Καταφύγιο σε ελληνική μονή φέρεται να βρήκε ένας βρετανός αριστοκράτης, καταζητούμενος για τον φόνο της νταντάς των παιδιών του το 1974, σύμφωνα με ερευνητή που ισχυρίζεται ότι για την επιχείρηση εξαφάνισής συνεργάστηκε ομάδα κατασκόπων.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Daily Mail, με αφορμή την έκδοση βιβλίου για την υπόθεση, ο Lord Lucan, τον οποίο χαρακτηρίζει τον πιο καταζητούμενο εγκληματία της Μεγάλης Βρετανίας, κατάφερε να βγει από τη χώρα με τη βοήθεια ανδρών των μυστικών υπηρεσιών με επικεφαλής έναν πρώην πράκτορα της MI5.
Η επιχείρηση φέρεται να χρηματοδοτήθηκε από τους πλούσιους φίλους του.
Ο Lord Lucan κατηγορείτο για τον φόνο της νταντάς Σάντρα Ρίβετ το 1974 στο σπίτι της οικογένειας. Η γυναίκα δολοφονήθηκε στην κουζίνα του υπογείου, του τετραώροφου σπιτιού, με χτυπήματα από μπαστούνι αφού ο Λούκαν είχε χάσει δικαστική διαμάχη με την πρώην σύζυγό του για την γονεϊκή επιμέλεια.
Στη συνέχεια εξαφανίστηκε μυστηριωδώς και μέχρι σήμερα υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την τύχη του. Πάντως δεν βρέθηκε ποτέ ενώπιον της Δικαιοσύνης.
Ο συγγραφέας του βιβλίου Ρίτσαρντ Γουίλμοτ, ερεύνησε την υπόθεση επί 20 χρόνια.
Κατά τη διάρκεια της έρευνάς του το αυτοκίνητό του που περιείχε έγγραφα σχετικά με το βιβλίο που σκόπευε να γράψει, δέχτηκε εμπρηστική επίθεση, την οποία συνδέει με την προσπάθειά του να βρει την αλήθεια.
Αναφέρει πως εξέδωσε το βιβλίο τώρα, γιατί όσοι εμπλέκονται έχουν φύγει από τη ζωή και ότι όσα γράφει επιβεβαιώθηκαν από μέλος της οικογένειας και πρώην πράκτορα της MI5 ονόματι Τζέιμς Γκάρνεϊ που φέρεται να οργάνωσε την όλη αποστολή, για χρήματα.
Το βιβλίο γράφει πως ο Λούκαν ήταν μέλος του Clermont Set, ενός κλειστού κλαμπ τζογαδόρων στο Λονδίνο, στο οποίο συμμετείχαν μέλη της βρετανικής ελίτ.
Σύμφωνα με τον Γκάρνεϊ, αυτοί ήταν που πλήρωσαν έναν «ιδιωτικό στρατό» αποτελούμενο από πρώην μέλη των μυστικών υπηρεσιών που αναλάμβαναν ειδικές αποστολές για την MI5, την MI6 και τη CIA, για να «εξαφανίσουν» τον καταζητούμενο.
Όπως λέει, αρχικά μετέφεραν τον βρετανό αριστοκράτη σε πανδοχείο όπου τον «παρέδωσαν» στον Γκάρνεϊ και στη συνέχεια σε ένα ερειπωμένο κτίριο που χρησιμοποιούσαν ως καταφύγιο. Χωρίς μουστάκι, με ψεύτικο μαύρισμα και διαφορετικό χρώμα μαλλιών, ο Λόρδος Λούκαν απέκτησε νέο διαβατήριο.
Στη συνέχεια, πάντα με την συνοδεία του Γκάρνεϊ, πέταξαν από το Χίθροου για την Αθήνα. Εκεί σύμφωνα με το βιβλίο συνάντησε άλλους πράκτορες που βοήθησαν ώστε να κρυφτεί σε διάφορα κρησφύγετα και στη συνέχεια τον μετέφεραν στην Κρήτη.
Εκεί βρήκε καταφύγιο για ένα μήνα στη μονή Καψά, στο Λασίθι σύμφωνα με το βιβλίο. Πρόκειται για ένα αρκετά απομονωμένο μοναστήρι, με θέα στο Λιβυκό Πέλαγος, χτισμένο στο τέλος ενός φαραγγιού.
Σύμφωνα με τον Γκάρνεϊ, το μοναστήρι δεχόταν ξένους που αντιμετώπιζαν προβλήματα στη ζωή τους, υπό την προϋπόθεση ότι θα ακολουθούσαν τους κανόνες και ότι θα συνεισέφεραν στις καθημερινές εργασίες.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα του βιβλίου, Κρητικοί του είπαν πως θυμούνταν τον ψηλό άνδρα, να παίζει τάβλι με τους ντόπιους. Τελευταία φορά ο Γκάρνεϊ τον είδε στην Ιεράπετρα, από όπου έφυγε προς άγνωστη κατεύθυνση – πιθανόν για τη Νότια Αφρική – με μία ψαρόβαρκα.
«Στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο, αν κάποιος είχε σχέσεις με ένα μοναστήρι ή με την Εκκλησία γενικότερα, είχε πάρα πολλά προνόμια. Δεν χρειαζόσουν καν διαβατήριο για να ταξιδέψεις» αναφέρει ο συγγραφέας, που προσθέτει ότι ο ίδιος ανακάλυψε πως η μονή δέχτηκε ανώνυμη δωρεά πολλών χιλιάδων λιρών το 1975.
