Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Την προσεχή Κυριακή πρώτη Νοεμβρίου, γίνονται στην Τουρκία ίσως οι πιο κρίσιμες εκλογές της σύγχρονης ιστορίας της. Οι πρόωρες αυτές εκλογές προκηρύχτηκαν εξ’ αιτίας του αδιεξόδου που προέκυψε από τις εκλογές της 7 Ιουνίου, όταν το κόμμα των ισλαμιστών του Ερντογάν για πρώτη φορά από το 2002 έχασε την αυτοδυναμία του.
Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, παραβιάζοντας κάθε έννοια του δημοκρατικότητας αλλά και όλων των συνταγματικών διαδικασιών δεν έδωσε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στην αντιπολίτευση, παρά του ότι υπήρχε κοινοβουλευτική δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης και προκήρυξε πρόωρες εκλογές.
Η γενικότερη συμπεριφορά του Ερντογάν, κυρίως από τον Μάιο του 2012 με τα γεγονότα του Γεζίπαρκ έχει γίνει απρόβλεπτη και τελευταία έχει αρχίσει και γίνεται άκρως επικίνδυνη, καθώς διακρίνεται από μια άκρατη αλαζονεία και μεγάλη περιφρόνηση σε όλες τις δημοκρατικές διαδικασίες προς χάριν εδραίωσης μιας σουλτανικής παντοδυναμίας του.
Παράλληλα το τουρκικό Βαθύ Κράτος με την «ευγενική» στήριξη των Τζιχαντιστών, τον τελευταίο καιρό έχει οργιάσει μετά από χρόνια σχετικής αδράνειας και έχει γίνει στόχος κατηγοριών σαν υπεύθυνο για τις τρεις φονικές εκρήξεις, στο Ντιαρμπακίρ στις 5 Ιουνίου, στο Şyruç 20 Ιουλίου και στην τραγωδία της Άγκυρας στις 10 Οκτωβρίου με 110 νεκρούς, κυρίως Κούρδους, που είναι στο στόχαστρο του.
Όλα αυτά εξελίσσονται σε ένα άκρως εύφλεκτο περιβάλλον με την ρωσική επέμβαση στην Συρία που έχει ταπεινώσει τον Ερντογάν και τις θέσεις του για το συριακό, με την αύξηση των κουρδικών επιθέσεων στο εσωτερικό, που επίσης δείχνουν την αδυναμία του να αντιμετωπίσει το κουρδικό πρόβλημα ενώ είχε υποσχεθεί την επίλυση του και με τα αυξανόμενα προβλήματα στην τουρκική οικονομία, με την πτώση της τουριστικής κίνησης, την θεαματική αύξηση της ανεργίας και την πτώση της λίρας, εξελίξεις που έχουν αρχίσει να θέτουν σε αμφισβήτηση το λεγόμενο οικονομικό θαύμα του Ερντογάν .
Την Κυριακή κρίνεται ουσιαστικά το μέλλον του Ερντογάν και της «παρέας» του. Κυριολεκτικά τα παίζει όλα για όλα. Εάν δεν καταφέρει και αυτή την φορά να κερδίσει την αυτοδυναμία και να παραμείνει απόλυτος σουλτάνος, τότε πρέπει να προετοιμαστούμε για όλα τα ενδεχόμενα. Ο φόβος μιας ανατροπής του με συνέπεια να βγουν στην φόρα πολλά σκάνδαλα της οικογένειας του, (κάτι ξέρει γι’ αυτά ο νυν υπό απομάκρυνση αρχηγός της ΜΙΤ), και να αμαυρωθεί ολοκληρωτικά η πολιτική και εθναρχική του εικόνα, δημιουργούν σε ένα απρόβλεπτο Ερντογάν πολλές επικίνδυνες παρενέργειες με διεθνείς διαστάσεις.
Εδώ θα πρέπει να υπάρχει εύλογη μια ανησυχία από την δική μας πλευρά. Η πεποίθηση που υπάρχει εδώ και καιρό στην Άγκυρα ότι η Ελλάδα είναι το μόνο τρωτό σημείο στον περίγυρο της, όπου η Τουρκία θα μπορούσε να παίξει «παιχνίδι» χωρίς ουσιαστικές αντιστάσεις, καθίστα τον Ερντογάν ακόμα πιο επικίνδυνο στην προοπτική εσωτερικής εκτόνωσης και κυρίως εσωτερικού αποπροσανατολισμού. Δυστυχώς τις εντυπώσεις αυτές τις προκαλέσαμε και μόνοι μας με την συνεχιζόμενη υποχωρητικότητα τα τελευταία χρόνια στις τουρκικές προκλήσεις.
Αν ο Ερντογάν χάσει τις εκλογές της Κυριακής…θα πρέπει απλά να είμαστε έτοιμοι για πολλά πιθανά απρόβλεπτα ενδεχόμενα.
