Το Ισλάμ είναι η μοναδική θρησκεία στην οποία μπορούμε να εντοπίσουμε, πέραν της ιστορικής, και θεολογική ερμηνεία για τους αποκεφαλισμούς.
Οι μαγνητοσκοπημένες εικόνες μασκοφόρων ισλαμιστών τρομοκρατών, οι οποίοι ίστανται όπισθεν δυτικών ομήρων, δημοσιογράφων ή στρατιωτών αιχμαλώτων…
όντας έτοιμοι να τους καρατομήσουν τελετουργικώς και εξανιστάμενοι με ένα αντιδυτικό πολιτικοθρησκευτικό κήρυγμα, έγιναν συχνό αντικείμενο προς διεθνή διαδικτυακή και τηλεοπτική κατανάλωση.
Στη Μέση Ανατολή το φαινόμενο αυτό ως μέθοδος τρομοκρατικής δράσης άρχισε να υιοθετείται συστηματικώς από το 2002 και εντεύθεν, όταν καρατομήθηκε ο δημοσιογράφος της Wall Street Journal, Ντανιέλ Περλ, στο Πακιστάν. Μέχρι τότε, οι τρομοκρατικές οργανώσεις επεδίδοντο σε βομβιστικές επιθέσεις, σε αεροπειρατείες, σε στοχευμένες δολοφονίες κ.ά.
Οι λόγοι για τους οποίους άρχισαν να αναζητούνται νέοι τρόποι επιχειρησιακής δράσης, όπως οι δημόσιοι αποκεφαλισμοί και οι επιθέσεις αυτοκτονίας, από τρομοκρατικές οργανώσεις ήταν: α) οι σημερινές τρομοκρατικές οργανώσεις στη Μ. Ανατολή έχουν αποκλειστικώς ισλαμική ιδεολογική συγκρότηση, σε αντίθεση με το παρελθόν, που οι οργανώσεις είχαν κοσμικό χαρακτήρα συγκρότησης (μαρξιστικό ή εθνικιστικό), β) η ευαισθησία και η αντίδραση της Δύσης στις μεθόδους που χρησιμοποιούσαν οι οργανώσεις μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1990 άρχισε να εξαντλείται, οπότε αναζήτησαν νέες μεθόδους διαχείρισης αιχμαλώτων και ομήρων, προκειμένου να αυξήσουν την ψυχολογική βία και γ) η μη καταγραφή των τρομοκρατικών ενεργειών, καθώς και η έλλειψη ταχύτητας στη διάδοσή τους λόγω αδυναμίας χρήσης της τεχνολογίας πριν από το 2001 άλλαξε άρδην, αφού το πλεονέκτημα που απέφερε στην Αλ Κάιντα η ζωντανή καταγραφή των επιθέσεων στους Δίδυμους Πύργους, καθώς και η ταχύτατη διάδοση των δυνατοτήτων μαζικής επικοινωνίας μέσω του διαδικτύου, προσφέρουν τα τελευταία χρόνια ένα αποδοτικό πλεονέκτημα στις τρομοκρατικές οργανώσεις για να στείλουν τα πολιτικά μηνύματα που επιδιώκουν, και μάλιστα με εντυπωσιακό τρόπο.
Οι καρατομήσεις είναι αποτρόπαιες, άρα εντυπωσιακές, και προσφέρονται βορά προς οπτική έλξη. Κατά συνέπεια, ως πρακτική από αυτές τις οργανώσεις εντάσσεται στο πλαίσιο των ψυχολογικών επιχειρήσεων. Μέσω αυτών επιτυγχάνουν: α) προσέλκυση της μέγιστης προσοχής για τη διάδοση της προπαγάνδας στον μουσουλμανικό κόσμο, γνωστοποιώντας την ύπαρξή τους με ηρωικό τρόπο, εξασφαλίζοντας υποστήριξη, αλλά και στρατολόγηση νέων στελεχών, και β) διασπείροντας τον τρόμο προς τους δυτικούς, αποδυναμώνουν την επιθυμία των αντιπάλων στρατιωτών να πολεμήσουν εναντίον τους. Αν λάβουμε υπόψη ότι η απώλεια ανθρώπινης ζωής έχει μεγαλύτερη αξία στη Δύση, η χρήση του τρόμου με αυτόν τον τρόπο καθίσταται άκρως πλεονεκτική για τους τρομοκράτες.
Το Ισλάμ είναι η μοναδική θρησκεία στην οποία μπορούμε να εντοπίσουμε, πέραν της ιστορικής, και θεολογική ερμηνεία για τους αποκεφαλισμούς. Για τους τζιχαντιστές μαχητές, τόσο η ιστορική παράδοση των πρώτων χρόνων διάδοσης του Ισλάμ (7ος – 8ος αι. μ.Χ.) όσο και οι εντολές (σούρα) από το Κοράνι αποτελούν την πιο γνήσια εκδοχή της θρησκείας και θα πρέπει να εκλαμβάνονται με απόλυτο και απαρέγκλιτο τρόπο.
Πιο συγκεκριμένα, η ιστορική τεκμηρίωση που επικαλούνται παραπέμπει στην καρατόμηση, μετά από εντολή του Προφήτη Μωάμεθ, 700 μελών της εβραϊκής φυλής Μπανού Κουρέις στη Μεδίνα, τους οποίους ο ίδιος θεώρησε ως συνωμότες. Συνεπώς, όταν το έκανε ο Προφήτης, τότε μπορούν να το επαναλάβουν και οι πιστοί του σήμερα.
Θεολογικώς, στο Κοράνι υπάρχουν δύο συγκεκριμένες αναφορές. Η μία περιλαμβάνεται στο κεφάλαιο 47, (στίχος 3): «Στη σύγκρουση με τους απίστους στο πεδίο της μάχης ξεριζώστε τους τα κεφάλια μέχρι να τα τσακίσετε πλήρως…». Η άλλη αναφορά βρίσκεται στο κεφάλαιο 8 (στίχος 12): «Θα εκτοξεύσω τον τρόμο στις καρδιές των απίστων. Αφαιρέστε τους τα κεφάλια και έπειτα αφαιρέστε τους τα δάκτυλα».
Συμπερασματικώς, αυτές οι πράξεις δεν είναι προϊόντα μίας κατασκευασμένης παράδοσης. Στο πλαίσιο σκέψης και δράσης των ισλαμιστών έχουν ιστορική, μα πάνω απ’ όλα θεολογική ερμηνεία και κάλυψη. Κατά συνέπεια, οι τρομοκράτες δεν προβαίνουν απλώς σε μία πράξη θανάτωσης-εκδίκησης διά αποκεφαλισμού κατά των απίστων, αλλά πρωτίστως θεωρούν ότι εκτελούν μία θρησκευτική εντολή. Έτσι και η πράξη τους λαμβάνει, κατά συνεκδοχή, τελετουργικό χαρακτήρα.
* Ο Χρήστος Ιακώβου είναι Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών.
Χρήστος Ιακώβου
-120x86.jpg)
