Κάποια μέρα ο Γέροντάς μου απεκάλυψε: «Ήρθε μία φορά ένας νέος και μου είπε ότι, καθώς ταξίδευε καλοκαίρι με το πλοίο, είδε απέναντί του μία ωραία και προκλητική κοπέλα και συγκλονίσθηκε. Τότε εγώ είδα την ψυχή του και του είπα: Βρε ευλογημένε, με την ευσαισθησία που σου χάρισε ο Θεός, εσύ τώρα θα έπρεπε να είχες αγιάσει».
Ίσως άλλος πνευματικός να έβλεπε το περιστατικό σαν ευκαιρία να κατακεραυνώσει τον αμαρτωλό, ο Γέροντας όμως το είδε σαν ευκαιρία να του αποκαλύψει το θείο δώρο της μεγάλης ευαισθησίας του και τη δυνατότητά του να αγιάσει μέσω αυτής, «έρωτι έρωτα διακρουόμενος και πυρ πυρί αύλο αποσβεννύων».
Από το βιβλίο «Ανθολόγιο Συμβουλών» του Αγίου Πορφυρίου
