Εγκαταλείπει τη γερμανική πολιτική ο ελληνικής καταγωγής, ευρωβουλευτής της Γερμανίας, Γιώργος Χατζημαρκάκης.
Όπως ο ίδιος δήλωσε «επέλεξα, για ηθικούς λόγους, να μην ξαναβάλω υποψηφιότητα στη Γερμανία, γιατί δεν μπορώ. Είναι δύσκολο να συνεργάζεσαι με ανθρώπους οι οποίοι άρχισαν μιαν εκστρατεία κατά της Ελλάδας, η οποία πονάει πάρα πολύ, ειδικά στο δικό μου κόμμα, των Φιλελευθέρων, στη Γερμανία, καθώς έχουν βγει ιδέες, όπως το “πουλήστε τα νησιά σας και την Ακρόπολη”, οι οποίες ήταν τόσος ακραίες, που δεν άντεξα να πάω στα συνέδρια του κόμματος. Άρα ακόμη κι αν θα ήταν εφικτό δεν θα ήθελα».
«Είναι πολύ δύσκολο να περάσει κανείς μηνύματα που δεν μπαίνουν στα στερεότυπα, τα οποία επηρεάζουν τον πολιτικό χώρο της Γερμανίας, τα οποία θέλουν τον Έλληνα τεμπέλη και τον Κύπριο γκάνγκστερ, που πρέπει να τιμωρηθεί», πρόσθεσε.
«Ανέκαθεν με ενδιέφερε η Ελλάδα, ως εκλεγμένο Γερμανό ευρωβουλευτή, αλλά τα τελευταία τρία χρόνια, αφότου ξέσπασε η δημοσιονομική κρίση, άλλαξαν τα πράγματα, άλλαξε κι ο αγώνας τον οποίο δίνει κανείς ως πολιτικός στο πλαίσιο της ΕΕ», σημείωσε ο κ. Χατζημαρκάκης, τονίζοντας ότι «οι Γερμανοί δεν κατάλαβαν τον ρόλο τους, καθώς έχουν πρόβλημα να πάρουν μία ηγεμονική θέση, πράγμα που γίνεται αισθητό τώρα σε όλη την Ευρώπη. Πρώτα χτυπήθηκε η Ελλάδα, τώρα χτυπήθηκε κι ένα άλλο μέτωπο του ελληνισμού, ίσως και πιο έντονα, η Κύπρος».
Ο ευρωβουλευτής σημείωσε επίσης ότι «ο χαρακτήρας του Γερμανού πολιτικού δουλεύει με στερεότυπα. Τη στιγμή που ξέσπασε η κρίση, άρχισε μία δυσφήμηση κατά της Ελλάδας, η οποία έφθασε ως και τη συκοφαντία. Και βέβαια, το χρεώνεσαι αυτό πάρα πολύ, ως πολιτικός με ελληνικό όνομα. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να περάσει κανείς μηνύματα, τα οποία δεν μπαίνουν σ’ αυτό το στερεότυπο, όπως ότι εργάζονται πάρα πολύ και πολύ σκληρά οι Έλληνες, ότι εργάζονται παραπάνω από τους Γερμανούς. Αυτό δεν μπαίνει στο μυαλό του Γερμανού. Θέλει τον τεμπέλη Έλληνα ως στερεότυπο, θέλει τους Κύπριους γκάνγκστερς, χώρα και λαό, ο οποίος πρέπει να τιμωρηθεί κι εκεί χρειάζεται μία φωνή του ελληνισμού. Αλλά ομολογώ ότι είναι πολύ δύσκολο αυτό, επειδή τα στερεότυπα ακόμα επηρεάζουν πολύ τον πολιτικό χώρο της Γερμανίας».
«Ο πολιτικός», κατέληξε, «πρέπει να είναι αυθεντικός. Κι από τη στιγμή που αισθάνομαι πιο πολύ Έλληνας, από ό,τι Γερμανός, δεν μπορώ να είμαι αυθεντικός πολιτικός στη Γερμανία. Δεν μπορώ. Η ψυχή μου, το πνεύμα μου, δεν μου το επιτρέπει και γι’ αυτό επέλεξα να μην το σκεφτώ καν να βάλω υποψηφιότητα».
