Τουρκία τώρα: Τον ασκό του Αιόλου είναι αποφασισμένος να ανοίξει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, πυροδοτώντας ένα νέο πόλεμο στη Μέση Ανατολή, που πιθανόν να μετεξελιχθεί σε Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μιλώντας την Τετάρτη στην Άγκυρα, ο Τούρκος πρόεδρος ανακοίνωσε την απόφασή του να επιτεθεί τις επόμενες ημέρες στην υπό κουρδικό έλεγχο βόρεια Συρία.
Μια τέτοια εισβολή θα τον φέρει αντιμέτωπο και με τα αμερικανικά στρατεύματα που έχουν αναπτυχθεί στην περιοχή ως σύμμαχοι των Κούρδων. Ο πόλεμος αυτός, ένας «ανατολικομεσογειακός» πόλεμος σύμφωνα με τον Ιμπραήλ Καραγκιούλ της Yeni Safak, αφορά άμεσα Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ, αλλά και τις αραβικές χώρες που εναντιώνονται στην παλινόρθωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο Τούρκος πρόεδρος «ποντάρει» στο ότι η Δύση θα επιλέξει να μην αναμετρηθεί μαζί του. Πρόκειται ίσως για την πιο επικίνδυνη ζαριά του, η οποία εάν δεν του βγει θα οδηγήσει σε διαμελισμό της Τουρκίας.
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε ότι η Τουρκία θα εξαπολύσει μέσα στις επόμενες ημέρες επίθεση στη βόρεια Συρία, ανατολικά του ποταμού Ευφράτη.
Στόχος του ισλαμικού καθεστώτος της Άγκυρας είναι να καταλάβει τα εδάφη που ελέγχονται από τις υπό κουρδική διοίκηση Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), που υποστηρίζονται από τον Διεθνή Συνασπισμό υπό τις ΗΠΑ.
Στις περιοχές που σχεδιάζει να εισβάλει ο Τούρκος πρόεδρος έχουν αναπτυχθεί στο πλευρό των Κούρδων και των συμμάχων τους αμερικανικά, γαλλικά και βρετανικά στρατεύματα.
Μιλώντας στη διήμερη Τουρκική Αμυντική Σύνοδο, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε ότι μέσα σε λίγες ημέρες η Τουρκία θα εξαπολύσει στρατιωτική επιχείριση με στόχο τα εδάφη ανατολικά του Ευφράτη στη Συρία, ώστε να «τα απελευθερώσει» από το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK) και το συριακό παρακλάδι τους, το σοσιαλιστικό κουρδικό κόμμα PYD.
«Είναι καιρός να πραγματοποιήσουμε την απόφασή μας να εξαλείψουμε τις τρομοκρατικές ομάδες στα ανατολικά του Ευφράτη», δήλωσε την Τετάρτη ο Ερντογάν μιλώντας στη Σύνοδο που διεξάγεται στην Άγκυρα.
«Στόχος της Τουρκίας δεν ήταν ποτέ οι στρατιώτες των ΗΠΑ, με την επιχείρηση στα ανατολικά του Ευφράτη, αλλά μάλλον τα μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης (σ.σ. οι Κούρδοι).
»Είμαστε αποφασισμένοι να καταστήσουμε αυτήν την περιοχή βιώσιμη και ειρηνική.
»Αυτό το βήμα θα επιτρέψει την έναρξη μιας πολιτικής λύσης (σ.σ. για τη Συρία) και μια υγιέστερη συνεργασία».
Ο Τούρκος πρόεδρος θέλει να καταλάβει το συριακό Κουρδιστάν, δηλαδή τη βόρεια Συρία, για δύο λόγους.
Πρώτος, για να μη δημιουργηθεί μια κουρδική κρατική οντότητα, έστω και εντός μιας ομόσπονδης Συρίας, κατά μήκος των νοτίων συνόρων της Τουρκίας, μιας περιοχής γνωστής και ως το «μαλακό υπογάστριο» της Τουρκίας.
Οι Τούρκοι θεωρούν ότι μετά το ιρακινό Κουρδιστάν, που είναι αυτόνομο, εάν εγκαθιδρυθεί και ένα αυτόνομο συριακό Κουρδιστάν, το επόμενο βήμα είναι η αυτοδιάθεση του τουρκοκρατούμενου Κουρδιστάν, νοτιοανατολική Τουρκία, που θα οδηγήσει σε διχοτόμηση του τουρκικού κράτους.
Δεύτερος λόγος, καταλαμβάνοντας τη βόρεια Συρία ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, θέτει υπό τον έλεγχό του τον «κουρδικό διάδρομο», που θεωρείται εναλλακτική οδός μεταφοράς φυσικού αερίου και πετρελαίου προς τη Μεσόγειο Θάλασσα, παρακάμπτοντας την Τουρκία.
Ο «κουρδικός διάδρομος», που ο Ερντογάν αποκαλεί «τρομοκρατικό διάδρομο», εάν «εκβάλει» εκεί που θα αρχίζει ο υποθαλάσσιος αγωγός EastMed, περιθωριοποιεί την Τουρκία ως ενεργειακό κόμβο.
Για αυτό το τουρκικό καθεστώς μιλάει για «πλοκάμια» που περικυκλώνουν την Τουρκία με στόχο να την οδηγήσουν στην ασφυξία και θεωρεί ως αμυντική πράξη την κατάληψη της βόρειας Συρίας και του βόρειου Ιράκ, εκπληρώνοντας παράλληλα και τον Όρκο του τουρκικού Έθνους, επεκτείνοντας δηλαδή τα τουρκικά σύνορα μέχρι εκεί που τα όρισε το τελευταίο Οθωμανικό Κοινοβούλιο, για να «μαζέψει» αργότερα η Συνθήκη της Λωζάνης.
Εδώ έχουμε κατάφωρη παραβίαση και της Συνθήκης της Λωζάνης.
Ο Τούρκος πρόεδρος είπε ακόμα, ότι τα αμερικανικά φυλάκια που έχουν εγκατασταθεί κατά μήκος των συνόρων της Συρίας με την Τουρκία, στο υπό κουρδικό έλεγχο έδαφος, δεν αποσκοπούν στο να προστατέψουν την Τουρκία από τους τρομοκράτες, αλλά τους τρομοκράτες από την Τουρκία.
Μια τουρκική εισβολή στη Συρία θα σημάνει την έναρξη ενός νέου αδυσώπητου πολέμου στη Μέση Ανατολή και θα αναγκάσει τις Ηνωμένες Πολιτείες να επιλέξουν συμμάχους, δηλαδή μεταξύ Τούρκων και Κούρδων.
Ανάλυση
Επίθεση στο συριακό Κουρδιστάν (Ροζάβα), δηλαδή στη βόρεια Συρία, προανήγγειλε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Στόχος του Τούρκου προέδρου η κατάληψη ολόκληρης της βόρειας Συρίας και η επέκταση των τουρκικών συνόρων στο νότο έως εκεί που τα όρισε ο τουρκικός «Όρκος του Έθνους» το 1920.
Η αρχική εξαγγελία έγινε μόλις λίγες ημέρες μετά την τετραμερή Σύνοδο Κορυφής στην Κωνσταντινούπολη για το συριακό με τη συμμετοχή του Βλάντιμιρ Πούτιν, της Άνγκελα Μέρκελ, του Εμανουέλ Μακρόν και του ίδιου.
Πρόκειται για μια άκρως ανησυχητική κλιμάκωση, ιδίως εάν λάβουμε υπόψιν μας ότι στη βόρεια Συρία, στο πλευρό των Κούρδων πολιτοφυλάκων των Μονάδων Προστασίας του Λαού (YPG), έχουν αναπτυχθεί ισχυρές αμερικανικές και γαλλικές στρατιωτικές δυνάμεις.
Όπως είναι στημένη μέχρι αυτή τη στιγμή η «σκακιέρα», μια προέλαση του τουρκικού στρατού θα τον φέρει αντιμέτωπο με Αμερικανούς και Γάλλους στρατιώτες συμμάχους των Κούρδων.
Να σημειωθεί εδώ ότι Αμερικανοί και Γάλλοι έχουν εγκαταστήσει περισσότερες από δέκα βάσεις (στρατόπεδα) στα υπό κουρδικό έλεγχο εδάφη στη βόρεια Συρία, ενώ αμερικανικές φρουρές είναι τοποθετημένες στις πόλεις Μανμπίτζ και Κόμπανι και σε συνοριακά φυλάκια κατά μήκος των συνόρων της Συρίας με την Τουρκία.
Όπως είχε δηλώσει τον περασμένο μήνα ο Τούρκος πρόεδρος, η χώρα του ολοκλήρωσε τις «προετοιμασίες» της για μια νέα επίθεση στη βόρεια Συρία με σκοπό την «εξάλειψη» των YPG, κυρίως συνιστώσας των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) που υποστηρίζονται από τον Διεθνή Συνασπισμό υπό την Ουάσιγκτον.
«Θα καταστρέψουμε την τρομοκρατική δομή ανατολικά του Ευφράτη.
»Έχουμε τελειώσει τις προετοιμασίες, τα σχέδια και τα προγράμματά μας στο θέμα αυτό», δήλωσε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε ομιλία του στους βουλευτές του ισλαμικού κόμματός του στο κοινοβούλιο.
«Αρχίσαμε πριν από μερικές ημέρες την παρέμβασή μας εναντίον αυτής της τρομοκρατικής οργάνωσης και σύντομα, θα υπάρξουν πιο αποτελεσματικές και μεγαλύτερου εύρους επιχειρήσεις», πρόσθεσε.
Την Κυριακή 28 Οκτωβρίου ο τουρκικός στρατός ξεκίνησε το σφυροκόπημα των θέσεων των Μονάδων Προστασίας του Λαού (YPG) στην ανατολική όχθη του Ευφράτη, στη βόρεια Συρία, δυτικά της Κομπάνι.
Οι κουρδικές Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG), με γραπτή ανακοίνωσή τους, κατήγγειλαν αμέσως την τουρκική επιθετικότητα που αποσταθεροποιεί την περιοχή.
«Ο τουρκικός κατοχικός στρατός πρόσφατα αύξησε τις επιθέσεις και τις παραβιάσεις ενάντια στις βόρειες περιοχές της Συρίας και της Ροζάβα Κουρδιστάν, που αποσκοπούν στην αποσταθεροποίηση της ασφάλειας και της σταθερότητας της περιοχής.
»Εκατοντάδες παραδείγματα αυτών των παραβιάσεων υπάρχουν, καθώς ο τουρκικός κατοχικός στρατός στις 28 Οκτωβρίου βομβάρδισε τα χωριά Ζορμγάρ, Τζαρκλί, Σφτακ και Ασμέ, δυτικά της Κόμπανι, με όλμους και βαρέα όπλα και οι δυνάμεις μας αμέσως ενεπλάκησαν και απάντησαν στις επιθέσεις. Θέλουν να δημιουργήσουν νέα κρίση».
Οι Κούρδοι επεσήμαναν στην ίδια ανακοίνωση ότι την ίδια ώρα που οι δυνάμεις τους μάχονται ενάντια στην τρομοκρατία, το τουρκικό κράτος παρέχει κρυφά υποστήριξη σε μισθοφόρους ισλαμιστές.
«Στόχος αυτών των επιθέσεων είναι η αναβίωση του Ισλαμικού Κράτους», τόνισαν και προειδοποίησαν ότι αυτές οι επιθέσεις δεν θα μείνουν δίχως απάντηση καθώς «έχουμε το δικαίωμα να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας από επιθέσεις με όλα τα κατάλληλα μέσα».
Ακολούθησε παρέμβαση και της επαναστατικής κυβέρνησης των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF), που αποκαλείται Συριακό Δημοκρατικό Συμβούλιο και ελέγχει τα εδάφη ανατολικά του ποταμού Ευφράτη και το προγεφύρωμα της Μανμπίτζ, συνολικά το 1/3 των εδαφών της Συρίας και υποστηρίζεται από τους δυτικούς.
Το Συριακό Δημοκρατικό Συμβούλιο κατηγόρησε την Τουρκία ότι επιλέγει να επιτεθεί στους Κούρδους επειδή βρίσκεται υπό ρωσική πίεση να εφαρμόσει τη συμφωνία Πούτιν-Ερντογάν της 17ης Σεπτεμβρίου στο Σότσι, για τη δημιουργία αποστρατικοποιημένης ζώνης στην επαρχία της Ιντλίμπ, η οποία ελέγχεται από τη συριακή Αλ Κάιντα, την πρώην Αλ Νούσρα και νυν Ταχρίρ Αλ Σαμ και τουρκόφιλες ισλαμιστικές οργανώσεις.
Η Τουρκία, μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές τις γραμμές, όχι μόνο δεν έχει προχωρήσει σε αποστρατικοποίηση της Ιντλίμπ αλλά συνεχίζει να υποστηρίζει τους τζιχαντιστές, παραβιάζοντας -δεν προκαλεί έκπληξη- τη συμφωνία της με τους Ρώσους.
«Η πολιτική εξάπλωσης του χάους και της δημιουργίας κρίσεων της τουρκικής κυβέρνησης στη Συρία δεν έφερε μόνο πληγές και τραγωδίες, εκτός ότι η Τουρκία απέφυγε αυτά τα επτά χρόνια να αναμετρηθεί με τον στρατό του καθεστώτος, αλλά συνέχισε να υποστηρίζει τους τζιχαντιστές και άνοιξες τα σύνορα σε αυτούς (σ.σ. να εισέλθουν στη Συρία) για την εκτέλεση της ατζέντας και των συμφερόντων τους που συναντιέται με τα συμφέροντα της Τουρκίας, πολεμώντας κάθε δημοκρατικό σχέδιο ή πολιτικό όραμα που θα εγκαθιδρύσει μια δημοκρατική αλλαγή για το μέλλον της Συρίας».
Το Συριακό Δημοκρατικό Συμβούλιο κάλεσε τον περασμένο μήνα τα Ηνωμένα Έθνη και τον Διεθνή Συνασπισμό ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος να παρέμβουν και να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα, τονίζοντας ότι μια τέτοια συμπεριφορά θα εμποδίσει τον πόλεμο ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος και θα του δώσει μια ακόμα ευκαιρία να επεκταθεί.
Το Συριακό Δημοκρατικό Συμβούλιο κάλεσε και τη συριακή κυβέρνηση -απόδειξη ότι αναγνωρίζει την εξουσία της αλλά και την φέρνει προ των ευθυνών της- να αναλάβει δράσεις σε διεθνές επίπεδο για να μπει ένα τέλος στις τουρκικές φιλοδοξίες στη Συρία.
Η τουρκική ισλαμική κυβέρνηση επιθυμεί να θέσει υπό την κυριαρχία της ολόκληρη τη βόρεια Συρία και το βόρειο Ιράκ, εκπληρώνοντας τον «Όρκο του Έθνους» («Misak-ı Millî»).
Στις 28 Ιανουαρίου 1920 το τελευταίο οθωμανικό κοινοβούλιο, της ηττημένης στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ψήφισε έξι αποφάσεις που όρισαν τις κόκκινες γραμμές των συνόρων του νέου τουρκικού έθνους-κράτους.
Το ψήφισμα αυτό, που ονομάστηκε «Όρκος του Έθνους», δημοσιεύτηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1920 και όριζε ως τουρκικά εδάφη ολόκληρη τη Θράκη, δηλαδή, εκτός από την ανατολική, τη δυτική που σήμερα ανήκει στην Ελλάδα και τη βόρεια που ανήκει στη Βουλγαρία, τα Δωδεκάνησα, την Κύπρο, την περιοχή της Αντιόχειας (σημερινό Χατάι της Τουρκίας), τα βόρεια εδάφη των σημερινών συριακών επαρχιών Χαλεπιού, Ράκκα και Χασάκα, δηλαδή το συριακό Κουρδιστάν, ολόκληρο το βόρειο Ιράκ, δηλαδή το ιρακινό Κουρδιστάν, τις επαρχίες της Μοσούλης και του Κιρκούκ, μέρος από την ιρανική επαρχία του Δυτικού Αζερμπαϊτζάν, τον σημερινό αζέρικο θύλακα του Νακχιβάν στα νότια της Αρμενίας και την Αζαρία (Κολχίδα) της σημερινής Γεωργίας. Το 1923 η τουρκική διπλωματία στη Λωζάνη διαπραγματεύτηκε έχοντας στον νου της τον χάρτη του «Όρκου του Έθνους».
Τελικά συμβιβάστηκαν με λιγότερα και υπέγραψαν τη Συνθήκη της Λωζάνης, την οποία παραβιάζουν συνειδητά από την πρώτη στιγμή, επιχειρώντας να φτάσουν τα σύνορά τους εκεί που τα όρισαν μόνοι τους το 1920.
Ο ίδιος ο Τούρκος πρόεδρος έχει «ομολογήσει» ότι εφαρμόζει τον «Όρκο του Έθνους», παραβιάζοντας όλες τις διεθνείς συνθήκες.
Το 2016 ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αμφισβήτησε με δημόσιες δηλώσεις του τη Συνθήκη της Λωζάνης αναφερόμενος και στον «Όρκο του Έθνους».
Πέρσι το «Κέντρο Στρατηγικών Ερευνών “Νέα Τουρκία”», εξέδωσε έναν ογκώδη τόμο 1450 σελίδων αφιερωμένο στο «Misak-ı Millî».
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προλόγισε την έκδοση με ένα κείμενο που χαρακτηρίστηκε ως το «μανιφέστο» του. Σε αυτό απροκάλυπτα γράφει:
«Η Βουλή των Οθωμανών κήρυξε το Misak-ı Millî, δηλαδή τη διεκδίκηση των ελάχιστων εδαφών που θα μπορούσαμε να αποδεχθούμε.
»Η Εθνοσυνέλευση που συγκλήθηκε μετά την ίδρυση της Δημοκρατίας αποδέχθηκε πλήρως το εθνικό σύμφωνο που πρόσθετε στα σύνορα μας τη Μοσούλη, το Κιρκούκ, το Χαλέπι, τη Δυτική Θράκη, το Μπατούμ, την Κύπρο και μερικά Νησιά. (…) Αρνούμαστε να φυλακίσουμε το έθνος μας με το ένδοξο παρελθόν, στην στείρα ιστορική περίοδο που δεν συμπληρώνει ούτε εκατό χρόνια.
»Μπορείτε να αντιληφθείτε το ενδιαφέρον και την ανάμειξη μας στα τεκταινόμενα στη Συρία, την Αίγυπτο, το Ιράκ, τη Λιβύη, τα Βαλκάνια και τον Καύκασο, ατενίζοντας το ιστορικό παρελθόν μας.
»Η Ιστορία θα δώσει την καλύτερη απάντηση σε αυτούς που λένε “τι δουλειά έχει η Τουρκία σε αυτά τα μέρη;”.
»Είναι ολοφάνερο: Δεν έληξε ακόμα ο Α΄Παγκόσμιος Πόλεμος. Εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα και τις προσπάθειες μας. (…) Πρωταρχικός όρος του αγώνα μας είναι να μην ξεχαστεί το Misak-ı Millî”».
Στα τέλη του περασμένου Μαρτίου ο Τούρκος πρόεδρος διακήρυξε σε ομιλία του στη Σαμψούντα του Πόντου ότι δεν τον δεσμεύουν τα τεχνητά σύνορα της Συνθήκης της Λωζάνης και ξεκινά να χαράσσει τα σύνορα της Μεγάλης Τουρκίας, όπως ορίζονται από τον τουρκικό «Όρκο του Έθνους», αρχής γενομένης από τη βορειοδυτική Συρία.
«Τη Μεγάλη Τουρκία οπωσδήποτε θα την οικοδομήσουμε. Αν χρειαστεί θα δώσουμε τις ζωές μας. Αν χρειαστεί θα πάρουμε ζωές» (…) «Δεν θα ξεχάσουμε τις πληγές που άνοιξαν στην καρδιά μας τα τεχνητά σύνορα που χάραξαν (σ.σ. στη Συνθήκη της Λωζάνης το 1923). Μετά την Εφρίν ξεκινά η ανάσταση.
»Αυτοί που πιστεύουν πως οι παρατηρήσεις μου είναι μπλόφες ή άδεια ρητορική θα δουν πως το λάθος τους είναι θανάσιμο.
»Οι δηλώσεις μου αντικατοπτρίζουν την αποφασιστικότητα της Τουρκίας, τις πολιτικές του κράτους και τα αισθήματα του λαού. Θα τα καταφέρουμε ή θα σκοτωθούμε» πρόσθεσε ενώ ανέφερε σε εκείνη την ομιλία πως «ακολουθεί η Ιντλίπ και η Μανμπίτζ (σ.σ. στη βορειοδυτική Συρία).
«Αν κάποιοι, κάτω από τη μύτη μας επιμένουν, βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό μας και προσπαθούν να κάνουν τις δικές τους δουλειές, τότε να ξέρουν ότι δεν υπολογίζουμε κανέναν».
Στα τέλη Αυγούστου ο Τούρκος πρόεδρος δεσμεύτηκε ότι θα φέρει «ειρήνη και ασφάλεια» στο Ιράκ και σε περιοχές της Συρίας που δεν βρίσκονται υπό τον τουρκικό έλεγχο, διαβεβαιώνοντας ότι οι «τρομοκρατικές οργανώσεις» (σ.σ. εννοώντας τους Κούρδους) στην περιοχή αυτή θα εξαλειφθούν.
Σε ομιλία του στην επαρχία Μους, στη νοτιανατολική Τουρκία, ο Ερντογάν είπε ότι οι επιθέσεις που δέχεται η χώρα του σε οικονομικό επίπεδο είναι παρόμοιες με προηγούμενες απόπειρες εισβολής στη Μικρά Ασία, προειδοποιώντας ότι κάτι τέτοιο θα οδηγούσε στην κατάρρευση και των γύρω περιοχών.
«Μην ξεχνάτε, η Μικρά Ασία είναι ένα τείχος και αν αυτό το τείχος καταρρεύσει δεν θα υπάρχουν πια Μέση Ανατολή, Αφρική, Κεντρική Ασία, Βαλκάνια ή Καύκασος», είπε.
Από τις 24 Αυγούστου 2016 μέχρι τώρα οι τουρκικές δυνάμεις έχουν πραγματοποιήσει δύο εισβολές εντός του συριακού εδάφους («Ασπίδα του Ευφράτη» και «Κλάδος Ελαίας»), κατά μήκος των συνόρων, με στόχο τους Κούρδους σοσιαλιστές της Συρίας και έχουν τοποθετήσει περίπου δώδεκα στρατιωτικά φυλάκια περιμετρικά της επαρχίας της Ιντλίμπ.
Στην ομιλία του για την επέτειο της Μάχης του Μαντζικέρτ, το 1071, ο Ερντογάν είπε ότι θα φέρει την ειρήνη και την ασφάλεια στη Συρία και στο Ιράκ.
«Δεν είναι τυχαίο που οι μοναδικές περιοχές της Συρίας όπου υπάρχει ασφάλεια και ειρήνη είναι υπό τον έλεγχο της Τουρκίας.
»Θεού θέλοντος, θα φέρουμε την ίδια ειρήνη και σε άλλες περιοχές της Συρίας επίσης. Θεού θέλοντος, θα φέρουμε την ίδια ειρήνη στο Ιράκ, όπου δρουν τρομοκρατικές οργανώσεις», είπε.
Η Τουρκία εκπληρώνει τον «Όρκο του Έθνους», που εναντιώνεται στη Συνθήκη της Λωζάνης, προσαρτώντας εδάφη με το «κόλπο» των ψευδοκρατών.
Η Αλεξανδρέττα και η Αντιόχεια, επαρχία Χατάι, αποσπάστηκαν από τη Συρία και προσαρτήθηκαν με αμφισβητούμενο δημοψήφισμα το 1939.
Η Συρία συνεχίζει μέχρι σήμερα να θεωρεί την επαρχία Χατάι κατεχόμενο συριακό έδαφος.
Το 1974 κατέλαβαν τη βόρεια Κύπρο, στην οποία ανακήρυξαν στις 15 Νοεμβρίου 1983 το τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος.
Τώρα βρίσκεται σε εξέλιξη η κατάκτηση της βόρειας Συρίας.
Ήδη ο τουρκικός στρατός κατέχει τα βόρεια της επαρχίας του Χαλεπιού και ελέγχει μαζί με τους τζιχαντιστές την επαρχία της Ιντλίμπ.
Μόλις καταλάβουν ολόκληρη τη βόρεια Συρία, θα εγκαθιδρύσουν σε αυτή ένα ακόμα ψευδοκράτος, το οποίο θα λειτουργεί ως προτεκτοράτο της Τουρκίας με τουρκικό κατοχικό στρατό να το προστατεύει, όπως και στη βόρεια Κύπρο.
Μετά δεν είναι ξεκάθαρο εάν ακολουθεί το βόρειο Ιράκ ή θα στραφούν δυτικά. Δηλαδή στην Ελλάδα, με πρώτο στόχο τους τη Θράκη.
Για αυτό λοιπόν τα νεοοθωμανικά σχέδια του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πρέπει να ηττηθούν στη βόρεια Συρία και ο δυτικός κόσμος να υπερασπιστεί όχι μόνο την ελευθερία των λαών της Συρίας και του Ιράκ αλλά και την ίδια τη Συνθήκη της Λωζάνης.
Σε αντίθετη περίπτωση, εάν δηλαδή αφεθεί ο Τούρκος να καταλάβει τη βόρεια Συρία εξοντώνοντας τους Κούρδους δημοκρατικούς, ακολουθούν τα Βαλκάνια, με την Ελλάδα και τη Βουλγαρία να οδηγούνται σε πολεμική σύγκρουση με την Τουρκία.
Αυτό θα σήμαινε όχι μόνο το τέλος του ΝΑΤΟ αλλά και της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι ζωτικής σημασίας να νικήσουν οι Κούρδοι στη Συρία, ως προμαχώνας της Δύσης στην περιοχή, αλλιώς η φωτιά που άναψε εκεί ο Ερντογάν θα φτάσει την επόμενη δεκαετία ή και νωρίτερα έξω από τις πόρτες μας.
Ανατολικομεσογειακός πόλεμος
Έχουμε γράψει επανειλημμένως ότι μια ματιά στον χάρτη της περιοχής από ψηλά αρκεί για να γίνει κατανοητό ότι Κύπρος και Βόρεια Συρία (συριακό Κουρδιστάν – Ροζάβα) εντάσσονται στον ίδιο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου και σχετίζονται απόλυτα με την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης και την ηγεμονία της Δύσης.
Αυτό αντιλαμβάνονται οι Τούρκοι, με τον αρχισυντάκτη της ερντογανικής εφημερίδας Yeni Safak, Ιμπραήμ Καραγκιούλ, να γράφει:
«Ο πόλεμος της Συρίας είναι εξ ολοκλήρου ένας πόλεμος της Ανατολικής Μεσογείου.
»Ο τρόπος με τον οποίο ξέσπασε αυτός ο πόλεμος και ο τρόπος με τον οποίο διαιωνίστηκε μέχρι σήμερα είναι μέρος του σχεδίου να χτιστεί ένας διάδρομος από το Ιράν προς τη Μεσόγειο και να βρεθεί ένας δρόμος από την Ανατολική Μεσόγειο μέχρι την Κασπία μέσω της Συρίας».
Πράγματι, οι Αμερικανοί εγγυήθηκαν, με την επίσκεψη στο γεωτρύπανο, τα δικαιώματα της Κύπρου και παράλληλα, στο συριακό Κουρδιστάν, στον «κουρδικό διάδρομο» που ξορκίζει ο Καραγκιούλ, ξεκίνησαν την οικοδόμηση συνοριακών φυλακίων-παρατηρίων, στην πραγματικότητα οχυρών, κατά μήκος των συνόρων της βόρειας Συρίας με την Τουρκία.
Με τα οχυρά αυτά οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν αναλαμβάνουν μόνο την ασφάλεια της συροτουρκικής μεθορίου, όπως επισήμως ανακοίνωσαν.
Στην πραγματικότητα εγγυώνται εν όπλοις τα σύνορα των Κούρδων της Συρίας απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα -ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει προαναγγείλει εισβολή για την κατάληψη όλης της Βόρειας Συρίας- και διαφυλάσσουν ότι ο λεγόμενος «κουρδικός διάδρομος» θα παραμείνει ανοιχτός και υπό δυτικό έλεγχο.
Παράλληλα -και αυτό είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό- υπάρχει συζήτηση για μια πιο ενισχυμένη σχέση της Κύπρου με το ΝΑΤΟ.
