ώρες στο Διαδίκτυο και δείχνει έναν μαθητή σε ΕΠΑΛ της Θεσσαλονίκης να φωνάζει, να βρίζει και να απειλεί καθηγήτριά του, ζητώντας να του σβήσει μία απουσία.
Όπως είπε στο ethnos.gr ο περιφερειακός διευθυντής Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας, Αλέξανδρος Κόπτσης, το περιστατικό σημειώθηκε ακριβώς ένα χρόνο πριν, τον Ιανουάριο του 2019, και ο μαθητής τιμωρήθηκε τότε από το σχολείο για την απρεπή συμπεριφορά του. Ωστόσο, η ύπαρξη του βίντεο έγινε γνωστή στον διευθυντή του σχολείου και αμέσως μετά στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας το βράδυ της Κυριακής.
Εκτός από τις ύβρεις, ο μαθητής λέει «θα σας κάψω όλους ρε! Θα σε καταστρέψω ρε! Σβήσ’ τηνα, ρε! Εδώ, όταν σου μιλάω, θα με κοιτάς, ρε». Κάποιοι συμμαθητές του διακρίνονται να γελούν την ώρα που εκτυλίσσεται το περιστατικό, ενώ η καθηγήτρια παραμένει ψύχραιμη.
Εν τω μεταξύ δημοσιογράφοι που σχολίασαν το περιστατικό, τόνιζαν ότι πρέπει να υπάρχουν στα σχολεία ψυχολόγοι, για να αντιμετωπίζονται τέτοιες συμπεριφορές.
Θα πρέπει να θυμίσουμε ότι δυστυχώς αυτή η στάση είναι που έφερε την παιδεία μας σε αυτά τα χάλια.
Οι Κυβερνήσεις, είτε δεξιές είτε αριστερές, έδιωξαν τους πνευματικούς από τα σχολεία, έδιωξαν τον Χριστό.
Προσπαθούν να αντικαταστήσουν τους πνευματικούς με ψυχολόγους, ανθρώπους που, όχι σπάνια, μπορεί να είναι και οι ίδιοι μπερδεμένοι ψυχικά και να μην πιστεύουν.
Και περιμένουμε ότι οι ψυχολόγοι θα λύσουν τα προβλήματα των παιδιών.
Δυστυχώς όσο η παιδεία μας απομακρύνεται από τον Θεό, τόσο τέτοιου είδους περιστατικά θα αυξάνονται.
Τόσο τα παιδιά θα γίνονται χειρότερα.
Φυσικά παίζει μεγάλο ρόλο και η ανατροφή που παίρνουν τα παιδιά στο σπίτι, και η καλή ή όχι καλή οικογενειακή τους κατάσταση.
Ωστόσο η παιδεία, μετά την οικογένεια, είναι ο δεύτερος πυλώνας. Και παιδεία χωρίς Χριστό δεν είναι παιδεία.
Διότι «πάσα επιστήμη, χωριζομένη δικαιοσύνης καί τής άλλης αρετής, πανουργία τις, καί ού σοφία φαίνεται».
Εάν θέλουμε να βοηθήσουμε πραγματικά τα παιδιά, μόνο ένας τρόπος υπάρχει: να τα βοηθήσουμε να πλησιάσουν κοντά στον Χριστό.
