Με ρώτησε ο γέροντας Πορφύριος: «Για πες μου, παιδί μου, τί λέει ο γέροντας Αιμιλιανός (Σιμωνοπετρίτης) για το 666 και τον αντίχριστο;»
Του λέω: «Γέροντα, μας είπε σε μια σύναξη να μην ανησυχούμε. Εμείς να ενδιαφερόμαστε να έχουμε μια ζωντανή σχέση με τον Χριστό και του αντιχρίστου να μην του δίνουμε πολύ σημασία, γιατί εκείνος θα γίνει το κέντρο της ζωής μας και όχι ο Χριστός».
Αμέσως χτύπησε τα χεράκια του στο κρεβάτι και είπε: «Τί λες παιδί μου, τί λες παιδί μου, δόξα σοι ο Θεός που βρήκα κι ένα πνευματικό να συμφωνεί μαζί μου. Ρε παιδί μου, αυτοί οι πνευματικοί, εδώ στον κόσμο, τί έχουν κάνει! Έχουν αναστατώσει τις ψυχές, δημιούργησαν ένα σωρό προβλήματα, οικογενειακά και ψυχολογικά με το 666 και τα σχετικά. Δεν μπορεί ο κόσμος να κοιμηθεί και άρχισαν να παίρνουν ψυχοφάρμακα και υπνωτικά χαπάκια για να μπορούν να κοιμηθούν. Τί είναι αυτό το πράγμα; Δεν τα θέλει αυτά τα πράγματα ο Χριστός!
Για μας τους χριστιανούς, για μας όταν βιώνουμε το Χριστό δεν υπάρχει αντίχριστος.
Όταν έχουμε μέσα μας το Χριστό μας, μπορεί να έρθει και να μας φοβίσει ο αντίχριστος; Μπορεί να μπει καμία άλλη αντίθετη ύπαρξη μέσα στην ψυχή μας και να μας ταράξει;
Όχι. Όμως γι’ αυτό σήμερα παιδί μου γίνεται αυτό. Δεν έχουμε το Χριστό μέσα μας και γι’ αυτό ανησυχούμε για τον αντίχριστο. Όταν βάλουμε το Χριστό μέσα μας, τα πάντα γίνονται Παράδεισος. Ο Χριστός είναι το παν κι έτσι πάντοτε παιδί μου να λες στους ανθρώπους, και τον αντίθετο δεν το φοβόμαστε.
Εάν ερχόταν τώρα ο ίδιος ο αντίχριστος με μία συσκευή με ακτίνες laser, και με σφράγιζε με το 666 με το ζόρι, εγώ δεν θα στεναχωριόμουνα. Θα μου πεις, δεν είναι το σημείο του αντιχρίστου; Ναι αλλά και χίλια 666 να μου έγραφε πάνω μου με τις ακτίνες laser, ανεξίτηλα, εγώ δεν θα στενοχωριόμουνα. Γιατί; Γιατί παιδί μου τους πρώτους μάρτυρες του είχαν βάλει στα θηρία και έκαναν τον σταυρό τους και τα θηρία γινόντουσαν αρνάκια, τους είχαν στην θάλασσα έκαναν τον σταυρό τους και η θάλασσα γινόταν γη και περπατούσαν, τους είχαν μέσα στην φωτιά, έκαναν το σταυρό τους και η φωτιά γινόταν δροσιά.
Ευλογημένο μου παιδί, τι είμαστε σήμερα εμείς; Πιστεύουμε στον Χριστό; Το σταυρό μας τον κάνουμε; Μα γιατί κατέβηκε ο Χριστός; Δεν κατέβηκε για να δυναμώσει την ασθένειά μας; Έτσι παιδί μου να πεις στους ανθρώπους, να μην φοβούνται τον αντίχριστο. Είμαστε παιδιά του Χριστού, είμαι παιδιά της Εκκλησίας».
Αυτά τα λόγια μου έκαναν πολύ εντύπωση. Και μου πρόσθεσε: «Ο Πατριάρχης Δημήτριος, πως ήρθε στην Αθήνα; Με αεροπλάνο… και χρησιμοποίηση το διαβατήριό του. Τί διαβατήριο έχει; Τουρκικό, το οποίο έχει πάνω του την ημισέληνο. Και ξέρεις πως ονομάζεται η ημισέληνος από τους Πατέρες της Εκκλησίας μας, μετά που εμφανίστηκε ο Μωάμεθ; Η ημισέληνος είναι σημείο του αντιχρίστου! Εάν είναι σημείο του αντιχρίστου η ημισέληνος και ο Πατριάρχης μας έχει στο διαβατήριό του -το σημείο του αντιχρίστου-, πάει να πει ότι ο Πατριάρχης μας είναι αντίχριστος; Όχι ρε παιδί μου, όχι ρε παιδί μου! Μην περιορίζουμε τόσο πολύ το Ευαγγελικό μήνυμα! Δεν είναι ο Χριστός τόσο στενόμυαλος όσο είμαστε εμείς οι άνθρωποι που θέλουμε να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα.
Έτσι να λες στους ανθρώπους: Να μην ασχολούνται με τον αντίχριστο! Ούτε να φοβούνται τον αντίχριστο και το 666. Μην σας βασανίζουν τα έσχατα, ούτε τον αντίχριστο, ούτε τα σημάδια του. Γιατί να ξέρετε, αν εμείς έχουμε μέσα μας το Χριστό, δεν μπορεί σε τίποτα να μας πειράξει ο αντίχριστος, ούτε στο παραμικρό.
Ξέρω ότι θα έρθει ο αντίχριστος, ότι θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου, αλλά το πότε, δεν το ξέρω. Αύριο; Μετά χίλια χρόνια; Δεν ξέρω. Όμως δεν ανησυχώ γι’αυτό. Διότι ξέρω, ότι η ώρα του θανάτου είναι για τον καθένα μας η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου. Και η ώρα αυτή είναι πολύ κοντά».
από το βιβλίο: Ανθολόγιο Σύμβουλών του Γέροντος Πορφυρίου
Ιερό Ησυχαστήριον Μεταμόρφωσις του Σωτήρος μετόχιον εν Μηλεσίω
Εκδ. Σταμούλη ΑΕ
