Του Γιώργου Θεοχάρη
Σε μία εφ όλης της ύλης συνέντευξη στο ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ ο μητροπολίτης Ν.Ιωνίας και Φιλαδελφείας, κ. Γαβριήλ, μιλά για τον διαχρονικό ρόλο της Εκκλησίας, αρνείται την ύπαρξη διαφόρων κέντρων που λειτουργούν επιζήμια για αυτή ενώ ταυτόχρονα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την απειλή της εκκοσμίκευσής της …
Επίσης, αναφέρεται στη προσέγγιση του Οικουμενικού Πατριάρχη και του Πάπα Φραγκίσκου αλλά και στην Πανορθόδοξη Σύνοδο που προετοιμάζει το Φανάρι το 2016.
– Σεβασμιώτατε, πώς βλέπετε την Εκκλησία σήμερα; Τον ρόλο της τις αρμοδιότητές της και το έργο της…..
-Η Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού παραμένει πάντα η ίδια. Τι εννοώ; Ο κατ’εξοχήν χώρος της αληθείας και το διαχρονικό πλαίσιο που μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο κοντά στον Θεό, να του προσφέρει την Σωτηρία, να νοηματοδοτήσει έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Η εκκλησία μπορεί και έχει την δύναμη να μεταμορφώσει τον κόσμο, να καλλιεργήσει την ειρήνη, την αγάπη και την αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων.
– Τι πρέπει ίσως να αλλάξει και πως;
-Όπως αντιλαμβάνεστε η αλήθεια δεν μπορεί να αλλάξει. Ο Χριστός και το σωτηριολογικό μήνυμά Του θα παραμένει πάντα επίκαιρο ή διαχρονικό. Σε κάθε εποχή, όμως, αυτό που αλλάζει και πρέπει να αλλάζει είναι η παρουσία της Εκκλησίας στα σύγχρονα προβλήματα, ο διαφορετικός λόγος και τρόπος για να μεταφέρει το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως και η προσέγγιση σε κάθε άνθρωπο χωρίς διακρίσεις και μισαλλοδοξίες. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος, όπως και κάθε τοπική Εκκλησία μέσω του συνοδικού πολιτεύματος, έχει την δυνατότητα να επανεξετάσει όλα τα παραπάνω και να διαμορφώσει το κοινό πλαίσιο παρουσίας της για κάθε εποχή και σύγχρονη πρόκληση.
– Ως Ιεράρχης που έχετε στον θρόνο της Αρχιεροσύνης μόλις επτά μήνες δώστε μας μία εικόνα, πώς αντιμετωπίζει ο κόσμος και ιδιαίτερα οι νέοι άνθρωποι έναν Δεσπότη μόλις 39 ετών αλλά με μεγάλο κύρος όπως εσείς..;
– Η χάρις του Θεού με αξίωσε να ποιμάνω την Ιερά Μητρόπολη Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας. Αισθάνομαι πολύ τυχερός. Η προσφυγικές ρίζες της περιοχής μας έχουν διαμορφώσει ένα συγκλονιστικό περιβάλλον με ουσιαστικές χριστιανικές αρχές και πλούσια πνευματική και πολιτιστική παράδοση. Το γεγονός της ηλικίας μου επιτρέπει την συνεχή μου παρουσία. Η λειτουργική ζωή, η πνευματική καλλιέργεια, η έκφραση αγάπης προς κάθε συνάνθρωπό μας, τα έργα ανακαίνισης και υποδομής, η πλούσια πολιτιστική δράση των Δήμων μας έχουν γίνει οι προτεραιότητές μου τους επτά αυτούς μήνες. Προσπαθώ με την βοήθεια του Θεού, να είμαι κοντά στους ανθρώπους μου και αυτό θέλω να κάνω στην νέα μου διακονία.
– Θεωρείτε ότι υπάρχουν κέντρα, εντός και εκτός Ελλάδας που στοχεύουν στην απαξίωση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δεδομένου της απήχησης και της επιρροής που έχει στον μέσο Έλληνα;
-Όπως σας είπα η Εκκλησία και η αλήθεια που προβάλλει, παραμένουν πάντα αμετάβλητες καταστάσεις. Η αλήθεια όμως αυτή βιώνεται διαφορετικά από κάθε άνθρωπο και πολλές φορές ατελή γεγονότα απομακρύνουν τους ανθρώπους από την πορεία αυτή. Έχουμε σίγουρα και εμείς μεγάλο μερίδιο ευθύνης, όλοι μας, κληρικοί και λαϊκοί όταν γινόμαστε αφορμή να απομακρύνονται πρόσωπα από τον δρόμο του Θεού. Ας διορθώσουμε, φρονών ταπεινά, πρωτίστως τους εαυτούς μας και ας αφήσουμε τα εντός ή και εκτός διάφορα κέντρα αποπροσανατολισμού των πιστών.
Είναι η εύκολη δικαιολογία η παραπάνω θεωρία. Άλλωστε πρώτα ο διάβολος πολεμά την Εκκλησία χιλιάδες χρόνια τώρα, η Ανάσταση όμως του Θεανθρώπου ήρθε για να μας διώξει κάθε φόβο. Η αληθινή μας πίστη στον Τριαδικό Θεό μας έχει την δύναμη να εγγυηθεί την πνευματική μας υπόσταση, η μετάνοιά μας από την άλλη μπορεί να μας μεταμορφώσει ουσιαστικά και το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας να θωρακίσει τους εαυτούς μας από κάθε διαβολική συνωμοσιολογία.
– Οι διεργασίες που πραγματοποιούνται σε διάφορα μέρη του κόσμου για την προετοιμασία της περίφημης Πανορθόδοξης Συνόδου θεωρείται ότι θα έχουν κάποιο απτό αποτέλεσμα;
6. Η Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία πορεύθηκε αιώνες μέσα στο συνοδικό πνεύμα και στην ουσιαστική χρήση της δημοκρατίας και της ελευθερίας του λόγου. Έκφραση κεντρική της Εκκλησίας υπήρξαν οι Οικουμενικές Σύνοδοι. Δυστυχώς λόγω του σχίσματος και λοιπών διαφόρων ιστορικών συγκυριών οι χριστιανοί δεν είναι πλέον ενωμένοι εν Χριστώ. Τόσο η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, όσο και ο προτεσταντικός κόσμος δεν επιτρέπουν την συνοδική έκφραση αυτή της Εκκλησίας και την εν συνόδω απεικόνιση της συνειδήσεως κάθε τοπικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Μέσα στην πολυεύθυνη ιστορική του θέση, το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο προσπάθησε να συγκαλέσει έστω τις ανά τον κόσμο τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες με ιδιαίτερη επιτυχία ήδη από την δεκαετία του ’60.
Ο οραματιστής Πατριάρχης Αθηναγόρας κατέβαλε μέγιστη προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση. Ο σημερινός Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, αγωνίζεται να πραγματοποιηθεί η λεγόμενη Αγία και Μεγάλη Σύνοδος των Ορθοδόξων Εκκλησιών προκειμένου να εκφραστεί η εν Χριστώ ενότητά μας και να αντιμετωπισθούν οι σύγχρονες ιστορικές και πολιτικοκοινωνικές προκλήσεις. Η Εκκλησία της Ελλάδος συμμερίζεται τον αγών αυτόν και προσπαθεί να συμβάλει στο μέτρο των δυνάμεών της.
Προσεύχομαι ειλικρινά να ζήσουμε την ιστορική αυτή έκφραση της συνοδικότητας τον επόμενο χρόνο στην ……… των πόλεων και έχω την βεβαιότητα ότι πρόκειται για έργο του Θεού. Ας αφήσουμε την Θεία Χάρη να αμβλύνει τις ανθρώπινες αδυναμίες μας και ας πούμε με ειλικρίνεια στο πλήρωμά μας τον λόγο της Γραφής: όπου επλεόνασεν η αμαρτία εκεί υπερεπερίσσευσεν η χάρις! Ό,τι είναι έργο του Θεού καμία ανθρώπινη σκοπιμότητα δεν θα το ανακόψει.
–Απειλείται η Εκκλησία από την εκκοσμίκευση;
-Βεβαίως και ναι. Είναι ο μεγαλύτερος πειρασμός. Και στις μέρες μας κυρίως εμφανίζεται με την μορφή της κοσμικής εξουσίας. Ο ρόλος και ο χαρακτήρας της Εκκλησίας είναι κατ’εξοχήν πνευματικός και σωτηριολογικός. Όταν κινούμαστε μέσα σε αυτά τα πλαίσια δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Και εκκοσμίκευση σημαίνει να πάψω να σκέφτομαι, να δρω και να λειτουργώ εκκλησιαστικά. Δηλαδή, με απλά λόγια να ζω όχι για μένα αλλά για τους άλλους. Να θυσιάζομαι για την κοινότητα και όχι για το προσωπικό μου συμφέρον.
-Πώς κρίνετε τις συχνές επαφές Πάπα – Οικουμενικού Πατριάρχη και τα ανοίγματα στο Βατικανό;
– Όπως σας είπα και παραπάνω ο χριστιανικός κόσμος βιώνει τον διχασμό. Κάθε προσπάθεια προς την κατεύθυνση της εν Χριστώ ενότητος είναι έργο του Θεού. Είναι εντολή του Χριστού μας να παραμείνουμε ενωμένοι. Ο συντονιστικός ρόλος του Οικουμενικού Πατριαρχείου εμπεριέχει και την διακονία αυτή. Το σίγουρο είναι πως δεν έχουμε την πολυτέλεια να επιτρέπουμε στους ανθρώπους και κυρίως στον διάβολο να μετατρέπουν την θρησκεία σε μέσο βίας, εχθρικών ενεργειών και αντεγκλίσεων.
Ας επισκεφθούμε την Μ. Ανατολή και την κεντρική Αφρική για να μας επιβεβαιώσουν τα γεγονότα. Άνθρωποι χάνουν την ζωή τους επειδή είναι χριστιανοί. Που είναι ο Θεός στις πράξεις αυτές; Το αίμα δεν θεραπεύεται με αίμα. Ο διάλογος και ο αγώνας για την ειρήνη μπορούν να ταρακουνήσουν την διεθνή κοινότητα. Φανταστείτε την δύναμη εκατομμυρίων ανθρώπων με τον ίδιο στόχο. Και στο αρχαίο ρητό «πατήρ πάντων πόλεμος» να αντιτάξουμε ως Ορθόδοξοι χριστιανοί «πατήρ πάντων ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο Θεός της αγάπης και της συγχώρεσης».
-120x86.jpg)
