Καθηγητής: Ανόητη η Ευρώπη που νομίζει θα εντάξει τους μουσουλμάνους-Τα ψηφουλάκια φταίνε

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΆΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΕΙΨΗ ΗΘΙΚΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ

Του Μανώλη Κείου 

Η σειρά των δολοφονιών και επιθέσεων που έλαβαν χώρα στη Γερμανία τις τελευταίες ημέρες και η πρόσφατη στην εκκλησία στη Γαλλία αμφισβητούν ευθέως την πολιτική ένταξης των μουσουλμάνων στην Ευρώπη. Παράλληλα τονίζουν την ανοησία και την “έλλειψη ηθικής” της ευρωπαϊκής πολιτικής και ίσως, επίσης την «άγνοια» της, όταν πρόκειται για το Ισλάμ. 

Αυτές είναι οι σκέψεις ενός από τους μεγαλύτερους ειδικούς στον κόσμο για το Ισλάμ, του πατήρ Samir Khalil, ενός Ιησουίτη,  καθηγητή στο Ποντιφικό Ινστιτούτο Ανατολικών Σπουδών στη Ρώμη.

Σύμφωνα με τον καθηγητή το Ισλάμ είναι δύσκολο να ενσωματωθεί στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα επειδή έχει μια κουλτούρα που εν πολλοίς έρχεται σε άμεση αντίθεση με τον τρέχοντα δυτικό πολιτισμό. Από τις θρησκευτικές και κοινωνικές σχέσεις, μέχρι τις σχέσεις των δύο φύλων, ακόμη και σε σχέση με το φαγητό.

Το γεγονός ότι πρόκειται για μια διαφορετική θρησκεία δεν είναι πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ότι στο Ισλάμ η θρησκεία είναι συνδεδεμένη με ένα πολιτικό, κοινωνικό, πολιτιστικό, ιστορικό σύστημα, το οποίο επηρεάζει τα πάντα. Κι έτσι ο μουσουλμάνος είναι δύσκολο να αφομοιώσει τις ιδέες της Δύσης.

Στο παρελθόν, όταν υπήρχαν Βορειοαφρικανοί που έφτασαν στην Ευρώπη, οι οποίοι ήταν ήδη λίγο “εκκοσμικευμένοι”, είτε επειδή είχαν υποστεί τη γαλλική αποικιοκρατία και τον τρόπο ζωής που επιβάλονταν από τους ηγέτες τους (Τυνησία και Αλγερία), είτε επειδή ήταν οι τοπικές ομάδες των Βερβέρων αρνούνταν να ονομάζονται “Άραβες”.

Σήμερα, ωστόσο, η ριζοσπαστική ισλαμική επιρροή που προτείνει έναν διαφορετικό κόσμο σε όλες τις πτυχές, καθιστά την ένταξη πολύ πιο δύσκολη.

Εάν η ισλαμιστική θέση ομάδων όπως η Μουσουλμανική Αδελφότητα, οι σαλαφιστές, κλπ γίνει δεκτή τότε η ενσωμάτωση είναι δύσκολη. Αλλά εάν οι μουσουλμάνοι είναι πιο ανοικτοί, εφόσον συμφωνούν να μάθουν από τη Δυτική κοινωνία, τότε είναι δυνατόν. Κάποτε η δυτική κοινωνία θεωρήθηκε πρότυπο για την ανάπτυξη και την χειραφέτηση. Αλλά σήμερα συμβαίνει το αντίθετο: για πολλούς μουσουλμάνους η δυτική κοινωνία πρέπει να απορριφθεί. Και έτσι να δημιουργηθεί ένα νέο μοντέλο του Ισλάμ ή του ισλαμισμού (φονταμενταλιστές).

Αυτή είναι η μεγάλη σύγκρουση της εποχής μας.

Πρέπει επίσης να έχουμε το θάρρος να πούμε ότι το Ισλάμ έχει στοιχεία της βίας στο Κοράνι και τη ζωή του Μωάμεθ. Αν συνεχίσουμε να λέμε ότι ‘το Ισλάμ είναι μια θρησκεία της ειρήνης”, δημιουργούμε μόνο σύγχυση και μυθοποίηση.

Αυτό κάνουν οι πολιτικοί για να πάρουν τις ψήφους των μουσουλμανικών κοινοτήτων. Αυτή είναι η περίπτωση της Γαλλίας: για πολλά χρόνια στη Γαλλία η κυβέρνηση δώρισε γη για τζαμιά και ισλαμικά κέντρα με δωρεάν ενοίκιο για 99 χρόνια. Έτσι, η Γαλλία  είναι γεμάτη με τζαμιά που χρηματοδοτούνται από τις χώρες που υποστηρίζουν την τρομοκρατία. Στο μεταξύ οι πολιτικοί έχουν απωλέσει κάθε ίχνος ηθικής αίσθησης, δεδομένου ότι είναι πρόθυμοι να κάνουν οτιδήποτε για να κερδίσουν ψήφους. Και υπάρχει ακόμη και μια απόδειξη της άγνοιας: κανείς δεν θα πει ότι στο Κοράνι δεν υπάρχουν βίαιες στίχοι! Και ο συνδυασμός της άγνοιας και της απώλειας μιας ηθική έννοιας είναι εκρηκτική.