Του Γιώργου Θεοχάρη
Σαφές μήνυμα «προς πάσαν κατεύθυνσιν», και ιδιαίτερα προς την Εκκλησία της Ελλάδος αλλά και την Ελληνική Πολιτεία (κυρίως το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων που ασχολήθηκε με το θέμα), για το ιδιοκτησιακό καθεστώς των Αγιορείτικων Μετοχίων (που βρίσκονται εκτός Αγίου Ορους),έστειλε ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης από το αγιορείτικο μετόχι της Παναγίας Πορταΐτισσας της Μονής Ιβήρων στην Κορνοφωλιά του Σουφλίου Έβρου, όπου βρέθηκε πραγματοποιώντας περιοδεία στις ακριτικές περιοχές της Θράκης.
Κατά την ομιλία του ο Πατριάρχης τόνισε ότι ……
”Αι Ιεραί Μοναί του Αγίου Όρους είναι γνωστόν ότι αδιακόπως κατά τον μακραίωνα βίον των διετήρουν Μετόχια. Τα υφιστάμενα εν τη επικρατεία της Ελλάδος Αγιορειτικά Μετόχια υπήγοντο ανέκαθεν και υπάγονται υπό την διοικητικήν, κανονικήν και διαχειριστικήν εξάρτησιν, εποπτείαν και δικαιοδοσίαν των κυριάρχων Ιερών Μονών του Αγίου Όρους και αποτελούν εδαφικώς και εκκλησιαστικο¬κανονικώς προέκτασιν αυτών εκτός των γεωγραφικών ορίων αυτού, μνημονευομένου εν αυτοίς του ονόματος του εκάστοτε Οικουμενικού Πατριάρχου ως Επισκόπου του Αγίου Όρου, αποτελούν δε κανονικήν δικαιοδοσίαν του Οικουμενικού Πατριαρχείου”.
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ανέφερε τα παρακάτω:
Χαίρομεν δε διότι και ο αγαπητός αδελφός Ιερώτατος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, ως επιχώριος Αρχιερεύς, φιλομόναχος δε και φιλοαγιορείτης, στέργει και τιμά το υφιστάμενον τούτο κανονικόν καθεστώς και δίκαιον, θεωρών ευλογητήν και ευεργετικήν την παρουσίαν αυτού εις τα όρια της Επαρχίας του, ουδόλως δε παρεμβαίνων εις την ζωήν και λειτουργίαν αυτού, αλλά περιβάλλων αυτό με την εγνωσμένην αγάπην αυτού, τιμήν και στοργήν, σεβόμενος το κανονικόν δίκαιον και τα αγιορειτικά θέσμια.
Ευρισκόμενοι εις τον περίβολον ενός παλαιφάτου Αγιορειτικού Μετοχίου, δηλούμεν και από της θέσεως ταύτης ότι το Οικουμενικόν Πατριαρχείον στερρώς έχεται της κανονικής τάξεως και παραδόσεως και ουδέποτε ήθελε δεχθή οιανδήποτε τροποποίησιν η αλλαγήν, μετά τόσους αιώνας, του υφισταμένου αρχήθεν παρ᾿ ημίν κανονικού και αρχαιοπαραδότου καθεστώτος των αγιορειτικών Μετοχίων’‘.
Αναφερόμενος ειδικά στη σημασία και προσφορά των Αγιορειτικών Μετοχίων ανά τους αιώνες υπογράμμισε:
‘‘Είναι δε γεγονός ότι όπου υπάρχει εν αγιορειτικόν Μετόχιον είναι ευλογία Θεού, όχι μόνον διά την περιοχήν, αλλά και διά την Εκκλησίαν και την κοινωνίαν εν γένει. Παρά το υλιστικόν φρόνημα της εποχής μας και την χαμηλήν ηθικήν στάθμην της κοινωνίας μας, ο εν Αγίω Όρει μοναχισμός ανθεί και ενισχύει και εμπνέει εις την άνθησιν και πρόοδον ταύτην και εις τον γυναικείον μοναχισμόν. Δεν έλειψαν ούτε πρόκειται να λείψουν φιλέρημοι ψυχαί, οι αναχωρηταί, «οι τα άνω φρονούντες» (πρβλ. Κολ. γ΄, 2), τα ερημικά στρουθία, πτερούμενα θεικώ έρωτι διά ζωήν μακαρίαν. Διά των αγιορειτικών μετοχίων η αγιορειτική μοναστική παράδοσις εξέρχεται των στενών εδαφικών ορίων του Αγίου Όρους”.
Το ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ είχε αποκαλύψει τον Ιανουάριο του 2014 την προσπάθεια της Εκκλησίας της Ελλάδος για την υφαρπαγή των αγιορειτικών μετοχίων με νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, το οποίο προσπάθησε να περάσει εν αγνοία του Πατριαρχείου και του Αγίου Όρους.
Η προσπάθεια εκείνη απέτυχε, αλλά δεν παύει να υπάρχει πάντοτε σε μερίδα της Ιεραρχίας η όρεξη για τον έλεγχο και την απορρόφηση των «ανυπότακτων» αγιορειτικών μετοχίων με την υπαγωγή τους στους κατά τόπους Μητροπολίτες, κάτι που φυσικά είναι αντίθετο με την εκκλησιαστική και κανονική παράδοση, όπως διαμορφώθηκε το μετοχιακό καθεστώς στο πέρασμα των αιώνων πολύ πριν και από αυτήν την ύπαρξη του Αγίου Όρους.
Με την ομιλία του αυτή ο Παναγιώτατος έδωσε σαφές μήνυμα ότι κάτι τέτοιο δεν θα επιτρέψει ποτέ να συμβεί.
