Το σοβαρό ύφος στο πρόσωπο του γιατρού προδίδει τη φοβερή είδηση ακόμη και πριν το άκουσμα των λέξεων «Λυπάμαι, αλλά έχετε καρκίνο». Και ένα τέτοιο χτύπημα είναι ο χειρότερος φόβος όλων, καθώς αυτή η σύγχρονη ασθένεια πλήττει ολοένα και περισσότερους ανθρώπους.
Με τέτοια στατιστικά στοιχεία είναι πλέον σχεδόν αδύνατον να ξεφύγει κάποιος από αυτή την τρομακτική ασθένεια και οι προοπτικές θεραπείας μέσω της συμβατικής ιατρικής δεν είναι αισιόδοξες.
Ο Tom Arguello αποφάσισε ότι ο συμβατικός τρόπος θεραπείας του καρκίνου των όρχεων από τον οποίο έπασχε δεν ήταν γι’ αυτόν. Και εξαιτίας αυτού, βρήκε τη δύναμη να αναζητήσει εναλλακτική μορφή θεραπείας και να θεραπευτεί μέσω της διατροφής και των αλλαγών στον τρόπο ζωής του. Διαβάστε μόνοι σας το ασυνήθιστο ταξίδι του και εμπνευστείτε από τη θετική στάση που υιοθέτησε καθώς αντιμετώπιζε και μάθαινε από τη μάχη του με τον καρκίνο.
Προσοχή: Σε καμία περίπτωση η ιστορία του Tom δεν αποτελεί μέθοδο θεραπείας ή διάγνωσης οποιασδήποτε ασθένειας. Αντιθέτως, σκοπός είναι η παροχή πληροφοριών για την εμπειρία ενός ανθρώπου ο οποίος νίκησε τον καρκίνο με ολιστική προσέγγιση έτσι ώστε και άλλοι να γνωρίσουν καλύτερα τις εναλλακτικές μορφές θεραπείας και να θεραπευτούν από παρόμοιες ασθένειες.
Η ιστορία του Tom
«Ευχαριστώ τον Θεό που είχα καρκίνο».
Δύο εβδομάδες πριν κλείσω τα 37, επισκέφτηκα -διστακτικά- έναν ουρολόγο για κάτι «ασυνήθιστο» που είχα παρατηρήσει σε έναν από τους όρχεις μου. Βέβαια, το είχα παρατηρήσει πριν 9 μήνες, αλλά ως κλασσικός άντρας το παρέβλεψα ως κάτι ασήμαντο. Καθώς οι εβδομάδες και οι μήνες περνούσαν, παρατήρησα ότι το μέγεθος του όρχεως αυξανόταν και η υφή του άλλαζε. Ήταν πλέον αφύσικα σκληρός. Είχα περάσει αμέτρητες ώρες διαβάζοντας κάθε ιστοσελίδα ιατρικού περιεχομένου σε μια απελπισμένη προσπάθεια να κάνω διάγνωση μόνος μου. Αφού έψαξα για κάθε πιθανή ασθένεια, το αποτέλεσμα στο οποίο κατέληγα συνεχώς ήταν ένα: καρκίνος.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Σαν Αντόνιο στο Τέξας, μια μεγάλη πόλη και ένα φανταστικό μέρος για να κάνεις οικογένεια, η οποία όμως κατατάσσεται σταθερά στις 10 κορυφαίες πόλεις της χώρας σε ποσοστά παχυσαρκίας. Προσωπικά αποτελούσα το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα κάνοντας ανθυγιεινή διατροφή, καταναλώνοντας τροφές φαστ φουντ και μεγάλες ποσότητες αναψυκτικών. Είχα φτάσει σε σημείο να ζυγίζω σχεδόν 100 κιλά με ύψος 1.70…όποτε κάντε τους υπολογισμούς. Αναρωτιέστε αν ήξερα ότι ήταν λάθος εκείνη την εποχή; Φυσικά! Αν με ένοιαζε; Ίσως λίγο, αλλά ήμουν νέος και ένιωθα ανίκητος. Είχα όλο τον χρόνο μπροστά μου…ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα. Αυτό που δεν είχα καταφέρει να συνειδητοποιήσω τότε είναι μια μικρή λεπτομέρεια: τις συνέπειες.
Βρέθηκα λοιπόν γεμάτος άγχος στην αίθουσα αναμονής του νοσοκομείου, προσπαθώντας απελπισμένα να πείσω τον εαυτό μου ότι αυτό που είχα ήταν φυσιολογικό, πιθανόν κάποιο είδος μόλυνσης που θα αντιμετωπιζόταν με αντιβιοτικά. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι τα πράγματα δεν ήταν όπως φανταζόμουν. Το έβλεπα στο πρόσωπο του γιατρού. Εκείνος με έστειλε αμέσως σε κάποιο άλλο δωμάτιο για υπέρηχο.
Ωστόσο, είχα μια μικρή ελπίδα ότι θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο, αλλά σύντομα η ελπίδα αυτή θα εξαφανιζόταν επίσης. Ο γιατρός κοίταξε τα αποτελέσματα του υπέρηχου και αμέσως με έστειλε για αξονική τομογραφία, αιματολογικές εξετάσεις και προγραμμάτισε τη χειρουργική επέμβαση. Μου είπε επίσης να ακυρώσω το επαγγελματικό μου ταξίδι. Τέλεια! Ήταν Παρασκευή 5 το απόγευμα. Ήμουν ο τελευταίος ασθενής στο γραφείο και μια βόμβα είχε μόλις σκάσει μπροστά μου: είχα καρκίνο. Σίγουρα δεν ήταν ο ιδανικός τρόπος για να ξεκινήσει το Σαββατοκύριακό μου. Μόλις είχα φτάσει στο χειρότερο σημείο της ζωής μου. Ένιωσα χαμένος, απελπισμένος, μουδιασμένος. Ένιωσα σαν να ήμουν θύμα.
Μετά την επέμβαση, επισκέφτηκα ξανά τον γιατρό για να δει τα αποτελέσματα της ιστολογικής εξέτασής μου. Η διάγνωση ήταν σεμίνωμα όρχεως σε στάδιο IB. Εντοπίστηκε σχετικά νωρίς, αλλά υπήρχαν και κάποιες επιπλοκές. Ο καρκίνος είχε εξαπλωθεί στην επιδιδυμίδα και υπήρχε διαρροή καρκινικών κυττάρων στο αγγειακό σύστημα, δηλαδή μεγαλύτερη πιθανότητα να εξαπλωθεί ο καρκίνος σε άλλα μέρη του σώματος. Καθώς ο γιατρός αξιολογούσε τα ποσοστά επιβίωσης και τις επιλογές θεραπείας για την περίπτωση μου, ένιωθα πολύ άβολα με αυτή τη μονοκόμματη προσέγγιση.
Το γεγονός ότι όλες αυτές οι πληροφορίες προέρχονταν από κάποιες ιατρικές αναφορές στο λάπτοπ του δεν κατάφερε να με κάνει να νιώσω πιο άνετα. Ένιωσα σαν αριθμός και όχι ως πρόσωπο. Την επόμενη εβδομάδα, πήγα να δω έναν ογκολόγο, ο οποίος αξιολόγησε την κατάστασή μου και στη συνέχεια μου ζήτησε να υποβληθώ σε μια σειρά χημειοθεραπειών, έτσι ώστε «να μπορώ να είμαι ήσυχος». Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, με ενθάρρυνε μετά από τη χημειοθεραπεία να φάω στα McDonald’s, αν ήθελα. Αυτό ήταν ένα τεράστιο σφάλμα! Βρισκόμουν λοιπόν παγιδευμένος στην ακμάζουσα βιομηχανία του καρκίνου και της σύγχρονης δυτικής ιατρικής. Τι επιλογές είχα; Έπρεπε να κάνω μόνο αυτά που μου είπαν οι γιατροί. Δεν υπήρχαν άλλες επιλογές, σωστά;
Αφού το συζήτησα με τη γυναίκα μου, αποφάσισα να προχωρήσω στη χημειοθεραπεία. Αρχικά με έστειλαν να μιλήσω με κάποια οικονομική σύμβουλο, η οποία με προέτρεψε να κάνω όσο περισσότερες χημειοθεραπείες μπορούσα και μάλιστα πριν από το νέο έτος, πριν δηλαδή γίνουν αλλαγές στην ασφάλιση ατελειών, πράγμα που θα σήμαινε ότι θα έπρεπε να πληρώσω τις θεραπείες από την τσέπη μου. Πώς ήξερε ΕΚΕΙΝΗ πόσες χημειοθεραπείες θα χρειαζόμουν; Δεν ήταν γιατρός! Η επόμενή μου επίσκεψη ήταν πίσω στην αίθουσα όπου γίνονται οι χημειοθεραπείες για ενημέρωση. Η νοσοκόμα μου εξήγησε όλες τις πιθανές παρενέργειες (απώλεια μαλλιών, απώλεια όρεξης, απώλεια αίσθησης στα χέρια κ.λπ.) και μου είπε ότι πιθανότατα θα κατέληγα στην εντατική, επειδή συχνά η χημειοθεραπεία μειώνει τα λευκά αιμοσφαίρια διαλύοντας το ανοσοποιητικό σύστημα. Αυτή ήταν μια κλασσική περίπτωση όπου οι παρενέργειες είναι χειρότερες από τα συμπτώματα! Αμέσως αποφάσισα ότι δεν θα έκανα χημειοθεραπεία.
Βρισκόμουν λοιπόν ολομόναχος. Είχα μόλις γυρίσει την πλάτη μου στη συμβατική θεραπεία. Πώς θα μπορούσα να θεραπευτώ και να διασφαλίσω ότι ο καρκίνος θα έφευγε για τα καλά; Σε αυτό το σημείο άρχισα να κάνω έρευνα. Τις επόμενες εβδομάδες έζησα, έφαγα και ανέπνευσα τα πάντα που σχετίζονταν με εναλλακτικούς τρόπους θεραπείας για τον καρκίνο, ενώ ταυτόχρονα βρήκα έναν αληθινό θησαυρό πληροφοριών. Υπήρχαν αμέτρητες μαρτυρίες ανθρώπων που θεραπεύτηκαν από καρκίνο προχωρημένου σταδίου με τη διατροφή και άλλα φυσικά βότανα και έλαια.
Πάντα μου άρεσε να ρισκάρω στη ζωή μου και η σκέψη του να ενεργήσω «κόντρα στο ρεύμα» ήταν ιδιαίτερα ελκυστική για μένα. Και το πιο σημαντικό, κατά τη διάρκεια όλης αυτής της έρευνας παρατήρησα ότι τα ποσοστά καρκίνου σε αυτή τη χώρα είχαν φτάσει σε επίπεδα επιδημίας. Κάθε μέρα μάθαινα ότι πολλοί άνθρωποι είτε είχαν καρκίνο οι ίδιοι είτε γνώριζαν κάποιον που είχε. Τότε αποφάσισα να χρησιμοποιήσω την ιστορία μου για να βοηθήσω τους άλλους. Σταμάτησα όλες τις παραδοσιακές θεραπείες για τον καρκίνο και συνέχισα τις φυσικές θεραπείες, επειδή Θεός φυλάξοι, αν κάποιος από τους φίλους ή την οικογένειά μου πάθαινε ποτέ καρκίνο, θα ήθελα να είμαι σε θέση να τους βοηθήσω μέσα από τη δική μου εμπειρία. Το σημαντικότερο απ’ όλα ήταν ότι ήθελα να δείξω στα παιδιά μου ότι μπορούσα να ξεπεράσω τις αντιξοότητες και μάλιστα με τον δικό μου τρόπο.
Να λοιπόν τι έκανα: ξεκίνησα διατροφή καταναλώνοντας ωμές τροφές.
Κάθε πρωί ξεκινώ πίνοντας ένα ποτήρι τσάι Κομπούχα (το τσάι αυτό έχει υποστεί ζύμωση με φυσικά προβιοτικά, γεγονός που ενισχύει την υγεία του πεπτικού συστήματος, διότι όλες οι ασθένειες ξεκινούν από το έντερο). Μια ώρα αργότερα, πίνω άφθονο χυμό από βιολογικά λαχανικά και φρούτα. Εγώ συνήθως πίνω από 600 ως 1400 ml κατά τη διάρκεια της ημέρας. Τα φρούτα και τα λαχανικά περιλαμβάνουν πολλά πράσινα, φυλλώδη λαχανικά όπως το λάχανο και το σπανάκι και χυμό από παντζάρια, καρότα, σέλινο, αγγούρι, μαϊντανό και σέσκουλα. Μου αρέσει να τα αναμειγνύω κάθε μέρα. Πίνω επίσης αλκαλικό νερό όλη την ημέρα. Η αύξηση του εσωτερικού PH είναι ζωτικής σημασίας, διότι ο καρκίνος ευδοκιμεί σε όξινο περιβάλλον. Με την αύξηση του εσωτερικού PH, είναι πολύ δύσκολο για τον καρκίνο να επιβιώσει στο σώμα. Η κατανάλωση βιολογικών λαχανικών και χυμών φρούτων βοηθά επίσης στην αύξηση του pH σε μεγάλο βαθμό. Στη συνέχεια, παίρνω συμπληρώματα όπως κουρκουμά και σκόρδο, τα οποία έχει αποδειχθεί ότι είναι αποτελεσματικά στη μάχη κατά του καρκίνου. Παίρνω επίσης συμπληρώματα Μορίνγκα, ένα φυτό που είναι πλούσιο σε βασικές βιταμίνες και μέταλλα.
Τώρα ας πούμε για τα σνακ, ένα από τα αγαπημένα μου θέματα. Συνήθως τρώω πολλούς ωμούς ξηρούς καρπούς, όπως καρύδια, αμύγδαλα, ηλιόσπορους, σπόρους κάνναβης κλπ. Αρχικά έτρωγα και γιαούρτι βιολογικής καλλιέργειας, αλλά ανακάλυψα ότι τα γαλακτοκομικά προϊόντα μπορεί να προάγουν τον καρκίνο, γι’ αυτό σταμάτησα, ενώ μείωσα σε πολύ μεγάλο βαθμό το κρέας. Έκοψα τελείως το κόκκινο κρέας και τρώω μόνο άγρια ψάρια Ατλαντικού και λίγο κοτόπουλο. Η άσκηση αποτελεί επίσης ένα σημαντικό μέρος της θεραπείας. Όταν ανάρρωνα από τη χειρουργική επέμβαση, έκανα για αρκετή ώρα βόλτα έξω. Ο καθαρός αέρας και η βιταμίνη D από τον ήλιο δεν ωφελούν μόνο ψυχολογικά, αλλά κάνουν καλό και στο σώμα. Στη συνέχεια, άρχισα να κάνω ασκήσεις ενδυνάμωσης μυών στο γυμναστήριο της περιοχής μου.
Ύστερα από την αρχική μου διάγνωση έκανα πολλές εξετάσεις αίματος που βγήκαν καθαρές κι έδειξαν ότι δεν έχω πλέον καρκίνο. Δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ τη λέξη «ύφεση», γιατί δείχνει ότι μπορεί να επανέλθει. Είμαι εδώ για να σας πω ότι ο καρκίνος μπορεί να νικηθεί με φυσικό τρόπο μέσω μιας πλήρους μεταμόρφωσης του νου, του σώματος και του πνεύματος! Μπορείτε πραγματικά να αλλάξετε τη ζωή σας και να ξεπεράσετε την ασθένεια. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσετε να καταναλώνετε επεξεργασμένα και γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα. Ως κοινωνία, συχνά επιλέγουμε να ακολουθήσουμε την εύκολη λύση. Για εμένα η χημειοθεραπεία φαινόταν σαν να έπαιρνα τον εύκολο δρόμο. Συνειδητοποίησα ότι η χειρουργική επέμβαση και η χημειοθεραπεία δεν θεραπεύουν τίποτα. Μπορείς να αφαιρέσεις έναν όγκο και αυτός να ξαναεμφανιστεί. Εκείνο που χρειάζεται πραγματικά να αντιμετωπιστεί είναι η βασική αιτία του προβλήματος: η διατροφή και ο τρόπος ζωής. Η μόνη θεραπεία για τον καρκίνο είναι η δια βίου αφοσίωση στην υγιεινή διατροφή και την υγεία του σώματος και του νου.
Η ζωή μου άλλαξε για πάντα προς το καλύτερο μετά τον καρκίνο και η οικογένειά μου ωφελήθηκε σε μεγάλο βαθμό από την αλλαγή του τρόπου ζωής μου. Έχουμε φτιάξει έναν μεγάλο κήπο με βιολογικά προϊόντα τα οποία χρησιμοποιούμε για την παρασκευή των χυμών. Θέλω πολύ να βοηθήσω κι άλλους ανθρώπους και βρίσκομαι στη διαδικασία έναρξης ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που θα παρέχει γνήσια, βιολογικά τρόφιμα σε ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση ή τα μέσα να τα αποκτήσουν.
Ναι, ευχαριστώ τον Θεό που είχα καρκίνο, γιατί αυτός μου έδωσε την αφύπνιση που τόσο απεγνωσμένα χρειαζόμουν. Έχω αλλάξει τη ζωή μου, βρίσκομαι σε πολύ καλή φόρμα και για πρώτη φορά στη ζωή μου ΝΙΩΘΩ ΥΓΙΗΣ!
Ακόμα πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι η γυναίκα μου και εγώ κάναμε την υγεία και την ευεξία μας οικογενειακή υπόθεση και κύριά μας προτεραιότητα. Η μεγαλύτερη επιβράβευση της δοκιμασίας μου είναι ότι έγινα μάρτυρας της αλλαγής των παιδιών μας. Δεν ζητάνε πλέον να φάνε πρόχειρο φαγητό! Αγαπούν την κηπουρική και τον υγιεινό τρόπο ζωής και αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσα να τους κάνω.
Η ιστορία του Tom έγινε γνωστή για να δείξει ότι η ολιστική θεραπεία από σύγχρονες και τρομακτικές ασθένειες – όπως ο καρκίνος – είναι δυνατή. Οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να περιμένουν να ακούσουν μια φρικτή διάγνωση, η δύναμη για την πρόληψη ή ακόμη και την θεραπεία τέτοιων ασθενειών βρίσκεται κυρίως στη διατροφή και την επιλογή του τρόπου ζωής τους.
Για να εμφανιστεί οποιαδήποτε ασθένεια πρέπει να υπάρχει μια αιτία ή πηγή. Η ολιστική και φυσική προσέγγιση δίνουν σημασία σε κάθε πτυχή του σώματος, του νου και της ψυχής προκειμένου να τα απαλλάξουν από την αιτία που οδήγησε στην ασθένεια. Αυτό είναι κάτι που η δυτική ιατρική δεν διαθέτει. Αν κάποιος όμως αποφασίσει να κινητοποιηθεί σήμερα κιόλας, δεν χρειάζεται να ανησυχεί μήπως οι ασθένειες του σήμερα καταστρέψουν την υγεία του μελλοντικά.
-120x86.jpg)
