“Που είναι τα αμερικανικά εξοπλιστικά προγράμματα από τις αποκαλύψεις για τις μίζες”;
Το ερώτημα τίθεται είτε από απλούς πολίτες που πραγματικά έχουν απορία είτε απ΄ όσους “χτίζουν” γραμμές άμυνας για δικούς τους λόγους για όσα έρχονται.
Κατ΄ αρχήν η ελληνική δικαιοσύνη ερευνά μεθοδικά εδώ και πάρα πολύ καιρό και αμερικανικά προγράμματα.
Με πρώτο και καλύτερο αυτό τη προμήθειας των ελικοπτέρων Apache ,τα οποία αγοράσαμε με swap που μας έβαλε καπέλο 70 εκατομμυρίων δολαρίων.
Κοινό χαρακτηριστικό όσων αμερικανικών προγραμμάτων έχουν μπει στο μικροσκόπιο της ελληνικής δικαιοσύνης είναι ο Έλληνας αντιπρόσωπος, ο κ.Θωμάς Λιακουνάκος ο οποίος για πάρα πολλά χρόνια εκπροσωπούσε και την εταιρεία Boeing. Το έτερο αμερικανικό μεγαθήριο, η Lockheed Martin δεν έχει αντιπρόσωπο στην Ελλάδα. Τα προγράμματά της “τρέχουν” από τον Ντένη Πλέσσα ο οποίος όμως είναι στελεχός της ως αντιπρόεδρος με χώρο ευθύνης όλη τη νοτιοανατολική Μεσόγειο .
Δεύτερον τα αμερικανικά προγράμματα ήταν πολύ λιγότερα τα χρόνια της εξοπλιστικής έκρηξης όπου πρωτοστάτησαν οι Ευρωπαίοι και οι Ρώσοι. Οι ΗΠΑ μας πούλησαν δυο “παρτίδες” F – 16 ,μία επί Σημίτη – Άκη και μία επί Καραμανλή Σπηλιωτόπουλου – Ζορμπά. Για τη μεν πρώτη υπάρχουν θέματα τα οποία έχουν να κάνουν με τις δικές μας παράδοξες επιλογές στο “χτίσιμο” των αεροσκαφών, για τη δε δεύτερη δεν υπήρξε καμία μουρμούρα πλην του επείγοντος της αγοράς το οποίο αιτιολογήθηκε από τη κυβέρνηση με το επιχείρημα της ικανοποίησης των ΗΠΑ. Η γνωστή εξοπλιστική διπλωματία. Υπόνοιες για μίζες δεν υπήρξαν.
Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχει …αμερικανικός δάκτυλος στην υπόθεση των αποκαλύψεων για τις μίζες. Πάντα μας αρέσει εδώ στην Ελλάδα η συνομωσιολογία. Θα πρέπει να παραδεχτούμε όμως ότι το πάρτυ που γινόταν στους ελληνικούς εξοπλισμούς ήταν πάρα πολύ θορυβώδες. Η ασυδοσία που επικρατούσε τους έκανε αδιάφορους και προκλητικούς. “Δικαιώθηκαν” για πάρα πολλά χρόνια αφού κανείς δεν τους ενόχλησε ,κανείς δεν ζήτησε εξηγήσεις και όταν επιχειρήθηκε κάτι τέτοιο κατέληξε σε φιάσκο. Δεν ανέμεναν ότι τα πράγματα θα έρχονταν τόσο ανάποδα ,η χώρα θα πτώχευε -συνεβαλλαν σ΄ αυτό- και η αναζήτηση εξηγήσων και η απόδοση ευθυνών θα γινόταν μονόδρομος. Δεν χρειαζόταν συνεπώς κανένας δάκτυλος για να ανοίξει ο ασκός της μίζας.
Ασφαλώς κάποιοι Αμερικανοί θα πανηγυρίζουν. Και όπου μπορούν θα “βοηθήσουν” και θα σπρώξουν τις έρευνες. Ο ανταγωνισμός στα όπλα είναι σκληρός . Αυτό όμως δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι τις αποκαλύψεις για τα σκάνδαλα των εξοπλισμών για τα οποία όλοι ξέραμε έχει εμπλακεί η NSA και η CIA. Και μην ξεχνάμε ότι οι αμερικανοί μετά από τα “παθήματα” της δεκαετίας του 1970 με το σκάνδαλο των C 130 έμαθαν καλά το μάθημά τους …Ήρθε η ώρα να το μάθουν κι άλλοι.
